Dat is ook precies de reden dat premier Balkenende ooit vertwijfeld riep waar die befaamde "VOC-mentaliteit" was gebleven: eerst een wereldrijk stichten en genocide op de Banda eilanden plegen om de nootmuskaat, en sindsdien op de luie reet en stoned de opbrengsten verbrassen. Mietjes.
Ik zou überhaupt eerst wel eens willen weten, waar we heen willen met dit land. Waar doen we het allemaal voor? Of geven we gewoon gas, tot we tegen de muur rijden, of het ravijn in storten? Eerlijk gezegd, begrijp ik heel goed, dat de mensen hun prioriteiten (vooral nu) verleggen.
Dat is wel heel erg generaliserend. Verwend en lui, zou je misschien ook kunnen vertalen naar: niet meer bereid om zich uit te laten buiten door het grote geld, of andere zaken dan carrière en geld belangrijker vinden. Harry Kunneman heeft daar het één en ander over gezegd.
Laten we met z’n vooral stoppen met elkaar en onszelf beoordelen op ‘productiviteit’, ‘arbeidsethos’ en zo meer. Dat levert feitelijk vooral zieke mensen, zieke verhoudingen en dus ook een zieke samenleving op.
Over een burn-out kan ik inmiddels helaas absoluut mee praten…
Je slaat de spijker op z’n kop. De discussie wordt vaak gevoerd door mensen die weinig zicht hebben op hoe het systeem in de praktijk werkt, zeker voor mensen die fysiek zwaar werk doen. Opinieleiders oordelen makkelijk vanachter hun laptop, maar begrijpen weinig van de echte werkdruk.
Ja, prima. Laten we dat ook even uitleggen aan de VVD diebusrgers, kiezers, collegapartijen voortdurend ophitst om hardwerkende Nederlander als standaard rechthebbende neer te zetten.
Het sociale concurrentiemodel, daar komt dat teveel aan polarisatie vandaan.
Ik herken dit helemaal niet in mijn omgeving. Zelf altijd gewerkt totdat ik ziek werd. Als er parttime gewerkt wordt, is het omdat ze niet meer kunnen werken of omdat ze ook voor hun kinderen willen zorgen.
Ja, ora er labora is iets uit de vorige eeuw, wen er maar aan. Desalniettemin hebben we laatst onze 19 jarige zoon in zijn gezicht uitgelachen toen hij mopperde over een werkweek van 28 uur.
Ik herken mezelf daar niet in. En hoe belangrijk is een ‘prominente arbeidspositie’ nou helemaal? Werk is niet alles waar het in het leven om draait. Ben ook wel benieuwd hoe de Scandinavische landen op dat punt scoren.
Ik werk met mensen met hoge #ambities: (buitenlandse) jonge wetenschappers, onderbetaald en met tijdelijke contracten; ambitieuze geneeskundestudenten met migratieachtergrond. Laten we maar bidden dat deze mensen blijven, om NL te voorzien van kennis en geneeskunde. dankbaar voor deze #medelanders
Verstandig. We moeten ophouden met groeien, de boel beter verdelen, en ons niet te pletter werken. Dat geroep om "een bijdrage te leveren" is puur calvinisme.
Ik ben 55plus en kan in de CAO waar ik werk 4 dagen gaan werken, dit heb ik gedaan, financieel merk ik het amper, nu werk ik wel regelmatig over en in het weekend dat dan weer wel.
Ach jeetje, nog even dan heet het “vroeger was alles beter”; ik deed “vroeger” al mee, en toen was alles niet beter (en voor hier misverstanden over ontstaan: in mijn vak wordt altijd >50 uur gewerkt)
De column aanleiding is ‘t voorgewenselde 'integratie probleem v MmeMA' +wat daar door versch. gezagsdragers over is gezegd. Titel vh artikel zelf is 'Een bijdrage leveren is niet verplicht'(,gelukkig niet) & sluit af met 'Het ideaal v hard werken en een bijdrage leveren is nostalgisch wensdenken.'>
Als ik je post lees shop je selectief uit dit artikel om je eigen fanatieke frame neer te zetten waarbij je (bewust onwetend) ruimte laat voor de suggestie dat dit de boodschap vh artikel v Floor dekt, zonder link nh artikel zelf. >
Je mag posten wat & hoe jij dat wil en daar je eigen verhaal v maken, laat ik dat gezegd hebben. Maar wat ik me afvraag, gezien je uitgedragen gedachtegoed en je nieuwe boek #DeDomheidRegeert: valt dit ook te plaatsen binnen een strategie van je moedwillig vd domme houden en bewuste misleiding? >
Of vind je dit een denkfout v mijn kant? En is ‘t probleem volgens jou alleen of vooral dat verwende, luie mensen zich naar binnen keren bij tegenslag (internalisatie) & niet net zo goed dat verwende kleuters zich naar buiten keren bij tegenslag (externalisatie) met een omgekeerd evenredige kracht?>
Zijn krachttermen als ‘dom, lui, verwend, kleuters, kwaadwillend' (waar dan mogelijk weer iets anders mee bedoeld wordt dan doorgaans geinterpreteerd…) niet ook ergens blufferige verdraaiingen, bullshitting en misleidend te noemen? Zijn deze uitspraken van naar buiten gekeerde ervaren gevoelens >
Misschien werkte een groot deel van die oudere generatie uit overleving na de oorlog wel idioot te hard en is bij de huidige gebruikers van verstand terug gelopen. Hoewel met het uitzicht op een oorlog en instortend klimaat de jongere generatie er ook geen zin in zal hebben.
