มือหนึ่งเอื้อมจับบัตรหวังจะเอาของอีกคนคืนมาเพราะบัตรนักเรียนของเรานั้นก็ถูกอีกคนยึดไว้..แบบนั้นเราจะเสียเปรียบเอาน่ะสิ ไม่ได้บัตรคืนแถมเสียบัตรไปอีก
"..แล้วบัตรฉัน??"
เราถามไปแล้วใช้แรงไม่มากดึงบัตรอีกคน หากเราไม่ได้คืนก็ไม่คิดจะให้ง่ายๆ
ให้เดาๆอีกคนคงทำอะไรที่คาดไม่ถึงอีกแน่ ก็เพราะเป็นแบบนั้นใจเรานึกอยากเห็นเช่นกันจึงอยากจะ
"ถ้าฉันเอาไปจริงๆแล้วมันทำไมล่ะ?"
"..แล้วบัตรฉัน??"
เราถามไปแล้วใช้แรงไม่มากดึงบัตรอีกคน หากเราไม่ได้คืนก็ไม่คิดจะให้ง่ายๆ
ให้เดาๆอีกคนคงทำอะไรที่คาดไม่ถึงอีกแน่ ก็เพราะเป็นแบบนั้นใจเรานึกอยากเห็นเช่นกันจึงอยากจะ
"ถ้าฉันเอาไปจริงๆแล้วมันทำไมล่ะ?"
Comments
พอได้ยินคำถามนั้น ปากสวยก็ยกยิ้มแสยะแบบแปลกๆ แก้มขาวก็เริ่มแดงระเรื่อ ไม่ใช่เพราะเขิน แต่เป็นเพราะมันฟังดูเร้าใจมาก
" นั่นสิ~ เด็กดื้อต้องโดนอะไรน้า~ "
น้ำเสียงร่าเริงถูกใช้เพื่อหยอกล้อ เขาขยับร่างกายเข้าประชิดมากขึ้นจนอกชิดกัน ใบหน้าก็ห่างเพียงไม่กี่คืบ ถ้าหายใจแรงๆก็คงรู้
" ผมยังติดใจความเร่าร้อนของวันนั้นอยู่เลย "
สายตาร้อนแรงถูกส่งไปยังอีกคนที่ยืนติดกำแพง เขาใช้น้ำเสียงเย้ายวนใจตามประสาคนขี้แกล้ง
" งั้นบทลงโทษของนายก็คือ ทำแบบนั้น ซ้ำๆ จนกว่าผมจะพอใจ "
" เข้าใจมั้ย? "
แขนทั้งสองข้างเปลี่ยนมาโอบคล้องรอบลำคอของเจ้าตัวดีที่ไม่ยอมรับผิด ทั้งๆที่หลักฐานมันก็คาตาแท้ๆ