#KMI_เปิดโรล
สระประชาชนตอนเย็นๆ | โรลเปิด | แยกรูท
ความจริงแล้วเคย์ริวว่ายน้ำเก่งพอสมควร ถึงเจ้าตัวจะไม่ค่อว่ายสักเท่าไหร่ก็เถอะ
นี่แหละนะคนที่โดนบังคับให้เรียนตั้งแต่เด็ก…
แต่ในเมื่อวันนี้โดนแม่ขอร้องให้มาช่วยดูแลน้องสาวที่มาว่ายน้ำเล่นกับเพื่อน เด็กหนุ่มถึงมานั่งเตะขาเล่นอยู่ริมสระแบบนี้
หากใครว่ายมาไม่ทันมองคงโดนน้ำกระเซ็นใส่เต็มๆ
(ถึงเวลาหวนคืนสู่ก้อนครับ 😂)
สระประชาชนตอนเย็นๆ | โรลเปิด | แยกรูท
ความจริงแล้วเคย์ริวว่ายน้ำเก่งพอสมควร ถึงเจ้าตัวจะไม่ค่อว่ายสักเท่าไหร่ก็เถอะ
นี่แหละนะคนที่โดนบังคับให้เรียนตั้งแต่เด็ก…
แต่ในเมื่อวันนี้โดนแม่ขอร้องให้มาช่วยดูแลน้องสาวที่มาว่ายน้ำเล่นกับเพื่อน เด็กหนุ่มถึงมานั่งเตะขาเล่นอยู่ริมสระแบบนี้
หากใครว่ายมาไม่ทันมองคงโดนน้ำกระเซ็นใส่เต็มๆ
(ถึงเวลาหวนคืนสู่ก้อนครับ 😂)
Comments
โดยการดำไป!
เขาว่ายไปเรื่อย ๆ พอเห็นเป้าหมายก็จับเข้าให้ที่ขาเบา ๆ หวังจะกันน้ำกระเซ็น แล้วโผล่หน้าขึ้นมาข้าง ๆ
แต่เหมือนขาอีกข้างเหมือนจะยังไม่หยุดดี น้ำจึงยังกระเซ็นเข้าหน้าอยู่
" ..... "
ใครกัน!?
แม้จะยังไม่รู้ว่าคนๆนั้นเป็นใคร แต่ขาที่ตีน้ำเล่นก็ยังไม่คิดจะหยุด
แล้วทันทีที่สัมผัสแตะลงบนขาซ้าย… เคย์ริวก็ตีขาขวาให้แรงขึ้นอีก
ไม่ได้จงใจให้น้ำกระเซ็นเข้าหน้าจนหายใจไม่ทันหรอกนะ ไม่ได้ตั้งใจ จริ๊ง!
มือที่จับอยู่ลงน้ำหนักแรงขึ้นจากการกระทำที่ไม่ได้ตั้งใจจริ๊ง
" เดี๋ย- "
เพราะน้ำที่กระเซ็นเข้าหน้าไม่ยอมหยุด เขาจึงทำได้แค่เบียงหน้าหลบออกเท่าที่ทำได้
แต่ใครจะไปยอมโดนอยู่ฝ่ายเดียว
เจอนี่!
ใช้มือข้างที่ว่างกวักน้ำสาดเข้าหน้าอีกฝ่ายแบบตั้งใจ 10000%
"เฮ้ย!"
จากเวลาเพียงชั่วครู่เดียวที่น้ำไม่กระจาย ก็เหมือนว่าเคย์ริวจะทันได้เห็นว่าคนที่เข้ามาแกล้งเขาคนนี้คือใคร
แหม อยากเล่นน้ำกันแบบนี้ไม่บอก ได้เลย!
นอกจากขาหนึ่งข้างที่ยังเตะน้ำไม่หยุด เคย์ริวก็เลยเอื้อมมือลงไปช่วยกวักน้ำอีกหน่อย
ปล่อยมือจากขาแล้วค่อย ๆ ว่ายมาด้านหน้า มือยังกวักน้ำใส่อยู่เรื่อย ๆ
แถมจู่ ๆ เพิ่มมืออีกข้างเข้าไปด้วยอีก
และใช้จังหวะชะงักของอีกฝ่ายดันขาที่เตะน้ำลงไป
พอเท้าทั้งสองข้างของเขาแตะผนังสระ ก็หาจังหวะอีกครั้งเพื่อจับข้อมือของคนข้างหน้าที่กำลังกวักน้ำใส่
ออกแรงดึงพร้อมถีบเท้าออก!
