[เปิดโรลย้อน 25 Dec : 2.30pm แถวย่านการค้าคิตะ]
เข้ามานั่งหาอะไรอุ่นๆจิบในคาเฟ่แห่งหนึ่งคนเดียว ระหว่างนั้นก็มองผู้คนเดินไปมาด้านนอกไปด้วยเพลินๆ
oO(เทศกาลครึกครื้นดีจังน้า ต้องแวะไปดูการแสดงซักหน่อยท่าจะดี)
(แว้บมาแปะรูปค่ะ แวะมาทักทายได้ แต่ทางนี้ติดธุระอาจจะตอบช้าหน่อยค่าช่วงนี้)
เข้ามานั่งหาอะไรอุ่นๆจิบในคาเฟ่แห่งหนึ่งคนเดียว ระหว่างนั้นก็มองผู้คนเดินไปมาด้านนอกไปด้วยเพลินๆ
oO(เทศกาลครึกครื้นดีจังน้า ต้องแวะไปดูการแสดงซักหน่อยท่าจะดี)
(แว้บมาแปะรูปค่ะ แวะมาทักทายได้ แต่ทางนี้ติดธุระอาจจะตอบช้าหน่อยค่าช่วงนี้)
Comments
oO(นี่เขาชอบเรารึเปล่านะ??? (..)(
"...?" กระพริบตาปริบๆนิดนึงก่อนจะส่งยิ้มให้ตามประสาแบบไม่ได้คิดอะไรมาก(...)
แต่ถึงจะเป็นแบบนั้นก็ยังยิ้มๆอยู่ เพียงแต่หันไปมองรอบข้างด้วยกันเก้อ เผื่อคนที่อีกฝ่ายยิ้มให้จะไม่ใช่เขา(...)
/ระหว่างที่อีกฝ่ายกำลังมองดูผู้สัญตรไปมา ทางด้านนี้ก็เดินถือกาแฟมาก่อนจะมาหยุดที่โต๊ะอีกคน/
ขอนั่งด้วยได้มั้ยครับ? /เขาถามกับอีกที่กำลังนั่งดูบรรยากาศข้างนอกอยู่/
"?" มัวแต่มองไปข้างนอก พอมีเสียงทักดังขึ้นมาก็เลยทำหน้างงๆหน่อย ยิ่งพอเห็นว่าใครเป็นคนพูดยิ่งติดสตันท์ก่อนจะเผลอชมออกปาก(?)
"สุดยอดเลย...โอ๊ะไม่สิ ครับ! ok ok" เจ้าตัวผายมือให้ที่นั่งว่างๆตรงหน้า
ระหว่างนั้นในหัวก็กำลังคิดถึงภาษาอังกฤษ101มากมายในหัวเผื่อเขาพูดอิ้งใส่
/ได้รับคำตอบว่าโอเคเขาก็ค่อยๆวางแก้วกาแฟลงบนโต๊ะจากนั้นก็ค่อยๆนั่งลงบนเก้าอี้ฝั่งตรงข้ามของอีกคน/
/เมื่อนั่งลงเสร็จเรียบร้อยแล้วเขาก็มองไปยังคนตรงหน้าตัวอย่าง/ วันนี้อากาศเย็นดีน่ะครับ /ไหนๆแล้วก็ทักทายอีกคนดูในเมื่อขออาศัยเขานั่งทั้งที/
"คุณพูดญี่ปุ่น very gud gud เก่งมาก" ชูนิ้วโป้งให้พร้อมรอยยิ้มพิมจัยย
พอเห็นว่าเป็นใครก็โบกมือให้จากในร้านด้วยเอเนอจี้แบบโบกรัว(...)
ก่อนจะอยู่ๆก็เดินจ้ำไปเลย-
กระพริบตาปริบๆ สีหน้าจ๋อยนิดๆเหมือนคนโดนเมิน---
"คะ คือว่า---"
"สวัสดีค่ะอิโต้ซัง!"
เป็นคนที่เดินจ้ำหายไปเมื่อกี้นั่นเอง-
"คุรากะซัง... ผมนึกว่าคุณจะ??" หันซ้ายขวาแบบงงนิดๆก่อนจะได้สติแล้วรีบลุกขึ้นยืนพรึ่บพรั่บ
"ไม่สิ! เชิญครับ นั่งก่อนๆ" โค้งเบาๆให้ก่อนจะผายมือให้ที่นั่งว่างๆอีกที่ข้างตัว