"ครับ ขอบคุณนะครับคุณตำรวจ" เขาตอบอีกฝ่ายให้สบายใจถึงในใจของเขาจะคิดว่าไม่อยากหยุดก็ตาม ถึงเวลาเข้าจริงก็คงทำงานเหมือนเดิม--
พอก้าวขึ้นรถมานั่งแล้วอีกฝ่ายพูดเสริมออกมาก็แอบคิดขำในใจเขาๆว่าเหมือนอีกฝ่ายจะเดาใจเขาถูกว่าต้องหัวดื้อไม่อยากหยุดงานแน่ๆ
+
พอก้าวขึ้นรถมานั่งแล้วอีกฝ่ายพูดเสริมออกมาก็แอบคิดขำในใจเขาๆว่าเหมือนอีกฝ่ายจะเดาใจเขาถูกว่าต้องหัวดื้อไม่อยากหยุดงานแน่ๆ
+
Comments
ระหว่างนั้นเมื่ออีกฝ่ายขยับไปหยิบบางอย่างออกมาส่งให้ เมื่อเห็นว่าเป็นนามบัตรเขาก็ยิ้มและยื่นมือไปรับเอาไว้
+
"อ่า... ขอบคุณครับ แค่ทำเท่าที่ผมทำได้หน่ะครับ” เขาพูดอย่างถ่อมตัว
อื้มมม ตั้งแต่ที่เจอกับอีกฝ่ายก็เหมือนว่าทั้งคู่จะขอบคุณกันอย่างไม่มีที่สิ้นสุดเลยแฮะ เขาคิดปนนึกขำในใจ
ไม่นานเขาก็ขับมาถึงหน้าร้านตามนามบัตรของอีกฝ่าย
+
เขาจอดรถและลงจากรถเพื่อไปเปิดประตูฝั่งผู้โดยสารให้ เขาโค้งตัวลงเล็กน้อยเป็นการแสดงความขอบคุณ พร้อมกล่าวด้วยรอยยิ้มที่อบอุ่น
“ยังไงก็ขอบคุณอีกครั้งนะครับสำหรับการเข้าไปช่วยคนที่ลำบาก"
"วันนี้ก็พักผ่อนเยอะๆ นะครับ”
ไม่นานนักคุณตำรวจก็ขับมาถึงหน้าบ้านที่เป็นร้านคาเฟ่ในตัวของเขาแล้วเขาจึงหันไปกล่าวขอบคุณอีกรอบที่เท่าไหร่ก็ไม่ทราบได้
"ขอบคุณมากเลยนะครับคุณตำรวจ" เขาหันไปยิ้มขอบคุณขณะที่อีกฝ่ายมาเปิดประตูให้
+
"ยังไงวันนี้ก็ขอบคุณนะครับ~" เขาโบกมือลาให้อีกฝ่ายหลังจากที่ลงจากรถแล้วเรียบร้อย