#KMI_เปิดโรล #KMI_KimatsuShiken
พอใกล้จะสอบจริงๆ อาเอริมองหามุมเงียบๆ เพื่อหยิบหนังสือมาอ่านอีกครั้ง
ไม่ชอบ ไม่ชอบเลย การอ่านหนังสือไม่ใช่เรื่องที่เธอทำได้ดี คิ้วเรียวขมวดเข้าหากัน
“อ่า— ตรงนี้มันคืออะไรกันนะ“
เสียงใสบ่นอยู่คนเดียว แต่คงดังขึ้นมามากพอที่คนเดินผ่านจะได้ยิน
“ฮือ ทำไมถึงไม่ซึมเข้ามาเองน้า—”
พูดจบก็ยกหนังสือขึ้นปิดหน้าอย่างท้อแท้
(แว๊บมา+สั้นๆได้นะคะ)
พอใกล้จะสอบจริงๆ อาเอริมองหามุมเงียบๆ เพื่อหยิบหนังสือมาอ่านอีกครั้ง
ไม่ชอบ ไม่ชอบเลย การอ่านหนังสือไม่ใช่เรื่องที่เธอทำได้ดี คิ้วเรียวขมวดเข้าหากัน
“อ่า— ตรงนี้มันคืออะไรกันนะ“
เสียงใสบ่นอยู่คนเดียว แต่คงดังขึ้นมามากพอที่คนเดินผ่านจะได้ยิน
“ฮือ ทำไมถึงไม่ซึมเข้ามาเองน้า—”
พูดจบก็ยกหนังสือขึ้นปิดหน้าอย่างท้อแท้
(แว๊บมา+สั้นๆได้นะคะ)
Comments
ได้ยินเสียงเหมือนคนบ่น แสดงว่ามีคนต้องการความช่วยเหลือ !
เมื่อหันมองตามเสียงก็พบเจอคนที่เอาหนังสือปิดหน้าอยู่ ก็พอมองออกว่าเป็นคนที่รู้จัก ไม่รอช้ารีบเดินไปหาและค่อยๆ นั่งยองลงด้านข้างของอีกคน
「เอริจังอ่านอะไรอยู่หรอ ?」
ในความเงียบสงัดเธอก็เอ่ยพูดขึ้นมา อีกคนคงไม่ตกใจหรอกมั้ง ?
เสียงทักทายทำให้เธอสะดุ้งเบาๆ ก่อนลดหนังสือลงอย่างรวดเร็ว พอเห็นว่าเป็นใคร…สายตาที่ท้อแท้กับชีวิตถูกส่งไปให้คนที่ถาม
“เคียวโกะจัง” ( •̛̣̣꒶̯•̛̣̣ )
“ฉันอ่านวิชาสังคมค่ะ”
“เนื้อหาเยอะมากเลย”
เอ่ยจบก็หันกลับมามองหนังสือในมือด้วยสีหน้าแบบเดิม
“เคียวโกะจังมีเทคนิคการจำมั้ย”
「ลองไฮไลท์ในส่วนที่สำคัญดีไหม ?」
เสนอเทคนิคของตัวเองที่เคยใช้กับวิชาอื่นไป
「เช่น...ถ้าเป็นพวกชื่อคนก็ใช้ไฮไลท์สีนึง เป็นปีค.ศ.ก็อีกสี แล้วถ้าเป็นบทความยาวๆ ก็ย่อลงให้สั้นเอาแต่ใจความใส่โน้ต ? เวลาอ่านจะได้มีแต่ส่วนสำคัญอยู่ในหัว」
พูดไปพลางนำนิ้วชี้ไปบนหนังสือของอีกคน
“ชื่อคน…ปี…“ ลากชึ้บๆ
”แบบนี้ถูกไหม!?”
“พอมีสีแล้วน่าอ่านขึ้นจริงๆด้วย”
หันไปมองอีกคนด้วยตาเป็นประกายอย่างตื่นเต้น
“ถ้าวิธีนี้ได้ผล ฉันจะไปซื้อมาอีกหลายๆสีล่ะ!“
「ใช้หลายสีมากไประวังสับสนด้วยนะเอริจัง」💦
แอบเตือนนิดหน่อย ถ้าเกิดใช้ผสมกันเยอะเกินอาจจะจำสลับกันได้ แต่พอมีสีสันแล้วดูน่าอ่านขึ้นเยอะเลยว่าไหม ?
「...! แล้วถ้าวาดรูปตัวการ์ตูนไว้ค่อยเตือนจุดสำคัญมากม๊ากก็จะทำให้ตอนย้อนมาอ่านสนุกขึ้นด้วยนะ」
เช่นเธอก็วาดตัวละครฮีโร่ในโพสอิสติดไว้เสมอน่ะนะ