วันนี้เขาใช้เวลาเกือบแทบทั้งวันไปกับการนั่งทำงานที่หน้าจอ กว่าจะรู้สึกตัวอีกทีก็หลับอยู่ตรงเก้าอี้นานหลายชั่วโมงจนเวลาดึกสงัดเข้าไปแล้ว

ฝันร้ายในภาพจำขณะหลับ มีแรงกดดันอย่างกับห้วงลึกจากที่ใดสักแห่งหนึ่งยังตราตรึงสลักไว้ในสมองเหมือนส่วนใดส่วนหนึ่งยังเก็บงำมันเอาไว้

หายใจไม่ทั่วท้อง จนกระทั่งมีมืออุ่นๆของใครสักคนทาบทับลงบนใบหน้า ดวงตาของเขาเริ่มมองเห็นเธอชัดเจนขึ้น

“มือเธอ อุ่นดีนะ”