Helemaal waar Arie. Kijkend naar mijn vader en opa’s. Die hebben hard gewerkt. Pa had naast zijn baan bij “de Post” nog altijd schilderklussen om bij te verdienen. Die mentaliteit kregen we mee. De jongeren van nu willen deeltijd, en mijn salaris. Werk ethos? Tja…
Vroeger was het toch gebruikelijk dat je je talenten ontplooide, een zinvolle richting koos in het maatschappelijk veld, deel uitmaakte van de samenleving en dat niet alleen op de sportvelden en stranden?
Dat is er nog steeds, maar het verschil is groot, maar er zijn nog steeds mensen die ervoor gaan. Aan de andere kant is er een ongezond opzwepen tot meer, beter, sneller. Men valt er bij bosjes mee om.
Vroeger waren er natuurlijk duidelijkere kader, en veel minder vakantiedagen. Het verhogen van de werkdruk is een vreemde bedrijfscultuur, maar taakomschrijvingen zonder inspanningsverplichting, beoogd resultaat en bijbehorende verantwoordelijkheid/budget helpen niet.
De variatie is te groot om zomaar wat aan te wijzen, maar dat de samenleving ingericht is op de consumptie van plezier, in plaats van dat samen te maken helpt ook niet mee. Hetzelfde is er ook in veel bedrijven, waar mensen in een mal functioneren, hoewel de meeste werkgevers echt wel hun best doen.
Als er iets héél slecht is voor je eigen “prominente arbeidspositie” is het wel altruïsme, je zorgen maken om de wereld of om naasten, of mantelzorg leveren.
Zuipen, barbecueën en de kantjes eraf lopen. Is eigenlijk al vanaf medio jaren 80 aan de hand. Vanaf het moment dat reorganiseren binnen overheid en bedrijven een nationale sport werd. Daar is een deel van de ambitie en werklust er wel mee uitgeslagen.
Mwah, mijn generatie vrouwen begon in die jaren met werken. We waren de eerste generatie vrouwen die massaal fulltime aan de slag ging. Dat deden we maar al te graag!
Ik geloof graag dat jij je ziel en zaligheid in je werk heb gegooid. Jij zal ongetwijfeld ook de nietsnutten om je heen gezien hebben. Waarom zijn Nederlanders daar zo gevoelig over?
Het is geen anekdotisch bewijs hoor. Parttime werken deed niemand, pas als er kinderen kwamen. En dan nog kon de werkgever daar niet goed mee omgaan. Fulltime werken was de norm. Ouderschapsverlof moest nog worden bevochten.
Het beeld van zuipen en de kantjes eraf lopen, is misschien een symptoom van een systeem waarin motivatie en waardering structureel ontbreken. Geef mij maar een bonus in plaats van zo’n ongemakkelijk personeelsfeestje, daar word ik een stuk vrolijker van!😅
Dat de werkethos minder is geworden ben ik met je eens. Maar dit vind ik dan ook weer overtrokken. Kijkend naar mezelf en vrienden dan hebben we vanaf 1984 allemaal onszelf de blubbers gewerkt hoor. En nog trouwens. Met veel plezier hoor. Misschien ligt dat bij grote bedrijven anders.
Ben sinds 91 ZZP’er. Het woord bestond toen nog niet. Ik zie bij grote bedrijven en (semi) overheidsorganisaties wel degelijk hoeveel mensen lichtelijk hersenloos in bullshit baantjes ronddobberen. Eigenlijk zie ik vanaf midden jaren 80 alleen maar achteruitgang.
Ik kom bij de overheid alleen maar mensen tegen die hun uren uitzitten, naar elkaar doorverwijzen. Niemand die iets doet om probleem van de burger op te lossen. Lijkt soms wel een werkgelegenheidsproject. https://www.martinebakx.com/2024/01/kafkaeske-toestanden.html
Ombudsman: u moet niet bij ons zijn maar bij ACM.
