Perdón... ¿se puede leer la obra de Gaiman antes de estos comportamientos o hay q hacer un ejercicio de "Minority Report" retroactivo y ya no leer nada suyo en base a q se le fue la puta bola al catar las mieles del éxito años más tarde y se convirtió en un abusador?
Por outra banda, eu non podo asegurar que Gaiman non fose así de sempre. Se cadra o éxito só lle fixo máis fácil atopar e agreder ás súas vítimas. Ti podes?
Coma mínimo hai moitas cousas na súa obra que tes que te replantexar despois de saber isto.
Mi sistema:
-Si ya lo compre, es mio y lo puedo releer y prestar a quien me de la gana.
-Si es algo nuevo y me apetece mucho, lo voy a piratear para que mi dinero no vaya a alimentar a una persona despreciable.
No, no está mal: lo que le sigue. Nunca había visto una película a la que se le notara tan de inmediato lo "pueh ya compramos los derechos de esta historia pero no da para largometraje, qué tal si le metemos con calzador este guión de spec que teníamos por ahí y tan tán."
Yo soy peor que vosotros y mientras no le de dinero, me gustaría tenerlos.
Me pregunto si querría que alguien que aprecio descubriese la obra sin saber quién es y pudiese disfrutarla. Imagino que me diréis, sabiamente, que le recomendaríais centenares de obras no peores por más invisibilizadas
Aunque creo que en mi caso caería en prestárselo a alguien que quiero que le (me) conozca, podríamos hacer una lista de obras/autoras/es que recomendar a alguien a quien querríamos recomendar Gaiman
No es una cuestión moral, no es por ética ni nada. Es que para mi están sucios. No me pasa con otros autores problemáticos, pero porque nunca los admiré parasocialmente. Con Gaiman me sentí traicionado, como si fuera un amigo. Es irracional pero es así.
Si eligiéramos las obras por los comportamientos de los autores al final leeríamos menos libros, escucharíamos menos música, veríamos menos películas, etcétera, el problema es que con Gaiman, también conocido como "El cochinote", se siente como una traición por la naturaleza de algunas de sus obras
Pues es una opción, pero hay cosas que ya no se pueden ver de la misma manera, por mucho que quieras separar, por mucho que te guste. Pasó con Alice Munro, ella también separó lo que pasaba en la realidad de lo que escribía.
Releer Neverwhere y encontrarte q el personaje principal en un momento dado quiere liarse con Puerta (descrita a lo largo del libro como de 13-14 años) es un tema tb
yo me la lei justo ahora, por compararla con The Great When de Alan Moore (decian por todos lados q eran muy parecidas) y buff, se hace cuesta arriba leerla
Depende de la sensibilidad de cada uno. Por ejemplo imaginemos un cocinero de un restaurante famoso y que todo el mundo sabe que no se lava las manos despues de tocarse las ingles. Algunos irán a comer porque cocina muy bien y otros no. Más que nada por las salsas.
También hay que decir que Lovecraft sería una mala persona, pero hoy en día está elevado a los altares literarios ( no sé si porque eso no se le tiene en cuenta
con este libro tienes un poco de contexto y entiendes como su forma de ver el mundo es producto de su época, la sociedad en la que vivió y sus circunstancias personales. Además es algo que sin cambiar del todo si cambió hacia el final de su vida... https://www.valdemar.com/libro/lovecraft-3/
O carallo. Lovecraft era extremadamente racista mesmo comparado con Robert E. Howard, un racista texano.
É certo que Lovecraft cambiou ideolóxicamente cara ó final da súa vida, pero aínda que expresou arrepentimento pola súa ideoloxía, nunca fixo mención algunha ó seu racismo.
Si a mí me da igual como fuera Lovecraft, en realidad, pienso lo mismo de su obra... Lo que me hace cierta gracia es la dureza con que se juzga a todo el mundo, mientras a él se le ha convertido casi en una figura pop
Pois non sei, eu vexo bastante xuízo (e bastante merecidos) cara a Lovecraft, moito dentro do propio xénero de terror, especialmente entre autores novos, non digamos xa autores pertencentes a minorías varias.
Comments
Qué decepción lo de este tipo.
Por outra banda, eu non podo asegurar que Gaiman non fose así de sempre. Se cadra o éxito só lle fixo máis fácil atopar e agreder ás súas vítimas. Ti podes?
Coma mínimo hai moitas cousas na súa obra que tes que te replantexar despois de saber isto.
-Si ya lo compre, es mio y lo puedo releer y prestar a quien me de la gana.
-Si es algo nuevo y me apetece mucho, lo voy a piratear para que mi dinero no vaya a alimentar a una persona despreciable.
Pero a estas altura ya…
Me pregunto si querría que alguien que aprecio descubriese la obra sin saber quién es y pudiese disfrutarla. Imagino que me diréis, sabiamente, que le recomendaríais centenares de obras no peores por más invisibilizadas
Primeiro, é unha obra de Terry Pratchett. Segundo, non podes desler un libro. Outra cousa é darlle cartos a un violador sabendo que estás a facer iso.
Bos Presaxios se cadra sobrevive porque é un 80% Pratchett pero aínda así...
É certo que Lovecraft cambiou ideolóxicamente cara ó final da súa vida, pero aínda que expresou arrepentimento pola súa ideoloxía, nunca fixo mención algunha ó seu racismo.