#ESRA_Starlit #ESRA_Roleplay
[ 3 Feb | โกงเวลา | โรลเปิด/แยกรูท ]
ในระหว่างที่ฮาดีมปลีกตัวออกจากงาน มาพิงหลังยืนพักตรงมุมหลืบใกล้ๆกับกับหน้าต่างใบใหญ่ สักพักก็มีเสียงกุกๆกักๆ จนเขาต้องเปิดผ้าม่านและชะเง้อหน้าออกไปดู
“ …ขอโทษนะครับ ผมทำให้ตกใจหรือเปล่า ”
เขากล่าวด้วยน้ำเสียงราบเรียบ
[ 3 Feb | โกงเวลา | โรลเปิด/แยกรูท ]
ในระหว่างที่ฮาดีมปลีกตัวออกจากงาน มาพิงหลังยืนพักตรงมุมหลืบใกล้ๆกับกับหน้าต่างใบใหญ่ สักพักก็มีเสียงกุกๆกักๆ จนเขาต้องเปิดผ้าม่านและชะเง้อหน้าออกไปดู
“ …ขอโทษนะครับ ผมทำให้ตกใจหรือเปล่า ”
เขากล่าวด้วยน้ำเสียงราบเรียบ
Comments
“!”
คนที่กำลังยืนนึกอะไรเพลิน ๆ อย่างเซฟิรอสก็มีสะดุ้งเฮือกเมื่อเสียงกุกกักดังขึ้น และมันก็มาพร้อมกับเสียงของอีกฝ่ายที่ทำให้เขาค่อยโล่งใจหน่อยว่าไม่ใช่สิ่งมีชีวิตเหนือธรรมชาติที่ไหน
“เฮ้อออ ก็มีสะดุ้งนิดหน่อยครับ แล้วทำไมคุณมาหลบอยู่ตรงนี้กัน ไม่ไปร่วมวงสนทนากับคนอื่นรึอย่างไรครับ”
เขากล่าวด้วยน้ำเสียงราบเรียบ โดยที่มีรอยยิ้มประดับที่ใบหน้าเพื่อผูกมิตร
“!?
โอ้ฮาดีม เป็นเธอนี่เอง”
เคียร่าที่มายืนพักที่มุมงานเผลอตกใจไปแวปนึง แต่พอเห็นเป็นเพื่อนที่คุ้นหน้า เธอก็โล่งใจขึ้น
“วันนี้เธอดูดีมากเลยนะจ๊ะ แต่ทำไมมาหลบตรงนี้ล่ะ”
ซารีนที่กำลังหาที่กำบังจากความหนาวสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อได้ยินเสียง เมื่อหันไปพบกับชายหนุ่มที่โผล่หน้ามาจากม่านอย่างกะทันหัน นัยน์ตาสีทองสว่างกระพริบปริบ ราวกับพยายามประมวลผลว่าเกิดอะไรขึ้น
“…ข้าคิดว่าเป็นผีเสียอีก” นางเอ่ยพลางหัวเราะเบาๆ พลางยกมือขึ้นแตะอกตนเอง ราวกับให้แน่ใจว่าหัวใจยังเต้นอยู่ “แต่ถ้าเป็นเจ้า เช่นนั้นข้ารอดแล้ว”
+
แต่แล้วก็ยอมรับสภาพว่ามุมนี้อุ่นกว่าที่อื่น นางเลยเอาผ้าคลุมกระชับตัวเองแน่นขึ้น เอียงศีรษะก่อนจะยิ้มบาง
“เจ้าจะว่าอะไรไหม หากข้ายืนตรงนี้ด้วยเพียงครู่?“
” ได้สิ “
เขาตอบรับเมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายคือคนคุ้นหน้าคุ้นตา พลางสายตาเหลือบเห็นว่าเธอขยับเสื้อคลุมเลยเขยิบตัวให้อีกฝ่ายมายืนแทนที่ตัวเอง
“ มายืนตรงนี้สิ ตรงนี้อุ่น “
“ ปิดเทอมเป็นยังไงบ้าง “
เขาถามพร้อมหลังพิงเสาด้วยท่าทีที่ผ่อนคลาย
"จริงหรือ? ให้ข้ายืนตรงนี้ได้จริงหรือ? เจ้าไม่หนาวรึฮาดีม?"
