ย้อนไปช่วงก่อนรุ่งสาง คุณยายเป็นคนจับเธอแต่งตัว แต่เพราะท่านดูมีความสุขมากจึงไม่กล้าที่จะขัด

‘สมัยก่อนยูกาตะตัวนี้น่ะนะ... เป็นตัวโปรดของเรโกะเลยล่ะ’

คุณยายของเธอกล่าว ขณะที่กำลังช่วยผูกโอบิให้

‘พอใส่ตัวนี้แล้วหลานก็ดูเหมือนเธอมาก’

เครื่องประดับผมถูกติด รอยยิ้มน้อยๆคลี่ออกมาอย่างอ่อนโยน ก่อนมือจะกอบกุมมือเหี่ยวย่นของคุณยายเอาไว้แล้วจูงมือไปยังสุสานของตระกูลอิซุมิด้วยกัน