ยอมแพ้แล้วล่ะสิ ยอมแพ้แล้วใช่ไหม!!
หากแต่สิ่งต่อมาที่ได้เห็นอย่างการดำลงไปใต้น้ำก็ทำให้ชายหนุ่มที่ยิ้มกว้างหยุดชะงักไปอีกรอบ ยังไม่ทันจะได้เอ่ยปากถามออกไปว่ากำลังทำอะไร..
"เฮ้--!!!"
เสียงร้องอย่างตกใจก็ต้องดังขึ้นแทน
ซ่าาาา!
พร้อมกับเสียงอะไรบางอย่าง หรือใครบางคน... ที่ตกกระทบผืนน้ำ
“ไม่ลงไปว่ายเหรอคะ ? “
เสียงใสเอ่ยทักจากด้านหลัง
คงเพราะเห็นคุณนั่งเตะขาป๋อมแป๋มอย่างนั้นมาพักนึงแล้วถึงได้เข้ามาทักทาย
ได้ยินเสียงใครบางคนทักมาจนเคย์ริวต้องหันไปมองตามเสียง พอเห็นว่าเป็นรุ่นน้องที่เคยเห็นผ่านๆในโรงเรียนก็ยกยิ้มกว้างให้
"อ่อ ตั้งใจจะนั่งเล่นอยู่ตรงนี้อีกนิดน่ะครับ"
พูดง่ายๆก็คือขี้เกียจจลงน้ำตอนนี้ เดี๋ยวขึ้นจากสระมานั่งเฝ้าน้องต่อแล้วจะหนาว
"แล้วไม่ลงไปเล่นบ้างหรอครับ? คนเล่นกันเต็มไปหมดเลยนา"
พยักหน้าหงึก ๆ กับคำตอบของอีกฝ่าย
ก่อนจะเอียงคอคิดกับคำถามต่อมา
“อืม—”
“ตอนนี้ยังค่ะ”
“ไม่มั่นใจว่าตรงไหนลึกตรงไหนตื้น”
“ชิออนว่ายน้ำไม่แข็งน่ะ”
พูดจบก็หัวเราะแหะ ๆ
ตัวแค่นี้ ถ้าเจอสระลึกแล้วว่ายไม่ได้ต้องแย่แน่ ๆ
หนึ่งคนว่ายน้ำไม่แข็ง ส่วนอีกคนว่ายแข็งแต่ขี้เกียจ คงต้องรอลุ้นว่าจะออกมาเป็นยังไง...
"ความจริงฝั่งนู้นเป็นฝั่งตื้นนะ"
เคย์ริวชี้มือไปทางฝั่งซ้ายมือของตัวเอง ถ้ามองดีๆจะเห็นว่ามีบางคนเดินไปมาอยู่ใน ไม่ได้แหวกว่ายแต่อย่างไร ซึ่งก็แปลว่าขาถึง
"แต่ถ้าว่ายไม่แข็งผมว่าเกาะโฟมไว้หน่อยก็ดี"
ยังไม่อยากให้เป็นต้นเหตุของการจมน้ำของใครในวันนี้หรอก
“ตรงนู้นเหรอคะ ?”
มองไปทางที่อีกคนว่า แต่ตัวเองเดินเตาะแตะไปนั่งข้าง ๆ ห้อยขาลงแตะน้ำในสระ
“แล้วเซมไปว่ายน้ำเป็นรึเปล่าคะ ?”
“ต้องเกาะโฟมเหมือนกันมั้ยนะ ? ”
เธอหัวเราะ
ได้ยินแบบนั้นเคย์ริวก็หัวเราะ
"ไม่แล้ว ไม่ต้องเกาะโฟมมานานแล้ว"
เพราะความจริงแล้วตัวเขาเองก็ว่ายน้ำเก่งอยู่ แต่จะอยากว่ายไหมนี่อีกเรื่องนะ...
