#KMI_Suiei
#KMI_เปิดโรล / โรลเปิด, แยกรูท
สระว่ายน้ำประชาชนช่วงวันหยุด
ยิ่งตอนบ่ายๆคนคงเยอะเป็นพิเศษ
จินนั่งอยู่ที่ขอบสระฝั่งตื้น กำลังนั่งคุยกับเด็กๆอยู่ หรือถ้าคุณมาก่อนหน้านี้สักหน่อย อาจจะเห็นเขาช่วยเด็กๆฝึกว่ายน้ำอยู่ก็ได้
ดูจะเป็นที่ชื่นชอบของเด็กๆละแวกนี้
#KMI_เปิดโรล / โรลเปิด, แยกรูท
สระว่ายน้ำประชาชนช่วงวันหยุด
ยิ่งตอนบ่ายๆคนคงเยอะเป็นพิเศษ
จินนั่งอยู่ที่ขอบสระฝั่งตื้น กำลังนั่งคุยกับเด็กๆอยู่ หรือถ้าคุณมาก่อนหน้านี้สักหน่อย อาจจะเห็นเขาช่วยเด็กๆฝึกว่ายน้ำอยู่ก็ได้
ดูจะเป็นที่ชื่นชอบของเด็กๆละแวกนี้
Comments
สึบาสะเข้ามาที่สระว่ายน้ำเป็นประจำอยู่แล้วเพราะอาสามาช่วยสอนเด็กว่ายน้ำอยู่ ขณะกำลังจะเดินไปหานักเรียนของวันนี้ก็เห็นเด็กๆ กำลังรุมล้อมคนๆนึง เขามองไม่ค่อยชัดเลยต้องใส่แว่นตาว่ายน้ำแบบมีค่าสายตาถึงจะมองเห็นว่าเป็นเพื่อนโรงเรียนเดียวกันจึงเข้าไปทัก
"เอ่อ สวัสดี" ถือบอร์ดฝึกว่ายน้ำมาด้วย ทำให้ดูเหมือนจะมาฝึกว่ายน้ำกับเด็กๆ ด้วยอีกคน
"นายเป็นครูสอนว่ายน้ำคนใหม่เหรอ?"
“ไม่ใช่หรอก..แค่แวะมาว่ายน้ำเฉยๆ แล้วก็รู้จักกับเด็กๆนิดหน่อย” ระหว่างนี้ก็โดนจับแขนเขย่าๆ พี่ชาย รู้จักกันหรอ มาเล่นกันๆๆ วุ่นวายๆๆๆ(…)
"โทษนะ"
เขาวางมือข้างนึงบนบ่าอีกฝ่ายและช่วยแกะมือเด็กๆออกให้
"ครูเคยบอกแล้วใช่ไหมว่าการดึงเล่นกันแบบนี้ไปมามันอันตราย" ทำเสียงดุนิดหน่อยแล้วบอกให้พวกเด็กไปวอร์มร่างกายก่อนว่ายน้ำ พวกเด็กๆก็ขานรับเป็นอย่างดีก่อนจะแยกย้ายกันไป
"นายนี่คงเนื้อหอมในหมู่เด็กๆน่าดู ที่บ้านมีพี่น้องรึเปล่า?" ลงไปนั่งข้างๆ มองดูนักเรียนวอร์มร่างกายไปพลาง
ไว้มาใหม่น้าพี่ชายยย บางคนก็พูดงั้นใส่
"...ไม่มีนะ" ส่ายหน้า พลางมองอีกคนชัดๆ
"นายเป็นคุณครูหรอ เก่งจังเลยนะ" มองคุณสลับกับเด็กๆไปด้วย
ขายังแช่น้ำ เตะไปมา
