เขารอจนอีกฝ่ายยอมแพ้ "ก็ เหมือนเจ้าตัวนั้น"
"ที่เวลาเห็นอะไรลอยผ่านหน้าแล้วจะตะปบเล่น ยิ่งไม่ได้ก็ยิ่งกระโดดตะครุบ จ้องตาเป็นมัน"
"เราหมายถึงแมวน่ะ"
"ท่านน่าจะเป็นแมวไปหลายรอบแล้ว ถ้าให้เดา" หัวเราะ
"ที่เวลาเห็นอะไรลอยผ่านหน้าแล้วจะตะปบเล่น ยิ่งไม่ได้ก็ยิ่งกระโดดตะครุบ จ้องตาเป็นมัน"
"เราหมายถึงแมวน่ะ"
"ท่านน่าจะเป็นแมวไปหลายรอบแล้ว ถ้าให้เดา" หัวเราะ
Comments
“อ—-”
ภาพแมวแว๊บเข้ามาในหัวอย่างรวดเร็วเหมือนซาร์นายพูด
ถ้าเป็นแมวจริงๆก็น่ารักดีหรอกแต่มนุษย์ตัวใหญ่ๆกระโดดตบเหมือนแมวพอคิดแล้วก็อดอายไม่ได้
“อ-แฮ่ม ก็ประมาณ 13 รอบ….แล้วซาร์นาย?เจ้าหละกระโดดตะปบไปกี่รอบถึงจะจับได้”
พยักหน้าเข้าใจ "ฟังดูเหนื่อยแย่ นั่นคงถือได้ว่าเป็นการออกกำลังกายยืดเส้นยืดสายก่อนนอนได้อยู่"
"ส่วนของเรา อืม...ให้ท่านลองทายดีกว่า"
"เก่งๆอย่างเรา ควรจะใช้ความพยายามสักกี่ครั้งดี" เขาผายมือขณะว่า น้ำเสียงฟังดูน่าหยิกขึ้นเล็กน้อย
เขามองหน้าซาร์นายอย่างจริงจังพยายามที่จะหาเบาะแสจากสภาพร่างกาย หืมเขาอาจจะทำได้ในทันทีก็ได้ แต่ซาร์นายก็ยังอยู่ที่นี้อาจจะทำได้ยากก็ได้นะ แต่เขาก็อาจจะแค่มาเดินเล่นก็ได้
"อืม.............6......7....ไม่สิ 6 ครั้ง"
หลังจากคิดไปอีกฝ่ายดูจะตกใจกับจำนวนของเขาดังนั้นมันต้องไม่เยอะขนาดนั้นแน่ๆ เอลิกจึงตัดสินใจเล่นเพลย์เซฟ! แล้วเงยหน้าดูคำเฉลยของอีกฝ่าย
"6? เลขนั่นดูจะเยอะไปหน่อยนะ อา ใช่ ถ้านับจำนวนครั้งที่เจ้าเล็กบินตะปบจนเกือบชนต้นไม้ก็ถูกต้องอยู่" ประโยคนี้ทำให้พัฟบอลข้างๆหมุนตัวอย่างไม่พอใจนิดหน่อย แต่มันก็ทำได้แค่ลอยตุ๊บป่องหงุยๆอยู่ตรงนั้น
"แล้ว ถ้าเราบอกว่า จับได้ตั้งแต่ครั้งแรกล่ะ ท่านจะเชื่อรึไม่?"
และยิ่งเป็นประโยคนี้ เจ้าเล็กยิ่งหมุนตัวดิ้นเฮดบัตอย่างจริงจัง ราวกับจะสื่อว่า ม่ายยยย ไม่จริง นี่มันคือเรื่องลวง
“…ไม่อะ”
เขาส่ายหน้าเบาๆ มองอีกฝ่ายด้วยสายตาที่ไม่เชื่อ เราเชื่อมั่นในพัฟบอลพัฟบอลไม่โกหก!
"โถ่เอ๊ย ปากโป้งจริงเล็ก"
"ก็ได้ๆ เราไล่จับเกสรไป อืม...2---อะ 3ครั้ง" เลขสองกลายเป็นเลขสามจากการเฮดบัตของเจ้าเล็กอีกหนึ่งที เขาถอนหายใจฟึดด้วยอารามรำคาญ คว้าเจ้าพัฟบอลไปจับไว้ด้านหลัง ยืนยิ้มเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
"3 ครั้ง เลขนี้ท่านเชื่อหรือยัง"