"หรืออยากให้ช่วยสอน?"
ในตอนนั้นไรมุกำลังนอนลอยตัวบนน้ำปล่อยให้กระแสน้ำพาลอยไปเรื่อยๆแบบไร้จุดหมาย จนกระทั่งมีน้ำจากไหนไม่รู้สาดเข้าหน้าเต็มๆ แล้วทำให้เขาสำลัก
“อะ! แค่กๆ ระวังหน่อยสิ!”
เปลี่ยนเป็นลูบน้ำออกจากหน้า หันไปโวยวายหน้านิ่ว เพราะไม่ได้ใส่แว่นก็เลยเห็นไม่ชัดว่าเป็นใคร
ไม่รู้จนกระทั่งได้ยินเสียงนั่นแหละ…
“อ้าว”
แล้วพอเห็นคนคุ้นหน้าก็ยิ้มกว้างให้ รอบนี้เจอกันข้างนอกไม่ใช่ในร้าน… แบบนี้เขาก็ไม่ต้องทำตัวเป็นพนักงานที่ดีสิ!
“โถ่ นายว่ายเข้ามาเองนาา“ แซวไปอีกนิด
“ใครน่ะ...” ( 눈 _ 눈)
แหวกน้ำไปดูใกล้ๆ เพราะมองไม่เห็น แต่แค่สองสามก้าวก็นึกออก เลยใช้ระยะนัดกวักน้ำสาดคืน
“เพิ่งรู้ว่าน่าเป็นพวกไม่ขอโทษ” เพราะงั้นเลยจะไม่ยอมโดนสาดใส่คนเดียว
พอได้ยินแบบนั้นเคย์ริวก็ไม่ยอม อย่างเขาน่ะ! ถ้าตัวเองผิดก็ขอโทษหมดแหละ
แต่ทำไงได้ เรื่องแบบนี้มันสนุกนี่หน่า...
"ขอโทษครับผมมมม ขอโทษๆ"
ก็เลยตะโกนพูดขอโทษไปเสียงดัง แต่ขาที่ยังตีน้ำอยู่ก็ไม่คิดจะหยุดแต่อย่างไร
ก้าวไปเกือบครึ่งสระแล้วกลั้นหายใจดำลงไปใต้น้ำ พอใกล้ถึงจึงเอื้อมมือคว้าขาอีกคนแล้วโผล่พรวดขึ้นไป
“ไง”
ไม่ได้ระวัง จนรับรู้ได้ถึงเงาบางอย่างใต้น้ำที่ว่ายเข้ามาเกือบจะถึงตัวนั่นแหละ ถึงได้เลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อยอย่างสงสัย
ใคร??
ขาอีกข้างก็เตะน้ำไปเรื่อยไม่คิดจะหยุด จนกระทั่งคนๆนี้โผล่พ้นน้ำนั่นแหละ
"อ้าวเซมไป"
หยุดตีน้ำทันที
“อือ ฉันเอง”
“ไม่ลงมาเหรอ?”
ถามพลางลูบน้ำออกจากใบหน้าพร้อมเสยผมที่ลู่เปียกไปด้านหลัง
“น้ำเย็นดีออก”
ก็น่ารักดี...
"ผมชอบนั่งเอาบรรยากาศมากกว่าว่ายน้ำน่ะ"
ก็เลยมานั่งเตะขาอยู่แบบนี้ไง แล้วก็ขี้เกียจที่จะเปียกด้วย
“อย่างงั้นเหรอ แต่หน้าร้อนทั้งที”
มือที่จับขาอยู่ก็ลองดึงเบาๆ พร้อมเงยหน้าคุย
“จุ่มแค่ขาจะพอเหรอ”
"ทำไมครับ? เซมไปอยากให้ผมลงไปว่ายน้ำเล่นด้วย?"
มีคนว่ายเล่นด้วยก็น่าสนใจขึ้นมาหน่อย
แต่น่าสนใจเพียงพอให้ลงไปไหมนะ...