#THK_EVENT01 #THK_ปฐมนิเทศ #THK_โรลเปิด | เเยกรูท
📍 บริเวณโรงเรียนที่มีตู้กดนํ้า
เสียงฮัมเพลงเเผ่วเบา ปลายเล็บเเดงสดวาดเหนือกระจกตู้อย่างสนุกสนาน ช่างดูสงบสุข ท่ามกลางความโกลาหลของวันนี้
“ไง เหนื่อยเเย่เลยสิ “ เธอกล่าวโดยไม่หันไปมอง
กระป๋องสีเเดง ถูกยื่นมาหยุดตรงหน้าคุณ
“ พักดื่มอะไรสักหน่อยมั้ย? “
“ นํ้าผลไม้? นม? ถั่วเเดง? เลือกสิ ฉันเลี้ยงเอง :) “
📍 บริเวณโรงเรียนที่มีตู้กดนํ้า
เสียงฮัมเพลงเเผ่วเบา ปลายเล็บเเดงสดวาดเหนือกระจกตู้อย่างสนุกสนาน ช่างดูสงบสุข ท่ามกลางความโกลาหลของวันนี้
“ไง เหนื่อยเเย่เลยสิ “ เธอกล่าวโดยไม่หันไปมอง
กระป๋องสีเเดง ถูกยื่นมาหยุดตรงหน้าคุณ
“ พักดื่มอะไรสักหน่อยมั้ย? “
“ นํ้าผลไม้? นม? ถั่วเเดง? เลือกสิ ฉันเลี้ยงเอง :) “
Comments
❗️ ถึงหน้าตาคนให้จะดูไม่น่าไว้ใจ เเต่นํ้ากินได้จริงนะ !
Cr: Myrica )
หลังเสร็จภารกิจตามหาบัตรนักเรียนกันให้ควัก และแวกไปทานอาหารฟรีที่โรงอาหารมาแล้ว จึงแยกย้ายกันกะกลับเข้าห้องเรียน ว่าจะไปงีบซะหน่อยก่อนเรียนคาบบ่าย
"ห๊ะ ?"
ได้ยินเสียงสุดคุ้นเคยปนเสียงกระซิบปริศนาจางๆหมือนเป็นนอยส์แทรกเข้ามาระหว่างบทสนทนา เขาถอดหูฟังลงคล้องเข้าที่คอ เสียงพวกมันก้เบาหายไปแล้ว
"... อะไร จะเลี้ยงน้ำเหรอ ?"
" โคกะคุง~~ ไงง หาบัตรเจอเเล้วรึยัง?? "
"เอานํ้าอัดลมหน่อยไหม? หรือจะ นํ้า? โยเกิร์ต? "
"เลือกเลย เต็มที่ ฉันเลี้ยงเอง~ ^^ "
มือผายไปที่ตู้กดนํ้าอย่างเเข็งขัน พร้อมจะกดให้ทุกเมื่อ ขอเเค่บอก
พูดพร้อมตบไปที่กระเป๋ากางเกงเช็คว่ามันยังอยู่
"ฉันขอน้ำอัดลมละกัน"
พูดพร้อมชี้ไปยังกระป๋องนึงในตู้
"แล้วเธอเจอบัตรหรือยัง"
ถามกลับอีกฝ่ายบ้าง
ใส่เงิน กดปุ่มเลือกนํ้าตามที่ชี้
* ตึ้ง *
" อะไรกัน โคกะเป็นห่วงกันงั้นหรอ ดีใจจัง~ ^^"
ถามกวนกลับเเทนคำตอบเรื่องบัตร พร้อมกับโน้มตัวจะล้วงไปเอาเครื่องดื่มที่ตกลงมา
* ตึ้ง*
" ? "
ทำไมถึงมีเสียงของหล่น ' 2 ' ครั้ง ทั้งที่กดไปอย่างเดียว???
ล้วงเอานํ้า เเละ ของอีกอย่างมาพลิกดู
" ที่เเบบนี้ก็เอาด้วยหรอ ว้าว... " (+)
พลิก ' บัตรปริศนา ' ที่ตกมาด้วยไปมา สลับกับกระป๋อง ก่อนจะเก็บบัตรไปไว้อีกมือเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
"อ่ะนี่ นํ้าอัดลมของโคกะคุง~ "
เครื่องดื่มเย็นๆที่ควรถูกยื่นให้อีกฝ่ายรับ ถูกเขย่งเอาไปเเนบผิวเเก้มอีกคนให้สะดุ้งเล่นๆ
คนทำก็ดูจะหัวเราะชอบใจใหญ่เลย
สะดุ้งหลบเล็กน้อยก่อนรีบคว้ากระป๋องเย็นนั้นมาจากมืออีกฝ่ายเลย พร้อทชักสีหน้าที่ไม่พอใจอยู่หน่อยๆ ด้วยสายตาที่เหวี่ยงพอตัว
"แต่ ขอบใจ"
ถึงจะไม่ชอบการโดนทำแบบนี้แต่ก้ไม่ลืมมารยาท ก่อนเปิดกระป๋องน้ำอัดลมนั้นดื่ม ค่อนข้างคอแห้งมาซักพักแล้วเหมือนกัน
"เมื่อกี้ ฉันได้ยินเสียงของตกซ้อนกัน นั้นคืออะไร ?"
ประหลาดใจเล็กน้อยเมื่อกระป๋องถูกยื่นมาให้ เขาไม่ได้รับไว้ แต่เลื่อนสายตาไปมองอีกฝ่าย.
"จะเลี้ยงฉันเหรอ" ยิ้มบาง ๆ ให้.
ยิ้มกว้างสบตากับอีกคน ลดมือลงเมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายไม่รับ
" จะอะไรก็ได้นะคะ ถือว่าของขวัญวันเปิดเรียนจากฉัน~ " ปลายเล็บเเดงชี้ไปที่ตู้กด
ตาไล่สำรวจคนตรงหน้าอย่างถี่ถ้วน
" ไม่ใช่ปี2สินะคะ รุ่นพี่.......? "
ตั้งใจเว้นว่างไว้เหมือนจะถามชื่อ
“ของขวัญวันเปิดเรียนงั้นเหรอ” ได้ยินเช่นนั้นก็มองหน้าอีกฝ่ายนิดนึงก่อนรอยยิ้มบาง ๆ จะปรากฏขึ้นอีกครั้ง “ใจดีจังเลยนะ”
เขาเดินไปยืนข้างเธอ หยิบเงินออกมาใส่ตู้กดน้ำอัตโนมัติ “อาชิยะ ปีสาม”
“เลือกสิ ถือว่าเลี้ยงในถานะรุ่นพี่” หันมาบอกอีกคนโดยที่ยังมีรอยยิ้มประดับหน้าอยู่.
“ โทโมยะ ปีสอง ยินดีได้พบค่ะ รุ่นพี่~ ^^“ ยิ้มหวานระบายกว้างเเนะนำตัวกลับไป
มองตามมือที่หยิบเงินใส่ตู้ ก่อนจะกอดอกหลวมๆ นิ้วชี้ขวาเคาะคางตนเบาๆ
"เอ๋~~ ทำไมถึงกลายเป็นรุ่นพี่จะเลี้ยงฉันเเทนละคะ?"
เลิกคิ้วถามทำเหมือนไม่พอใจ เเต่รอยยิ้มบนหน้าช่างสวนทางกัน
"รุ่นพี่ไม่รับของจากรุ่นน้องเเบบนี้ ฉันเสืยใจนะเนี่ย"