#ดะชู #ดาชู
บีสต์ × โอเมก้าเวิร์ส
ตั้งแต่ที่ได้รับตำแหน่งเป็นมือขวาของบอสพอร์ตมาเฟีย ชูยะก็กลายเป็นคนที่เต็มที่กับงานมากกว่าเดิม ไม่ว่าจะวันหยุด วันที่ไม่มีงาน ก็จะยังคงเห็นคุณมือขวาเดินอยู่ในตึกพอร์ตมาเฟียเสมอ หรือถ้าหาตัวไม่เจอ ก็เดาได้เลยว่าจะไปอยู่กับใคร
"ชูยะอยูไหน"
"ครับ?"
อัตสึชิได้รับคำสั่งจากดาไซให้มาพบ เขาคิดว่าจะได้รับภารกิจใหม่
บีสต์ × โอเมก้าเวิร์ส
ตั้งแต่ที่ได้รับตำแหน่งเป็นมือขวาของบอสพอร์ตมาเฟีย ชูยะก็กลายเป็นคนที่เต็มที่กับงานมากกว่าเดิม ไม่ว่าจะวันหยุด วันที่ไม่มีงาน ก็จะยังคงเห็นคุณมือขวาเดินอยู่ในตึกพอร์ตมาเฟียเสมอ หรือถ้าหาตัวไม่เจอ ก็เดาได้เลยว่าจะไปอยู่กับใคร
"ชูยะอยูไหน"
"ครับ?"
อัตสึชิได้รับคำสั่งจากดาไซให้มาพบ เขาคิดว่าจะได้รับภารกิจใหม่
Comments
ดาไซมองตรงมาที่เขาด้วยใบหน้าที่เรียบเฉยเหมือนทุกวัน
"วันนี้ฉันยังไม่เห็นชูยะ"
"ผมก็คิดว่าชูยะซังอยู่กับดาไซซัง.. ชูยะซังออกไปทำภารกิจข้างนอกรึเปล่าครับ"
พิงหลังลงกับเก้าอี้หนังตัวโปรด ดาไซนิ่งคิดไปสักพัก เป็นไปไม่ได้ที่ชูยะจะไปไหนโดยที่ไม่บอกเขา ในทุกครั้งที่ชูยะต้องไปทำภารกิจข้างนอก มือขวาของเขาจะมารายงานและขออนุญาตก่อนเสมอ
หันมองนาฬิกาที่วางอยู่บนโต๊ะ บ่งบอกว่าตอนนี้เป็นเวลาสิบเอ็ดโมงแล้ว
"ไปตามหา.."
ยังไม่ทันได้สั่งให้อัตสึชิคุงออกไปตามหาชูยะ คนที่เขากำลังต้องการตัวก็เปิดประตูเข้ามา
"ชูยะซัง?"
"ม ไม่สบายเหรอครับ"
กลิ่นฟีโรโมนที่เปลี่ยนไปของชูยะ ทำให้ดาไซลุกขึ้นจากเก้าอี้ในทันที เดินปรี่ไปดึงชูยะให้มาอยู่ในอ้อมแขนของตัวเองแทน
เพราะอัตสึชิยังไม่ถึงวัยที่จะรู้เพศรองของตัวเอง จึงไม่รับรู้ถึงฟีโรโมนที่ชูยะปล่อยออกมา
"ครับ.."
อัตสึขิโค้งก้ม เดินออกจากห้องไปโดยที่ดาไซไม่ต้องสั่ง
"ทำไมไม่โทรบอกฉันล่ะ"
"..."
ประคองพาชูยะไปยังโซฟา ถอดเสื้อคลุมตัวเองออก ยื่นให้กับชูยะ เขารู้ดีว่าในตอนนี้ชูยะต้องการอะไร
ชูยะคว้าเสื้อคลุมของดาไซมาสวมใส่ทันที