#ESRA_CelestialPetals
“อากาศเย็นนะคืนนี้…“
“…จับไม่ได้สักอันด้วย”
ชายหนุ่มยืนมองมือตัวเองและพึมพำอยู่คนเดียวด้วยความผิดหวังเล็กๆที่ตัวเองคว้าจับอะไรไม่ได้เลย
แต่เขาก็คิด ‘หรือเราเพราะมาสายกันนะ เลยโดนลงโทษจากดอกไม้น่ะ‘
“…ช่างเถอะไปจับใหม่ดีกว่า”
(มาลงไว้ค่ะะ ผปค.ช่วงนี้ไม่มีเวลาเลยค่ะะ🥹)
((สามารถบวกได้นะคะแต่ว่าผปค.อาจจะตอบช้านิดหน่อย มาช้าแต่มานะ))
“อากาศเย็นนะคืนนี้…“
“…จับไม่ได้สักอันด้วย”
ชายหนุ่มยืนมองมือตัวเองและพึมพำอยู่คนเดียวด้วยความผิดหวังเล็กๆที่ตัวเองคว้าจับอะไรไม่ได้เลย
แต่เขาก็คิด ‘หรือเราเพราะมาสายกันนะ เลยโดนลงโทษจากดอกไม้น่ะ‘
“…ช่างเถอะไปจับใหม่ดีกว่า”
(มาลงไว้ค่ะะ ผปค.ช่วงนี้ไม่มีเวลาเลยค่ะะ🥹)
((สามารถบวกได้นะคะแต่ว่าผปค.อาจจะตอบช้านิดหน่อย มาช้าแต่มานะ))
Comments
...จนกระทั่งเจอคนตรงหน้า
ใบหน้าบื้อบึงอย่างเห็นได้ชัด ขอร้องล่ะ ชุดเธอจะสีคล้ายใครก็ได้แต่ไม่ใช่หมอนี่!!
"อี๋..."
คำพูดเดิม ประโยคเดิม ด้วยน้ำเสียงแบบเดียวกันกับที่เคยเจอครั้งแรกเมื่อวัยเยาว์ไม่มีผิด
แล้วนั้น…แหม่ ไหนว่าเรื่องบังเอิญไม่มีจริงไง
“ชุดสวยนะ…”
เซนยืนมองหญิงสาวตรงหน้าก่อนจะกอดอกแล้วส่งยิ้มทักทายให้เธอไป
เธอเอ่ยตอบพร้อมกับกวาดสายตาสำรวจอีกฝ่ายไปทั้งตัว
ยิ่งนับวันยิ่งสูง บางทีคงจะเป็นเวอร์แดนที่ทำกรรมมามาก
"ไม่เหมือนใครบางคนแถวนี้หรอกค่ะ"
เซนพูดด้วยเสียงเรียบนิ่งพร้อมกับเดินก้าวเท้าเข้าไปใกล้อีกคนมากขึ้น เขาเอนตัวลงเล็กน้อยให้ใบหน้าอยู่ในระดับเดียวกับเธอ
“…แต่ชายมีด้ายหลุด”
เขาพูดยี่ยวนแหย่เธอเล่น ดูเหมือนจะว่าเธอจะไม่เปลี่ยนไปเลยจากครั้งที่เจอกัน
เธอเลิกคิ้วถามกลับไปที่คนตรงหน้า คิดรึไงว่าเธอจะเชื่อน่ะ
"สายตาดีขนาดนี้ ทำเอาสงสัยเลยว่าทำไมถึงจับดอกไม้ไม่ได้เสียที"
"ยังคงเป็นองค์ชายที่ไร้ราศีเหมือนเคย"
แพทริเซียกล่าวพร้อมรอยยิ้ม
“เธอก็ยังเป็นองค์หญิงปากจัดเหมือนเดิม…ระหว่างย้อนเข้าตัวเองล่ะ”
เซนถอยออกมาก้าวหนึ่งแล้วยืนผายอกเหมือนเคย เขารู้ว่าตัวเองไม่เหมือนองค์ชายองค์อื่นๆ
แต่เขาก็ไม่ได้ไร้ราศี…
“แล้วเธอจับได้สักดอกบ้างไหม?…องค์หญิงเพิ่ง“
เขาเอ่ยและยิ้มกว้างขึ้น ทั้งที่เซนก็รู้อยู่แก่ใจว่าตนเองเวลายิ้มจะเป็นยังไง…แต่มันก็สนุกเกินจะหุบไว้