ACM: u kunt uw klacht beter omzetten in handhavingsverzoek.
Handhavingsverzoek afgewezen.
Weer terug bij Ombudsman: u had binnen 6 weken in. Eroep moeten gaan.
Als ik zoiets op een afstand zie of voel; kan daar heel slecht tegen. Of een zorgbedrijf wat een valarm-apparaat van mijn moedertje moet aanpassen en gewoon niet levert. Niet oplost. En maar blijven mailen met onzin. 🤬
Ik werk nu 40 jaar. Altijd in sales en marketing en laatste 30 jaar in de media. Maar altijd in kleine bedrijven in niches. Hard gewerkt. Veel lol gehad en nog steeds. Ik snap dat je doelt op grote bedrijven en ambtenaren clubs. Zou ik niet tegen kunnen. Tegen wat je schrijft. Ach; keuzes.
En toch herken ik ook in mezelf die neiging om het af en toe helemaal op zijn beloop te laten. Niks uit te voeren en de dagen als wolken voorbij te laten drijven. Vervolgens moet ik me dan over de kop werken maar dan ben ik in ieder geval een tijdje buiten de molen gaan staan.
Herkenbaar.
Ik werk nu 4 dagen in de week hard. Drie lummelen. Leven is meer dan werken. Onze leeftijd krijgt er vaak nog wat mantelzorg bij. Dus blij vlagen is het “veel”. Dan moet je een beetje voor je zelf zorgen hè.
#balans Je kunt niet altijd “aan” staan. Inmiddels hoeft dat ook niet meer.
Is dit het gewerkte aantal uren per hoofd van de beroepsbevolking? Of kan het hier zo laag zijn omdat onze arbeidsparticipatie veel hoger is dan in de meeste andere landen? Het totaal aantal gewerkte uren gedeeld door het totaal aantal mensen is dan immers nog steeds relatief hoog.
Ik heb tot mijn 73e gewerkt. De laatste jaren als vrijwilliger en taxibus chauffeur voor speciaal onderwijs. 42 jaar als engineer. Begonnen met 48 uur, dan 42 uur en de rest 40 uur. Als ik niet geveld was door kanker had ik nu nog gereden. Je kunt mensen niet in zijn algemeenheid beoordelen.
Sterker nog, was ooit mantelzorger voor een dierbaar familielid en niet lang na haar overlijden zei een 70+ kennis doodleuk dat ik nu wel voor hem kon zorgen. Dat ik deels betaald werd door pgd vond hij belachelijk, maar zijn eigen dochter vragen was niet aan de orde... 🤷♀️🤦♀️
Frustrerend dat zo veel medeburgers onze exorbitante welvaart als vanzelfsprekend zien. Dat men op partijen stemt die juist die mensen die er wat van willen maken en een bijdrage leveren als zondebok neerzetten en economisch beleid voeren die ons collectief armer maakt.
Kan dit verhaal niet helemaal rijmen met het feit dat Nederland steevast kampioen vrijwilligerswerk wordt genoemd, @peterkanne2024.bsky.social
?
Klopt natuurlijk dat in neoliberaal NL elke sociale betaalde baan uitgekleed en wegbezuinigd is. https://katalys.nl/nederland-vrijwilligersland/
Meestal ouders die controle op kinderen willen houden of ouderen die op een of andere manier toch beter van worden: gratis film, gratis eten, gratis drankje,
Ok, geloof ik niet helemaal.
Aangezien het in mijn vorige werk in de sociale sector bijna helemaal draait op buurtvrijwilligers die er niks aan over houden.
Vluchtelingenwerk draait grotendeels op vrijwilligers.
Dak en thuislozenzorg, vrijwilligerswerk met zware doelgroep.
Iemand moet het doen, anders gebeurt het niet.
40 jaar vrijwilliger in het reddingswerk.
Geen professional die doet wat wij redders doen, voorkomen van verdrinking, preventief op het water.
En nu zijn de zzp’er ook weer de klos, terwijl ze een 'n cruciale rol spelen in de economie, krijgen ze steeds meer regels etc. Het systeem ondersteun ook weer flexibel ondernemersschap niet.
Het gaat dan ook niet zozeer om individuele luiheid, maar om de manier waarop ons systeem mensen dwingt zich aan te passen aan soms frustrerende, inefficiënte of zelfs demotiverende structuren.
Ik heb het ooit uitgerekend. Mijn uren en vakantiedagen t.o.v. mijn man die in de metaalsector werkt.
Kwam ik gewoon 8 dagen tekort. Hij was best verbaasd terwijl hij ziet hoeveel ik werk. 😂
En dan zijn er ook nog bij die (bijna) niet aan hun pauzes toekomen #werkdruk
Dat is bij ons goed geregeld. Maar gaat momenteel op aan koffie zetten (wij zijn de eersten die pauze hebben) en plaspauze.