”แล้วจู่ๆ ทำไมเด็กๆถึงมารุมนายล่ะ ทีแรกก็นึกว่ามีน้องสาวหรือน้องชายอยู่ด้วยซะอีก“ ตัวเขาเป็นคนชอบสังเกตและตั้งคำถามอยู่แล้วจึงถามด้วยความสงสัยเฉยๆ
"มีเด็กคนนึงดูจะว่ายน้ำไม่ค่อยแข็ง แล้วพอไม่มีผู้ใหญ่อยู่ด้วยก็ดูอันตรายน่ะ"
ระหว่างนั้นมีลูกบอลเป่าลมปลิวมาทางนี้ จินก็ยื่นมือไปรับแล้วโยนคืนกลับไปให้เจ้าของ
"อืมมม... จากนั้นจู่ๆทุกคนก็มา"
"ฉันก็คุยกับพวกเขาตามปกตินะ ทุกคนเป็นเด็กดี" ยิ้มนิดหน่อย
เสียงทักทายอย่างเป็นกันเองดังขึ้นพร้อมกับเคย์ริวที่เดินเข้ามาหาด้วยรอยยิ้มกว้าง
"ถึงมาเล่นด้วยไม่หยุดแบบนี้"
ขนาดตัวเขาเองชอบเด็ก ยังไม่ใช้เวลาวันหยุดสอนเด็กๆว่ายน้ำแบบนี้เลย
".....นั่นสินะครับ"
"ไม่รู้เหมือนกัน จู่ๆก็กลายเป็นแบบนี้ไปซะได้"
เขาพูดเสียงราบเรียบ ขณะที่เด็กๆรอบๆวี้ดว้ายกันแบบโคตรจะต่าง พี่ชายยังโง้นพี่ชายยังงี้ แล้วพี่ชายคนนี้ล่ะ เอ๋เป็นเพื่อนกันหรอ นี่ๆลงไปว่ายน้ำกันต่อนะ นี่ๆช่วยสอนท่าปลาดาวที --
จินตอบไม่ทัน แต่ตัวขยับตามแรงดึง--
"ดูเด็กๆจะชอบจริงๆนั่นล่ะ..."
แล้วเขาควรจะเข้าไปช่วยดีไหมนะ? หรือยืนดูไปเรื่อยๆแบบนี้ดี... เอาจริงยืนดูน่าจะสนุกกว่าเข้าไปช่วยนะ
"น้องเขาอยากให้ช่วยสอนท่าปลาดาวแล้วนะครับ ไม่เอาหน่อยหรอ?"
เลยพูดแหย่ไปด้วยน้ำเสียงกลั้วหัวเราะแทนอย่างไม่คิดจะช่วย
"แล้วทำไม.. คุณไม่มาสอนให้ล่ะครับ"
"นี่ทุกคน พี่ชายคนนี้ก็ทำเป็นนะ ท่าปลาดาว"
โยนเลยโยน(...)
แต่ยังไม่ทันที่เสียงเล็กใสของเหล่าเด็กๆจะดังขึ้น ชายหนุ่มก็รีบยกมือขึ้นมาห้ามทัพเอาไว้เสียก่อน
หยุดเลยครับหยุดดดด
"โอ้ พี่ทำให้ได้หรอกครับ ไม่ได้ทำมานานหลายปีมากแล้วนะ ให้พี่ชายคนนั้นสอนทำดีกว่าๆ"
เขามองๆอยู่แปปนึงแล้วบอกเด็กๆว่าเดี๋ยวอาจารย์ก็จะมาแล้ว ไปรอตรงนั้นกันดีกว่านะ เขาจูงมือเด็กๆเดินผ่านคุณไป---
ให้อาจารย์สอนคงดีและปลอดภัยที่สุดล่ะนะ
“กางแขนแบบนี้ ตีขาไปด้วย อื้อ! เข้าใจแล้วล่ะ!”
