ทำให้รู้สึกน่ากลัว ขนลุกไม่น้อยเลย ถึงตอนนี้ก็ไม่ชินสักที เราค่อยๆเปิดเสื้อเครื่องแบบแล้วคเก็บบัตรของอีกคนไว้อย่างดี ก่อนที่ไม่นาน เสียงเจ้าของก็ทักเรียกขึ้น ทำให้เราที่นิ่งเงียบคนเดียวมาพักนึงต้องค่อยๆหันไปมองอีกคน
"ไม่เจอเลย..."
"แล้วนาย เจออะไรบ้างรึเปล่า"
เราไม่ได้ทำตัวล่กหรืออะไรเพียงตอบเสียงเรียยและเลือกเดินหันหลังกลับไปหาอีกคนเท่านั้น
"ไม่เจอเลย..."
"แล้วนาย เจออะไรบ้างรึเปล่า"
เราไม่ได้ทำตัวล่กหรืออะไรเพียงตอบเสียงเรียยและเลือกเดินหันหลังกลับไปหาอีกคนเท่านั้น
Comments
แต่เมื่ออิตสึคุจะหันตัวไปทางอื่นเพื่อหาบัตรต่อ เขากลับได้กลิ่นแปลกๆที่ชวนเย้ายวนเข้า มันลอยละล่องผ่านราวกับต้องการจะบอกอะไรบ้างอย่าง
" อึก- "
ร่างกายชะงักหยุด ความร้อนที่คุ้นเลยแล่นไปทั่วใบหน้า ถึงแม้จะพยายามเก็บสีหน้าแค่ไหน แต่มันก็หลุดลอดออกมาเล็กน้อยอยู่ดี คงเป็นเพราะความแดงระเรื่อเหล่านั้นนั่นแหละ
"....."
'เป็นอะไรของมัน'
พออีกคนหยุดนิ่งนั่นทำให้เราเดินไปข้างหน้าอีกคนอย่างสงสัยและมองเงียบๆ
ก่อนที่จะเรียกสติ
"เห้ย ไปหาที่อื่นกันมั้ย??"
"โรงยิม ที่ไหนดี"
"เหนื่อยแล้วเนี่ย"
" ไปโรงยิมใกล้ๆนี้ก่อนก็ได้ "
อิตสึคุเดินจ้ำนำหน้าไป ที่เขาเลือกไปโรงยิมเป็นเพราะกลิ่นมันมาจากทางนั้นพอดีด้วย ต้องมีอะไรแน่ๆ
คิ้วขมวดเข้าหากันเป็มปม ริมฝีปากที่ถูกกัดเพื่อข่มอารมณ์นั้นแทบจะแตกอยู่รอมร่อ ถึงแม้จะสามารถควบคุมร่างกายได้ แต่ใบหูและหน้าที่แดงขึ้นนั้น เขาทำอะไรกับมันไม่ได้
' ถึงจะสงสัยก็เถอะ แต่ทำไมต้องตอนนี้นะ '
เราถามออกไปด้วยความขี้เกียจ เพราะเขาไม่ได้พึ่งมาหาแต่หามาตั้งนานแล้ว ก็ไม่เข้าใจว่าของเราจะหาอะไรยากเย็นขนาดนั้น หรือใครเก็บไว้ก็ไม่รู้
"ฉันอยากจะนั่งพักไม่ก็กลับห้องไปนอนแล้วสิ"
ถึงจะบ่นไปแต่ก็เดินตามหลังอยู่ห่างๆ มันคงไม่มีใครใจร้ายหักบัตรทิ้งลงถังขยะเพราะความน่าตาดีของเราหรอก
" ถ้าหาไม่เจอเดี๋ยวจะโดนทางโรงเรียนเล่นเอานะ "
เขาพูดติดตลกหน่อยๆ ความจริงเขาเองก็ไม่ได้สนใจว่าจะโดนลงโทษยังไงบ้างหรอก แต่แค่ตอนนี้มันสนุกมากเลย
ถ้าไม่นับไอ้ความปวดหนึบพวกนั้นอ่ะนะ...
จากนั้นอิตสึคุก็ไม่ได้พูดอะไรออกไปอีก เขากำลังพยายามตามกลิ่นไปน่ะ เหมือนหมาเลยแฮะ
ถ้าหากอิงจากทางที่กลิ่นพวกนั้นลอยมาแล้ว มันน่าจะอยู่แถวๆบริเวณหลังโรงยิมนั่นแหละ
" อยู่ด้านหลัง...ตามผมมา "
เขาทำได้แค่ข่มจิตใจไว้ ยิ่งใกล้มากขึ้น อารมณ์มันก็ยิ่งพลุ่งพล่านมากกว่าเดิม แต่ตอนนี้ภารกิจสำคัญกว่า รีบๆหาแล้วจะได้รีบไปเคลียร์กับความอึดอัดนี่สักที