เสร็จสิ้นการหยอกล้ออิตสึคุก็เก็บมันเข้ากระเป๋ากางเกงของตนเองไปซะแบบนั้น เมินเฉยต่อคำร้องก่อนหน้านี้อย่างสิ้นเชิง

ร่างสูงเดินตรงเข้าประชิดตัวโจรขี้ขโมยที่ถูกจับได้คาหนังคาเขา
แขนซ้ายยกดันกำแพง ขาขวางอเข้าเพื่อป้องกันไม่ให้นักโทษหลบหนีไปได้

“ นี่…จะว่าไปนะคัคคุยะ ”

มือล้วงหยิบของที่ถูกซ่อนเอาไว้อย่างมิดชิดออกมาเชยชม

“ ทำไมนายถึงมีบัตรของผม ในกระเป๋าเสื้อได้ล่ะ “

” หืม? ”