Als westerling in Fryslan begrijp ik wat je bedoelt.
En als iemand met een waardeloos geheugen verlang in nooit terug,alleen vooruit.
Elke dag een beetje rondkijken in onze inmiddels geheel onttegelde en ecologische tuin naar welke plantjes en beestjes er nu weer bijgekomen zijn.
De 90's waren geweldig. Mocht je als kind nog buiten spelen. Deed ook iedereen. Ouders zaten ook gezellig op het plein in de zomer. Kwam er een grote zak friet, mocht iedereen meepikken. Ik mis die tijd.
Dat was toen we nog niet door conservativelingen en fascisten wrrden geregeerd, we zagen nog hoop in positieve ontwikkelingen, kennis en wetenschap. Nu worden we omringd door oorlogen, vervuiling, geen kansen en armoede. De eindtijd: geen perspectief meer. Dat maakt moedeloos en depressief.
Maar dan nu de vraag voor de koelkast: waarom zijn we gestopt met fantaseren over een zorgeloze toekomst, terwijl de hunkering naar het oh zo fijne verleden zoveel groter is dan ooit?
hangt af van welke vroeger, ik kan me de vroeger nog herinneren toen iedereen dacht dat we sowieso dood zouden gaan qua bizarre mannen met atoombommen, en dat t allemaal geen reet meer uitmaakte, dus snel nog ff seks&drugs doen en aanstellerig broeierig kijken, en dat was een heel terechte gedachte
Waarom denken we dat nu niet meer 🤔
We hebben nog steeds last van bizarre mannen met atoombommen.
En het maakt allemaal nog minder uit dan toen.
Mijn geloof in de overheid, dat die het beste met de mens voorheeft is bijvoorbeeld nog kleiner dan het stikstofdeeltje van #Populientje.
En klimaatverandering is veel gevaarlijker dan zure regen.
Misschien omdat er toen nog tijd was om na te denken door werklossheid en we nu allemaal alleen maar werken en verder "amused to death" zijn door sociale media?
En als morgen d'atoombom valt
Zijn we nooit meer bij elkaar
Als de bom valt
Komen we nooit meer bij elkaar
Vandaag of morgen
Vandaag of morgen
Vandaag of morgen
Zijn we klaar
Het is meer de levensfase. Ik denk soms ook dat het niet goed komt. En dan kijk ik naar mijn zoontje van 5 en dochtertje van 3... En dan moedig ik ze aan extra goed te oefenen met de stokken en stenen in de tuin.
Comments
En als iemand met een waardeloos geheugen verlang in nooit terug,alleen vooruit.
Elke dag een beetje rondkijken in onze inmiddels geheel onttegelde en ecologische tuin naar welke plantjes en beestjes er nu weer bijgekomen zijn.
Maar jij hebt dus nostalgische gevoelens. Dat is volgens onderzoek positief.
https://www.nationalgeographic.nl/wetenschap/a44759589/brein-en-nostalgie
Ironisch hè?
Iedereen was zorgeloos en gelukkig.
Fuck dat.
Ik verheug me gewoon, tegen alle verwachtingen in, op een utopische toekomst.
😎
is ook welns lekker
En veel minder stomme podcasts ook. Lijkt me.
We hebben nog steeds last van bizarre mannen met atoombommen.
En het maakt allemaal nog minder uit dan toen.
Mijn geloof in de overheid, dat die het beste met de mens voorheeft is bijvoorbeeld nog kleiner dan het stikstofdeeltje van #Populientje.
Misschien omdat er toen nog tijd was om na te denken door werklossheid en we nu allemaal alleen maar werken en verder "amused to death" zijn door sociale media?
En als morgen d'atoombom valt
Zijn we nooit meer bij elkaar
Als de bom valt
Komen we nooit meer bij elkaar
Vandaag of morgen
Vandaag of morgen
Vandaag of morgen
Zijn we klaar
https://youtu.be/Jw9i0bu7PyQ?...