แต่...อุ่นจริงด้วย หากมิใช่ว่าเดิมทีมันอุ่นอยู่แล้ว ก็คงเป็นไออุ่นจากผู้ที่เคยยืนอยู่ตรงนี้
พาลให้นึกสงสัยว่าเขายืนหลบอยู่นี่นานแค่ไหนกันแล้วนะ
จึงเขยิบที่เล็กน้อย แล้วเอื้อมมืออันเย็บเยียบของตนไปดึงชายผ้าคลุมของเพื่อน
+
"ข้ามิใคร่จะช่วงชิงพื้นที่ของใครหรอกนะ เรายืนด้วยกันตรงนี้เถิด"
มืออีกข้างดันผ้าม่านออกไปพลาง อย่างน้อยจะได้ดูไม่มีพิรุธหากมีผู้อื่นมองมา
"ปิดเทอมของข้าสนุกมากเลยล่ะ แมวที่เลี้ยงไว้ก็โตขึ้นเยอะเลย แต่ก็กินขึ้นเยอะด้วย เราจะเหนื่อยกับการพามันวิ่งเล่นน่ะสิ"
นึกถึงเสือสองตัวที่บ้าน
+
นางหัวเราะเบาๆ ยกนิ้วขึ้นแตะริมฝีปากตนเองราวกับจะบอกว่า 'เรื่องนี้เป็นความลับระหว่างเรานะ'
"แล้วฮาดีมล่ะ? ปิดเทอมขององค์ชายแห่งครีเดสเป็นอย่างไรบ้างเพคะ?~"
อนาสตาเซียที่เดินหลบออกมาจากกลางฟลอเต้นรำสะดุ้งตกใจเล็กน้อย มือเรียวที่ยกขึ้นนวดหลังคอชะงักค้าง
เธอหันขวับไปตามเสียงกุกกักที่ดังขึ้น
"ไม่เป็นไรค่ะ เราเพียงแค่ต้องการปลีกตัวออกมา"
เธอลดมือลงมาประสานกันที่หน้าท้อง
"เรารบกวนท่านรึเปล่าคะ"
นัยน์สีมรกตสบกับอีกฝ่าย พร้อมเขยิบให้เหลือที่พอให้อีกคนยืน มือพลางกระชับผ้าคลุมที่พาดบ่า
“ จะว่าไปแล้วยังไม่แนะนำตัวเลย ผมเจ้าชายฮาดีมจากอาณาจักรครีเดสครับ “
ร่างสูงแนะนำตัวเองสั้นๆ ก่อนจะโค้งตัวลงเล็กน้อยเป็นการทักทาย
"อนาสตาเซีย รัชทายาทแห่งอัลเบเนียค่ะ"
กายบางยืดตัวขึ้นหลังจากแนะนำตนเองตอบอีกฝ่ายไปแล้ว
"ยินดีที่ได้รู้จักนะคะท่านชายฮาดีม"
รอยยิ้มบางถูกส่งไปให้อีกฝ่ายก่อนจะเดินไปหยุดยืนข้างกัน
ผู้คนมากมายต่างชุมนุมกันจนแน่นขนัด ชวนเหนื่อยหน่ายที่ต้องคอยทักทายคนไปทั่ว...
ลมเอื่อยพัดผ่านเส้นผมของเธอจนไหวเบาๆ
"สงบดีนะคะ"
"อืม....ไม่เป็นไรครับ เราชอบความตื่นเต้น"
ชายหนุ่มเจ้าของเรือนผมสีเปลวเพลิงเคลื่อนไหวไปตามเจ้าตัวที่หันไปมองคนที่โผล่มาข้างหลัง
ดวงตาสีบุษราคัมมองอีกฝ่ายอย่างพินิจ รู้สึกสนอกสนใจ จึงตีดสินใจเปืดบทสนทนาขึ้นมา
"ทำไมมาอยู่แถวนี้เสียล่ะครับ ไม่ใช่ที่ๆคนดูโดดเด่นเช่นท่านจะมาอยู่เลยนะ"
พลางส่งยิ้มที่ดูเจ้าเล่ห์
นัยต์มรกตเหลือบมองคนที่พูดจบด้วยความรู้สึกแปลกๆกับประโยคท่อนสุดท้าย กับรอยยิ้มแปลกนั่นอีก
" ตรงนี้มันอุ่น แล้วก็เงียบน่ะครับ "
เขาตอบกลับด้วยน้ำเสียงเรียบ ด้วยความที่ชุดของเขามันพาดไปที่บ่าขางขวาและมีเส้นเครื่องประดับที่ทำจากทองคำพาดมาทางด้านซ้าย มันเลยทำให้เค้ารู้สึกเย็นๆ
" ว่าแต่ท่านล่ะครับ มาทำอะไรตรงนี้ "
ร่างสูงถามกลับ
เสียงนุ่มทุ้มเอ่ยก่อนจะหยิบไพ่มาสับ แล้วหยิบออกมาเป็นไพ่คิง แล้วยื่นให้อีกฝ่าย แล้วยกมือผสานกันโค้งตัวลง
"จิน จิวซิน องค์ชายแห่งจิน ดินแดนแห่งโชคลาภและโอกาศ จะให้เราเรียกท่านว่าอะไรดี?"