#KMI_โรลปิด @sadao-kmi.bsky.social
ณ ร้านอิซากายะแห่งหนึ่งในย่านการค้า
ผมดื่มสังสรรค์กับเพื่อนร่วมงานอย่างสนุกสนาน หลังจากเวลาผ่านไป ผมก็ตัดสินใจกลับก่อนที่จะดื่มหนักเกินไป (กลัวตัวเองสนุกเกินไป)
/ ระหว่างเดินออกจากร้านด้วยท่าทางโซเซ ก็เผลอเดินไปชนกับคนคนหนึ่งเข้า-
"อ่ะ..ขอโทษนะครับ.."
/ พูดและก้มหัวเล็กน้อย
ณ ร้านอิซากายะแห่งหนึ่งในย่านการค้า
ผมดื่มสังสรรค์กับเพื่อนร่วมงานอย่างสนุกสนาน หลังจากเวลาผ่านไป ผมก็ตัดสินใจกลับก่อนที่จะดื่มหนักเกินไป (กลัวตัวเองสนุกเกินไป)
/ ระหว่างเดินออกจากร้านด้วยท่าทางโซเซ ก็เผลอเดินไปชนกับคนคนหนึ่งเข้า-
"อ่ะ..ขอโทษนะครับ.."
/ พูดและก้มหัวเล็กน้อย
Comments
ยามดึกของพนักงานเงินเดือน บ้างก็รีบจ้ำเท้ากลับไปที่ที่เรียกว่าบ้านและเอนตัวลงบนที่นอนสุดนุ่มหรือบ้างก็ออกมาสังสรรค์กับเหล่าเพื่อนฝูง เหมือนกับพนักงานหนุ่มคนนี้
ระหว่างที่กำลังเดินเตร่มองหาร้านสังสรรค์ร้านที่สองอยู่กับเพื่อนฝูงอาจจะเพราะความโชคร้ายที่มีมาแต่ไหนแต่ไรทำให้ใครบางคนเดินกระทบไหล่กับเขาเข้าอย่างจัง
+
เขาหันไปตามเสียงนั้นก่อนจะต้องตกใจว่าคนๆนั้นเป็นคนที่เขาคุ้นเคยสุดๆเลยล่ะ
” ดะ ไดจิ? “
” ฮันดะ ไดจิหรอ?
แสงของไฟข้างทางสาดแสงส่องกระทบลงบนใบหน้าพนักงานหนุ่มเผยให้เห็นดวงตาสีเหลืองอำพันและใบหน้าของเขาที่แดงระเรื่อจากฤทธิ์ของแอลกอฮอลล์
/ มือจับท้ายทอยด้วยความสงสัย พร้อมกับยิ้มให้เล็กน้อย
" เอ่...เรารู้จักกันงั้นหรอครับ?..."
ผมพยายามนึกหน้าคนที่รู้จักในบั้มความทรงจำ (￣m￣）
“ ฉันไง! ซัจจัง! ” ชี้ตัวเองไปด้วย
“ สุกิโนะ ซาดะโอะ เพื่อนสนิทนายตอนสมัยเรียนไง! “
เขย่าไหล่นายเบาๆ นึกให้ออกเซ่! ไอหมอเน่!
" อ้ะ!... ซัจจัง?...ฮ่าๆ จริงหรอเนี้ย? บังเอิญจังเลย"
/ หัวเราะตอบกลับอย่างมีความสุข
" ไม่ได้เจอกันนานเลย ยินดีต้อนรับกลับสู่เมืองคูเมอินะ พวก ฮิฮิ~"
/ แสยะยิ้มหัวเราะ พลางเอามือขวาตบบ่านายเบาๆ