#KMI_TsunagiNoYoru
#KMI_เปิดโรล
13.30 | ฐานนกกระดาษพันตัว
หลังจากได้รับการสอนพับนกมาแล้วเรียบร้อย สึมุกิก็จัดการพับของตัวเอง ซึ่งมันก็ดูดีใช่เล่น จึงตั้งใจจะหันมาสอน(คุณ) ที่อยู่ข้างหลังต่อ
“ จะพยายามสอนช้า ๆ นะคะ ”
(แวะมาบวกแยกรูทได้เลยค่ะ 🙌🤍 )
#KMI_เปิดโรล
13.30 | ฐานนกกระดาษพันตัว
หลังจากได้รับการสอนพับนกมาแล้วเรียบร้อย สึมุกิก็จัดการพับของตัวเอง ซึ่งมันก็ดูดีใช่เล่น จึงตั้งใจจะหันมาสอน(คุณ) ที่อยู่ข้างหลังต่อ
“ จะพยายามสอนช้า ๆ นะคะ ”
(แวะมาบวกแยกรูทได้เลยค่ะ 🙌🤍 )
Comments
“ผมอยู่คนละสีนะ” เขาบอก แต่ก็หยิบกระดาษมาพับตามช้า ๆ ไม่อยากให้คนใจดีเสียน้ำใจ
“ ไม่เป็นไรค่ะ ”
“ ถือว่าทวนฉันด้วยก็ได้ ” เพราะเห็นว่าอีกฝ่ายพับแล้วหนึ่งตัว แต่ก็ยังยอมหยิบแผ่นใหม่มาพับด้วยกัน จึงเริ่มสอนทวนใหม่อีกรอบหนึ่ง
ในด่านพับนกกระดาษนั้นจิเสะเองก็พยายามพับอย่างเต็มความสามารถแต่ก็เหมือนจะไม่มีพรสวรรค์ด้านนี้เลยจริงๆ นกที่พับเลยมีสภาพดูเหมือนตัวอะไรสักอย่างโดนรถเหยียบทับจนยู่ยี่ดูไม่ได้เอาซะเลย
"คือว่าหนูลองพับดูแล้วแต่ว่ามัน…" /ทำหน้าสิ้นหวังกับผลงานตรงหน้าของตัวเองสุดๆ แทบอยากจะมุดดินหนี
"รุ่นพี่พอจะช่วยสอนตั้งเริ่มให้หน่อยจะได้ไหมคะ!" /พูดไปก็น้ำตาซึมไป
“ ได้ค่ะ ”
” เดี๋ยวจะสอนใหม่ช้า ๆ นะ “
พอเห็นว่าอีกฝ่ายดูน้ำตารื้นเต็มทีก็ยกมือทำท่าทางเหมือนให้ใจเย็นลง ก่อนจะหยิบกระดาษแผ่นใหม่สอนตั้งแต่ตอน
” งั้นพับตรงนี้ก่อนนะคะ “
" ต..ตรงนี้ " /เหงื่อตก
"พับแบบนี้ใช่ไหมคะ !"
