"ขอบชักโครก?? พระเจ้า รู้สึกแหยงชะมัดเลย"
เรานึกภาพตามก็แอบขนลุกไม่น้อยเลย แต่ชั่งมันเถอะ
"ฉัน????"
"ตรงไหน หน้าตาดีขนาดนี้ เอาอะไรมาเหมือนหมา!"
"ออ ก็ยัง เห็นว่ากินฟรีนิ"
"ใช่มั้ย??"
เรานึกภาพตามก็แอบขนลุกไม่น้อยเลย แต่ชั่งมันเถอะ
"ฉัน????"
"ตรงไหน หน้าตาดีขนาดนี้ เอาอะไรมาเหมือนหมา!"
"ออ ก็ยัง เห็นว่ากินฟรีนิ"
"ใช่มั้ย??"
Comments
โทวยะสวนแทบทันใด สีหน้าแย้มยิ้มอ่อนๆ ทว่าแววตาว่างเปล่าราวกับกำลังพูดเรื่องที่แน่นอนอย่างหน้าตาเฉย-
" ใช่ กินฟรี "
เขาตอบ ก่อนจะเงียบ และมองหน้าคาสึโตะ
" ไปกินด้วยกันมั้ย ? "
เรารีบลุกขึ้นทันทีเมื่ออีกคนชวนและลืมเรื่องที่จะทำไปเลย
"เเต่เรื่องนิสัย"
เรามองที่อีกคนและทำท่านึกคิดเล็กน้อย
"ฉันว่า ฉันดีกว่านายเยอะเลย"
ความหลงตัวเองนี่ที่สุดจริงๆ
แต่เขาไม่ยักโกรธ..?
เด็กหนุ่มเพียงแค่ยกยิ้มเอื่อยเฉื่อย เหล่ตามองคาสึโตะเล็กน้อย
" ถูกของนาย "
" นายนิสัยดีกว่าฉัน นั่นทำให้เราเป็นเพื่อนกันได้ไง ~ "
" เพราะถ้านายนิสัยแย่กว่าฉัน ก็จะถูกฉันไล่บี้เอาน่ะสิ.. "
เขาจ้องเงียบ ก่อนคลี่ยิ้ม
" ล้อเล่นจ้า~ ไปกินข้าวกัน อยากกินยากิโซบะอ้ะ "
"ไม่มีทาง "
เราเลือกที่จะปัดสิ่งที่อีกคนพูดมาก่อนหน้านี้ทิ้งไป จนอีกคนพูดล้อเล่นเราก็ขำออกเล็กน้อยไปตามที่เห็นว่าตลกดี
"กินด้วย กินแบบเดียวกับนายเลยเเล้วกัน "
"ตื่นเต้นชะมัดเลย รุ่นน้องคงน่ารักมากแน่ๆ เด็กปีหนึ่งเนี่ย"
"เห็นมาบ้าง ดูโตกันเร็วดีนะ อีกหน่อยเงยหน้ามองเเล้วรึเปล่า??"
โทวยะกอดคอรูมเมท ยกมือขยี้ผมอีกฝ่ายด้วยความหมันเขี้ยว
" แต่จะว่าก็ว่าเถอะ ฉันเองก็เห็นพวกปีหนึ่งมาบ้างนะ~ ้มื่อเช้านี้ ก่อนจะเข้าพิธีในห้องโถงนั่นน่ะ "
" สาวๆน่ารักเยอะแยะเลย อยากรู้จักจัง♥️ "
เราขำออกมาก่อนจะฟังสิ่งที่อีกคนพูด พร้อมก้าวเท้าไปอย่างไม่รีบร้อนอะไร
"อาา.. นั่นสินะ "
"รู้จักแล้วอย่าลืมแน่นำล่ะ! ฉันเองก็อยากจะสนิทกับสาวน้อยเหมือนกัน"
"รูปหล่อแบบนี้เนี่ย สาวเข้าหาตรึมแน่ๆ"
"หมายถึงฉัน"