เด็ก(?)คนนั้นลงไปในน้ำแล้วทำท่าที่ได้รับการสอนมาอย่างถูกต้องทุกประการ
และ, จม
บรุ๋งๆๆๆๆ💦
เหตุการณ์ทั้งหมดเกิดขึ้นตรงหน้าอีกฝ่ายอย่างรวดเร็วเหมือนกระพริบตาอีกทีหล่อนก็หายลงน้ำไปแล้ว
"นี่ เป็นอะไรไหม???" ตรงนี้เป็นบริเวณสระตื้น อีกฝ่ายน่าจะยังพอยืนได้
ถ้า ขาถึง(....)
โดนฉุดขึ้นมาจากน้ำเลยเข้าใจผิดว่าตัวเองลอยตัวได้แล้ว …หน้าร้อนขึ้นมาหน่อยๆจากความเขิน
กลับอยู่ท่ายืนเต็มขา หล่อนสูงกว่าสระตื้นอยู่แปดเซน… จมูกพ้นน้ำพอดีเลยล่ะ!
“อื้ออึ” เธอส่ายหัว
“ขอบคุณที่ช่วยนะ..”
เห็นว่าไม่เป็นไรจริงๆแล้วจึงปล่อยมือ
“ไปฝึกเกาะขอบสระก่อนดีกว่าไหม?”
แล้วเด็กๆที่นั่งล้อมจินเมื่อกี้ก็มาว่ายน้ำล้อมคุณ พี่สาวเป็นอะไรไหม พี่สาวจมน้ำหรอ?!
น่าอายจริงๆเลยที่ต้องทำให้เด็กๆเป็นห่วงแบบนี้
“แต่อย่างน้อยก็เป็นสระตื้นนะ”
เถียงเป็นนัยน์ๆว่าอันตรายก็จริงแต่ก็น้อยกว่าสระผู้ใหญ่ล่ะน่า
“เกาะขอบสระตีขาใช่ไหม! ฉันทำเป็นนะ!”
ว่าแล้วก็ทำโชว์เกาะขอบตีขา…แบบที่ขาไม่ขึ้นมาเหนือน้ำเลยซักนิด
“ขาเธอ.. มันจมนะ” แต่ก็ไม่กล้าจับสุ่มสี่สุ่มห้า จึงมองดูลาดเลาต่อ—
"นี่ ..." เขย่าๆเล็กน้อยให้คายน้ำ คายออกมานะเจ้าปลาดาวนี่
เห็นหน้าคุณเป็นอย่างแรกก็กะพริบตาปริบๆ "? อรุณสวัสดิ์-- ครับ.." ตะกี้กำลังเคลิ้มๆ อยู่เลย(...)
"มันอันตรายนะ.. ถ้าง่วงก็ขึ้นไปนอนดีๆ อย่านอนในน้ำ"
มองแบบตาโตนิดนึง น่าจะตกใจ
"นึกว่าจมน้ำซะอีก.."
อ๊ะ แต่พอโดนมองแบบนั้นแล้วชักจะเริ่มรู้สึกขายหน้าขึ้นมายังไงก็ไม่รู้แฮะ น่าอายชะมัด--
“ขอโทษที่ทำให้ลำบากด้วยนะครับ” หลุบตา ท่าทางเหมือนจะสำนึกผิด “แล้วก็ ช่วยอย่าเอาไปบอกใคร..” ประเด็นจริงๆ น่าจะอยู่ที่ประโยคหลังมากกว่า(…) ฉันไม่เห็น นายไม่เห็น เหตุการณ์นี้ไม่เคยเกิดขึ้น!
จ้อง....
กำลังจะพูดอะไรต่อ เด็กๆก็วิ่งมารุม พี่ชายๆจะจมน้ำหรอ พี่ชายง่วงหรอ ขึ้นไปนอนบนเก้าอี้สิ หม่าม๊าหนูก็นอน นั่นสิๆ มานอนในน้ำไม่ด้ายน้า ไม่ไหวจิงๆเลยพี่ชาย