Dat t is wel een mes in de rug voor mensen die wel willen, maar niet kúnnen werken of mensen die zich uit de naad werken als vrijwilliger voor diens gemeenschap.
Voelt iemand met een dwarslaesie zich aangesproken als we vinden dat mensen meer met de trap moeten in plaats van met de lift? Misschien is dit juist het punt van SS: dat velen best sterke schouders hebben, maar 32 uur per week werken versus 40 uur per week schermtijd.
Wie de schoen past, trekke hem aan. Nederlanders luieren liever dan dat ze werken, maar als je gewoon naar je vermogen bijdraagt aan de samenleving hoef je je nergens voor te schamen. Dat bedoel ik.
Dat is dus duidelijk niet de groep waar het hier om draait 😊 Wat jammer dat hij veel ervaring heeft, maar dat het niet de dingen zijn waar nu behoefte aan is.
Als zij wel in onderwijs blijven investeren en wij alleen een beetje consumeren keert de wal vanzelf het schip. Komen de Turken en Egyptenaren hier all-inclusiven.
Dat isvde consequentie van de gang richting het individualisme en het loslaten van allerlei collectieve structuren. Gepusht door de VVD en het CDA in de jaren 80. Het individu was makkelijk te manipuleren en moest daarom losgemaakt worden uit collectieve organisaties. Dat is dus gelukt en nu heeft
Comments
Laten we met z’n vooral stoppen met elkaar en onszelf beoordelen op ‘productiviteit’, ‘arbeidsethos’ en zo meer. Dat levert feitelijk vooral zieke mensen, zieke verhoudingen en dus ook een zieke samenleving op.
Over een burn-out kan ik inmiddels helaas absoluut mee praten…
Het sociale concurrentiemodel, daar komt dat teveel aan polarisatie vandaan.
"Ik deed het licht uit en toen begon het te regenen"
Dit vind ik hét probleem van Nederland: een stel verwende, luie kleuters dat zich naar binnen keert bij tegenslag.
Foto is een stukje tekst uit NRC column v Floor Rusman https://www.nrc.nl/nieuws/2024/12/14/een-bijdrage-leveren-is-niet-verplicht-a4876680
Alle mogelijkheden tot onze beschikking.
ACM: u kunt uw klacht beter omzetten in handhavingsverzoek.
Handhavingsverzoek afgewezen.
Weer terug bij Ombudsman: u had binnen 6 weken in. Eroep moeten gaan.
En zo sukkel ik al meer dan 5 jaar door.
Maar werkte 2 banen dus hard 😉
Ik werk nu 4 dagen in de week hard. Drie lummelen. Leven is meer dan werken. Onze leeftijd krijgt er vaak nog wat mantelzorg bij. Dus blij vlagen is het “veel”. Dan moet je een beetje voor je zelf zorgen hè.
#balans Je kunt niet altijd “aan” staan. Inmiddels hoeft dat ook niet meer.
Knap toch: rijk, gelukkigste land ter wereld en dat bij gemiddeld 31 uur werk per week?
Jij of wie dan ook, kan niet bepalend zijn voor een ander zijn werk Etos, laten we elkaar ondersteunen i.p.v. de les lezen.
?
Klopt natuurlijk dat in neoliberaal NL elke sociale betaalde baan uitgekleed en wegbezuinigd is.
https://katalys.nl/nederland-vrijwilligersland/
#Nederland #Vrijwilligers
Gok ik …. :)
Aangezien het in mijn vorige werk in de sociale sector bijna helemaal draait op buurtvrijwilligers die er niks aan over houden.
Vluchtelingenwerk draait grotendeels op vrijwilligers.
Dak en thuislozenzorg, vrijwilligerswerk met zware doelgroep.
40 jaar vrijwilliger in het reddingswerk.
Geen professional die doet wat wij redders doen, voorkomen van verdrinking, preventief op het water.
Dank.
Ik dacht. Ik gooi ‘m er even in voordat anderen dat doen.
Maar hier dus ook. Plus daarnaast: 4 dagen voor een groep betekent voor 5 dagen verantwoordelijkheid
Ook dat is basisonderwijs 🙈🙊🙉
Kwam ik gewoon 8 dagen tekort. Hij was best verbaasd terwijl hij ziet hoeveel ik werk. 😂
En dan zijn er ook nog bij die (bijna) niet aan hun pauzes toekomen #werkdruk
Dat is bij ons goed geregeld. Maar gaat momenteel op aan koffie zetten (wij zijn de eersten die pauze hebben) en plaspauze.
Maar nog steeds het mooiste werk dat er is.
Als het achter een betaalmuur zit haal je het daar vandaan met deze site
https://Archive.today