ถึงกระดาษจะดูยู่ยี่ไปหน่อยแต่ก็ตรงตามที่รุ่นพี่สอนแหละ
เห็นอีกฝ่ายหันมาหาคำยืนยันก็ยิ้มรับก่อนจะพยักหน้าให้อีกหนึ่งครั้งพร้อมคำชม
“ แล้วก็ ต่อไปก็จะต้อง ”
“ ทำแบบเดอมกับอีกฝั่งนะคะ ”
“ แล้วพับทบตรงนี้ต่อ ”
ก่อนจะเบนสายตากลับไปที่กระดาษตัวเองและพูดอธิบายขั้นต่อไปต่ออย่างใจเย็น
" รบกวนด้วยครับสึมุกิเซนไป "
ยูกิโนะพูดตอบพร้อมส่งสายตาว่าเขาเห็นถึงความหวังแล้ว
" ผมพยายามแล้วนะ แต่นกผมก็ออกมาดูป่วย ๆ แปลก ๆ "
มองนกป่วยของตัวเองที่เพิ่งพับเสร็จ ดูจากสภาพแล้ว นกตรงหน้ามีรอยยับบู้บี้กับรอยฉีกแปลก ๆ อยู่
" แต่ผมพับดาวได้นะ "
โชว์ให้ดู เหมือนว่าเขาจะใช้กระดาษส่วนมากไปกับการพับกองดาวเล็ก ๆ ที่อยู่ข้าง ๆ
“ ว้าว จริงด้วย ”
“ ถ้านกที่ยูกิโนะคุงพับ มันเกือบได้แล้วล่ะ ”
“ ลองพับใหม่กันอีกซักตัวไหมคะ ? ” ว่าแล้วก็เตรียมหยิบกระดาษแผ่นใหม่มาให้ทั้งตัวเองและอีกฝ่าย
“ เริ่มจาก แบบนี้ก่อน ” ว่าพลางสาธิตให้ตั้งแต่แรก
สายตาจ้องมองไปยังมือของรุ่นพี่ เพื่อดูวิธีการ สลับกับหันมาพับตามทันที จึงเผลอพูดตามไปด้วย
" เริ่มจาก แบบนี้ก่อน.. "
พยักหน้าหงีกหงักหลังเห็นผลลัพธ์ของคนทำตาม ก่อนจะเริ่มทำขั้นถัดไปช้า ๆ
“ พับสวยตัวแรก ”
“ เดี๋ยวตัวถัดไปก็สวยขึ้นเองค่ะ ”
ยูเซย์ที่จ้องมองวิธีพับนกนิ่งมาเป็นนาทีหันไปตามเสียงก่อนจะพยักหน้าให้ช้าๆ
"รบกวนด้วยครับ"
คงต้องรบกวนคนอื่นแล้วล่ะ ไม่อย่างนั้นวันนี้ทั้งวันเขาก็ยังพับไม่เสร็จ เรื่องงานฝีมือพวกนี้ไม่มีอยู่ในหัวเขาเลยจริง
"เห็นในใบวิธีบอกว่าต้องพับทบก่อน..."
สีหน้ายังเรียบเฉย แต่ใครจะรู้เล่าว่าในใจอยากจะถอนหายใจออกมาขนาดไหน
เห็นสีหน้าคล้ายลำบากก็ยิ้มนิดหน่อย คงไม่ถนัดสินะ
“ ใช่ค่ะ ”
“ พับทบด้านนี้ กางออกมา แล้วก็พับทบอีกรอบมันจะได้มีรอยพับตรงกลางแบบนี้ ”
พูดตอบพลางพับอย่างที่ว่าไปด้วย
“ ไม่ถนัดงานฝีมือเหรอคะ ? ”
พับกระดาษตามตัวอย่างก่อนจะเอานิ้วรีดให้เรียบตามรอยพับ
ก่อนยูเซย์จะนิ่งไปอีกรอบ เมื่อเห็นว่าสิ่งตรงหน้าตัวเองนั้น... เบี้ยว
เบี้ยวเหมือนฝีมือการทำของเด็กป.1
"..."
ทำไมออกมาเบี้ยวแบบนั้นล่ะ ตอนแรกเขาก็ว่าเขาจับมันทบตรงกันนะ
“ ... ”
มองกระดาษเจ้ากรรมเล็กน้อย
” ถ้างั้น วางมุมตรงนี้ให้ตรงกันก่อน แล้วทบพับน่าจะง่ายขึ้นนะคะ “
กางของตัวเองออกมาใหม่ พลางหาทริค วิธีที่จะทำให้อีกฝ่ายเข้าใจได้ง่ายขึ้น
พับเสร็จก็นั่งรอดู
"มุมตรงแล้ว ทีนี้ก็..."
เอามืออีกข้างกด… ก็ยังเบี้ยวนิดหน่อยแต่ดีกว่ารอบแรกขึ้นมาก!
"... ไปต่อเลยก็ได้ครับ"
ถ้ามัวแต่แก้ขั้นตอนแรกแบบนี้กลัวจะไม่ออกมาเป็นตัว
“ แล้วก็ พับทบแบบนี้อีกที ก็จะได้รอยพับแบบนี้นะคะ “
ค่อยๆ ทำตามลำดับพลางอธิบายไปด้วย ก็เหลือบมองคนที่กำลังสอนอยู่ว่าทำตามทันไหม
ถ้ายังไม่ทันดีก็จะรอก่อน เพื่อรอสอนซ้ำอีกหนึ่งรอบ