เขาพยักหน้ารับพลางเดินลงบันไดอย่างระมัดระวัง ไม่นานพวกเขาก็ลงบันไดจนถึงย่านที่อยู่อาศัยจนได้ "ตอนเด็กมีงานอดิเรกแบบนั้นสินะ ดีเหมือนกันนะ สัตว์พวกนั้นต้องขอบคุณนายแน่ๆ"
เขายิ้มชื่นชมอีกฝ่ายพลางมองเจ้าโนริที่ยืดตัวยาวเมื่อโดนหยำพุง "ฮืม...บางที คิดเล่นๆ นะ เจ้าโนริอาจจะมาจากนายรึเปล่าถึงได้เชื่องขนาดนี้" เขาเดาเล่นๆ พลางขำออกมาเบาๆ
เขายิ้มชื่นชมอีกฝ่ายพลางมองเจ้าโนริที่ยืดตัวยาวเมื่อโดนหยำพุง "ฮืม...บางที คิดเล่นๆ นะ เจ้าโนริอาจจะมาจากนายรึเปล่าถึงได้เชื่องขนาดนี้" เขาเดาเล่นๆ พลางขำออกมาเบาๆ
Comments
"ถ้าโนริเป็นแมวที่ผมช่วยไว้แล้วได้มาอยู่บ้านของนายจริงผมคงดีใจมากเลยล่ะ" พูดพลางเงยหน้าขึ้นมองอีกฝ่ายแล้วยิ้มออกมา เขารู้ดีว่าอีกฝ่ายป็นคนดีคนนึงถ้าเป็นแบบนั้นจริงเขาคงยินดีไม่น้อย