"ท้องฟ้าหรอ.. ก็ดีนะ"
"ถ้าเป็นท้องฟ้าที่ต่างสถานที่กัน ก็คงน่าสนุกดีเหมือนกัน"
คิดภาพตอนเอามาเรียงต่อๆกันแล้วคงสวยไม่น้อย
"แดดฤดูร้อนนี่ สว่างจ้ามากจริงๆเนอะ" พูดพลางเงยหน้ามอง แสบตานิดๆ
"ถ้าเป็นท้องฟ้าที่ต่างสถานที่กัน ก็คงน่าสนุกดีเหมือนกัน"
คิดภาพตอนเอามาเรียงต่อๆกันแล้วคงสวยไม่น้อย
"แดดฤดูร้อนนี่ สว่างจ้ามากจริงๆเนอะ" พูดพลางเงยหน้ามอง แสบตานิดๆ
Comments
เอมิกะเห็นด้วย
"แต่ฟ้ามีแดดแบบนี้นี่แหละวาดรูปสวยที่สุดแล้ว โดยเฉพาะองศาของเงาที่เปลี่ยนไปตามเวลาน่ะ ฉันชอบที่ตะท้าทายตัวเองแบบนั้นนะ"
ฟังแล้วก็ดูท้าทายจริงๆ ...
เดินต่อขึ้นบันได ไม่นานก็หยุดอยู่หน้าห้องศิลปะ
ใช้เท้าเปิดประตูแบบลืมตัว ก็มือไม่ว่างอ่ะ--(....)
“…ไม่มีใครอยู่เลย หายากนะเนี่ย”
แล้วเจ้าหล่อนก็เดินเข้าไปข้างในห้องแล้ววางขวดน้ำและกล่องนมไว้บนโต๊ะ
บางอย่างก็วางพิงผนังหลังห้องไว้
หยิบน้ำที่ซื้อกันมาขวดหนึ่ง จินไม่ลืมยื่นเงินให้คุณ...เสียไปเท่าไหร่กัน(..)
เอมิกะบอกกับจินที่ยื่นแบงค์ใหญ่มาให้
"อีกอย่าง บอกแล้วไงว่าเลี้ยงน่ะ คุโมริคุงเก็บเงินไปเถอะ"
ว่าจบเธอก็โบกไม้โบกมือไปมา
นิ่งไปนิดนึงแต่ก็เก็บเงินไป (...)
นั่งพัก ดื่มน้ำเงียบๆ หลังจากนั้นคงชวนคุณคุยเรื่องรูปที่จะวาดต่ออีกหน่อย แล้วค่อยลงมือวาดภาพกัน ถึงตอนนั้นคนอื่นๆในชมรมก็คงมาแล้วล่ะ
(ตัดได้เลยนะคะ >< ขอบคุณเอมิกะจัง!)