Mensen met chronische ziekten, hoe gaan jullie om met de vraag “Hoe gaat het met je?” Ik merk dat ik me meestal op de vlakte houd, omdat mensen het echte antwoord niet willen horen. Tegelijk merk ik dat het me isoleert van mijn omgeving. Hoe doen jullie dat?
Comments
Mensen dichterbij krijgen het eerlijke verhaal.
Bij mij heeft het eerlijke verhaal nauwelijks tot "afhakers" geleid. Maar ik probeer wel te voorkomen dat het de hele tijd daarover gaat en schakel ook over naar hen.
Als je het niet zelf aan de lijven ondervind is het wellicht ook niet voor te stellen hoe moe vreselijk moe is (of andere klacht).
En je gevoel tonen hoe naar je hetzelf vindt dat je bijvoorbeeld weer niet naar die verjaardag kan komen...
Vaak geef ik wel eerlijk antwoord.
Ik zeg in iedergeval nooit dat het goed gaat
Als mensen zelf het antwoord geven...
Hallo hoe gaat het goed? Dan draai ik er ook wel eens omheen als ik weinig energie heb.
We hebben zo'n buurman die dat doet 1)
Ik krijg 'goed of ja goed 'gewoon mijn strot niet uit. 🙈
"Vandaag gaat het heel redelijk".
"It's a bumby ride".
"Vandaag heb ik een medische-meuk-loze dag dus laten we het over iets anders hebben".
"Akela, wij doen ons best".
Wat ik vooral lastig vind is als mensen zeggen "fijn he, dat het zo goed gaat met je". Hoe dan?
Bij vreemden zeg ik altijd "z'n gangetje" en met jou? Dan heb ik geen zin om te vertellen dat ik veel pijn heb en elke stap me moeite kost.
Tegen (echte) vrienden ben ik altijd eerlijk.
Desondanks probeer ik altijd zo eerlijk mogelijk te zijn. Hoop ook dat mensen dat naar mij zijn.
Vind ik dat ik een ‘goede’ dag heb, dan gaat het ook goed.
Heb ik een k*tdag met veel te weinig lepels en ook de rest van de besteklade is al leeg, dan zeg ik dat ook gewoon.
Wat zij er dan van vinden is aan hun.
Ik vind het erg lastig om hiermee om te gaan. Ik had al geen groot netwerk, maar daar is bijna niets van over.
1. Gaat wel, goed hoor
2. Nou, niet echt top, maar ik hoef er niet over te praten.
3. Wat lief dat je het vraagt, kijk, het zit zo...
En dan de vrager opdelen in kennis, oppervlakkige vriend en intieme vriend.
‘Het gaat, dank je’
Niets gelogen want ondanks alles ga ik… en willen mensen meer weten dan vragen ze wel door.
Ik wil het voor hèn en mij niet zwaarder en moeilijker maken dan het is.
Heb geen zin om daarover te praten.
Ik had ooit een vriendin die over niks anders dan ziekte wilde praten. En nog erger, voor me wilde bidden. En ik ben niet gelovig.
Mensen die bij mij op bezoek zijn willen het meestal echt weten dus dan vertel ik meer. Maar meestal komt het dat neer op een uitgebreider: Vandaag heb ik een goede dag. 😅
Nu deel ik zo nu en dan een update of diep ik een specifiek aspect uit, naar behoefte.