“เห ก็ถ้าเธอไม่รู้เธอจะมาหาฉันได้ไงเล่า“
ยังจะเถียงต่อพร้อมหน้าบึ้งตึ้ง
แต่พอเห็นอีกคนยื่นอะไรมาให้เขาก็ลุกจากพื้นมารับไว้ในมือ จะด้วยความไม่นะวังของเจ้าตัวทำให้มือทั้งสองแตะเล็กน้อย ในเสี้ยววิ
”เอ๊ะ ผลไม้เคลือบช็อคโกแลต?“
เจ้าตัวถือว่าเล่นสะท้อนกับแสงไฟ ดูจะเป็นของแปลกตาจนต้องพิจารณา แต่เขาก็รับน้ำใจนั้นไว้ก่อนจะหันไปโน้มตัวให้อีกคน
”ขอบคุณนะครับ รุ่นพี่“
เขาเผยยิ้มกว้าง
ยังจะเถียงต่อพร้อมหน้าบึ้งตึ้ง
แต่พอเห็นอีกคนยื่นอะไรมาให้เขาก็ลุกจากพื้นมารับไว้ในมือ จะด้วยความไม่นะวังของเจ้าตัวทำให้มือทั้งสองแตะเล็กน้อย ในเสี้ยววิ
”เอ๊ะ ผลไม้เคลือบช็อคโกแลต?“
เจ้าตัวถือว่าเล่นสะท้อนกับแสงไฟ ดูจะเป็นของแปลกตาจนต้องพิจารณา แต่เขาก็รับน้ำใจนั้นไว้ก่อนจะหันไปโน้มตัวให้อีกคน
”ขอบคุณนะครับ รุ่นพี่“
เขาเผยยิ้มกว้าง
Comments
เอมิกะบ่นเล็กน้อยอย่างฉงนระคนระอา เธอส่ายหน้าน้อย ๆ แล้วหันไปอุ้มเจ้าแมวน้อยขึ้นมา
“คุณพี่ชายใจร้ายจังเลยเนอะ~”
“เหมียว~”
เหมียวหง่าวตัวจิ๋วครางรับเหมือบตอบกลับคำพูดของหล่อนจนริมฝีปากน้อยลอบหัวเราะคิกคัก
“หนูเห็นด้วยใช่ไหมคะ? หุ ๆ จะว่าไปหนูมีชื่อไหมคะ?”
จบประโยค เอมิกะก็หันไปมองอาสึชิในเชิงคำถาม