(มามะ~ เซมไปอ้าแขนรอรับ)
ที่เคาน์เตอร์มีพนักงานใส่หมวกคนนึงยืนก้มหน้าอยู่ พออีกฝ่ายเดินเข้ามาถามพนักงานคนนั้นก็นิ่งเงียบไปครู่หนึ่งก่อนจะเริ่มหัวเราะ 'หึหึ..' ด้วยเสียงอันเยือกเย็นออกมา
'ถ้าเป็นผมได้รึเปล่า..?'
'เป็นผมได้รึเปล่า?'
'เป็นเพื่อนกับผมแทนได้มั๊ย...'
+
ที่เคาน์เตอร์มีพนักงานใส่หมวกคนนึงยืนก้มหน้าอยู่ พออีกฝ่ายเดินเข้ามาถามพนักงานคนนั้นก็นิ่งเงียบไปครู่หนึ่งก่อนจะเริ่มหัวเราะ 'หึหึ..' ด้วยเสียงอันเยือกเย็นออกมา
'ถ้าเป็นผมได้รึเปล่า..?'
'เป็นผมได้รึเปล่า?'
'เป็นเพื่อนกับผมแทนได้มั๊ย...'
+
Comments
+
"อิวาซากิ!?" เขายกมือป้องปากเรียกรุ่นน้องดูอีกครั้งแต่เหมือนว่าเสียงของเขาครั้งนี้จะส่งไปถึงรุ่นน้องได้เสียที
!?!
ยูเซย์ชะงักไปเมื่อเห็นท่าทีแปลก ๆ ของผู้ที่อยู่หลังเคาน์เตอร์ แน่นอน ว่าเขาก้าวถอยไปแทบจะทันที แต่เพราะมัวแต่จ้องสิ่งที่อยู่ตรงหน้า ทำให้เขาชนเข้ากับชั้นวางด้านหลังและเสียจังหวะไป
'—แย่แล้ว ไม่ใช่ตอนนี้สิ'
เขายกแขนซ้ายขึ้นยังโดยอัตโนมัติ อย่างน้อยถ้าแค่ข้างเดียวละก็—
...
(+)
และนั่น —ก็เป็นจังหวะเดียวกันกับที่เสียงของอีกฝ่ายส่งมาถึง แม้ยังไม่ค่อยเข้าใจ แต่เขาก็ใช้โอกาสนั้นรีบออกวิ่งไปทางที่ได้ยินเสียงทันที
"รุ่นพี่ซากุระดะ— อยู่ที่ไหนครับ!"
"อิวาซากิ--!?" เขาได้ยินเสียงอีกฝ่ายแล้วจึงเรียกออกไปอีกครั้งพลางรีบเดินหาอีกฝ่ายเพราะฟังเสียงรุ่นน้องแล้วก็ดูไม่ค่อยดีเท่าไหร่เขาเลยเป็นห่วง
"อิวาซ--- อ๊ะ--!!!?" จังหวะที่เขาหันไปมองรอบๆเผื่อมองหาก็ชนเข้ากับอีกฝ่ายที่วิ่งมาพอดี ดูเหมือนว่าตอนนี้เหตุการณ์ทุกอย่างจะกลับมาปกติแล้วเมื่ออีกฝ่ายมาแตะตัวของยูริ
+
'อย่า...มา...ยุ่ง...'
เสียงสิ่งที่กอดตัวของยูริอยู่พูดออกมาด้วยเสียงแหบแห้งและยากลำบากพร้อมๆกับเสียงกึกกักของกระดูกที่บิดไปมาจากร่างกายที่ไหม้และบิดเบี้ยว แต่ทว่าตัวยูริก็มองไม่เห็นและไม่ได้ยินอะไรเลย