นัยน์ตาสีฟ้าซีดกระตุกเล็กน้อยเมื่อได้ยินเสียงฝีเท้าที่ใกล้เข้ามา เธอเงียบไปพักหนึ่งเพื่อประเมิณเพื่อประเมิณสิ่งที่อยู่ตรงหน้าว่าเป็นคนหรือไม่

สายตานั้นมองไปยังเขาที่เดินเข้ามา แต่ไม่ได้โฟกัสอะไรเลยเธอแค่รู้ว่าเขาอยู่ตรงนั้น แต่ไม่อาจะระบุได้ว่าใกล้แค่ไหน

"มาทำอะไรที่นี่คะ?"

เธอเอ่ยถามเสียงเรียบ แม้ปลายนิ้วยังสั่นอยู่แต่เสียงกลับนิ่งเป็นปกติ ทั้งยังเมินพวกวิญญาณรอบข้างได้ราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น