ตอนยังเยาว์กว่านี้5-6ปีที่แล้ว
ทุกที่ที่มีแม่คือที่ที่เรียกว่าบ้าน
ผ่านอะไรต่อมิอะไรมาสักพัก
อยากลองฝากหัวใจไว้กับคนอื่นเพราะมันหนัก
อยากพึ่งพิงหัวใจกับคนอื่นไว้
ให้เป็นบ้านให้ในวันที่ไกลแม่
มีชีวิตมาจนถึงวันนี้
ถูกความห่าเหวของชีวิตโถมใส่
เดี๋ยวเป็นบ้านให้ตัวเองเอง ไม่เป็นไร
ทุกที่ที่มีแม่คือที่ที่เรียกว่าบ้าน
ผ่านอะไรต่อมิอะไรมาสักพัก
อยากลองฝากหัวใจไว้กับคนอื่นเพราะมันหนัก
อยากพึ่งพิงหัวใจกับคนอื่นไว้
ให้เป็นบ้านให้ในวันที่ไกลแม่
มีชีวิตมาจนถึงวันนี้
ถูกความห่าเหวของชีวิตโถมใส่
เดี๋ยวเป็นบ้านให้ตัวเองเอง ไม่เป็นไร
Comments