เธอกระพริบตาปริบๆเมื่อได้ยินเหตุผลที่มาอยู่ที่นี่ ก่อนจะหลุดหัวเราะออกมาเบาๆ
"ของกินในงานอร่อยจริงๆนั่นแหละค่ะ ฉันก็ซื้อของเพลินเหมือนกัน"
เธอตอบกลับพร้อมริยยิ้ม แบบที่ทำบ่อยๆในห้องเรียน ก่อนจะเอียงคอเล็กน้อยเมื่อได้ยินอีกฝ่ายพูดถึงชุด
"ขอบคุณนะคะ แล้วคุณฟุโกะ...ไม่ได้ใส่ยูกาตะมาเหรอคะ?"
เป็นคำถามแปลกๆ ทั้งที่เธอกำลังมองเขาอยู่แท้ๆแต่กลับพูดเหมือนมองไม่เห็นนี่นะ
"ของกินในงานอร่อยจริงๆนั่นแหละค่ะ ฉันก็ซื้อของเพลินเหมือนกัน"
เธอตอบกลับพร้อมริยยิ้ม แบบที่ทำบ่อยๆในห้องเรียน ก่อนจะเอียงคอเล็กน้อยเมื่อได้ยินอีกฝ่ายพูดถึงชุด
"ขอบคุณนะคะ แล้วคุณฟุโกะ...ไม่ได้ใส่ยูกาตะมาเหรอคะ?"
เป็นคำถามแปลกๆ ทั้งที่เธอกำลังมองเขาอยู่แท้ๆแต่กลับพูดเหมือนมองไม่เห็นนี่นะ
Comments
"อย่าบอกใครว่าเห็นฉันที่นี่นะคะ ความลับนะ"
เหตุผลที่ทำให้เธออกมาเดินคนเดียวจมาหลบอยู่แถวนี้คงจะแปลกเข้าไปอีก
ถึงอย่างนั้นก็ยังแสดงออกอย่างเป็นธรรมชาติ เป็นยากิฮิโระที่ทุกคนรู้จัก
" ฮ่าๆ ผมใส่มาสิครับ ก็วันนี้เป็นเทศกาลดอกไม้ไฟนี่น่า "
" แอบมาหรอครับ? มาคนเดียวคงเหงาแย่เลย แถมยากิฮิโระจังยังอยู่คนเดียวอีกด้วย "
( + )
" ผมว่าคนแถวนี้น่าจะเริ่มเข้าไปข้างในแล้วน้า คนน่าจะน้อยแล้วล่ะครับ "
เขาเอ่ยถามอีกฝ่ายออกไปพร้อมกับค่อยๆยิ้มออกมาและยื่นมือของตัวเองออกไปทางหญิงสาว
"งั้นเหรอคะ? ฮ่าๆ พอดีมามันมืดน่ะค่ะ ฉันมองไม่ค่อนเห็นเท่าไหร่"
เธอหัวเราะเสียงแห้ง ปกติก็ใส่ผ้าคลุมตลอดพอไม่ใส่ก็กลายเป็นคนแปลกๆอีก
"ไม่ใช่ว่าหลงกับน้องสาวเหรอคะ? แบบนี้เธอจะไม่ตามหาเหรอ?"
เอ่ยถามเมื่อถูกชวนแบบนั้น น้องสาวไม่เป็นห่วงแย่เลยเหรอ?
เธอชี้ไปที่ตาตัวเองแบบว่า มองไม่ค่อยเห็นน่ะ แสงมันจ้ามากเลย...ทั้งไม่ได้ยื่นมือไปเพราะเธอก็มองไม่เห็นเช่นกันเลยมานั่งอยู่ตรงนี้ยังไงล่ะ
" มะม๊าเลยไล่ให้ผมออกมาข้างนอกกับฮิเมโกะน่ะ แล้วเจ้าตัวก็อยากเดินคนเดียวซะด้วย เด็กสมัยนี้เข้าใจยากจังเลยน้าา "
เพราะตารางชีวิตของไฮโกะเรียกได้ว่าแทบจะน่าเบื่อสำหรับคนอื่น วันปกติก็ไปเรียนแถมวันหยุดยังกลับไปช่วยงานที่บ้านด้วย ไปเที่ยวนี่..แทบจะเป็นศูนย์
+