ใบหน้ายิ้ม หัวผงกลงเล็กๆ ตอบรับคำชมจากอีกฝ่าย "ขอบคุณนะ"
"คิคุจังหรอ" พอพูดถึงก็อมยิ้มเพราะเอ็นดูคุจังเหมือนน้องสาวคนนึง
"ต้องให้เวลาเธอหน่อยล่ะนะ อาจจะผจญภัยสนุกๆอยู่ซักที่ก็ได้วัยกำลังซนนี่นา" พอสังเกตุเห็นใบหน้ากังวลเขาพูดปลอบเล็กๆ ออกไปเพื่อคลายกังวลบ้าง
"ถ้าเจอเดี๋ยวคงต้องเลี้ยงขนมซักหน่อยนะ" รอยยิ้มยังคงอยู่บนหน้าเมื่อกล่าวถึง
"แล้วได้ขอพรรึยังล่ะวันทานาบะตะทั้งที"
"คิคุจังหรอ" พอพูดถึงก็อมยิ้มเพราะเอ็นดูคุจังเหมือนน้องสาวคนนึง
"ต้องให้เวลาเธอหน่อยล่ะนะ อาจจะผจญภัยสนุกๆอยู่ซักที่ก็ได้วัยกำลังซนนี่นา" พอสังเกตุเห็นใบหน้ากังวลเขาพูดปลอบเล็กๆ ออกไปเพื่อคลายกังวลบ้าง
"ถ้าเจอเดี๋ยวคงต้องเลี้ยงขนมซักหน่อยนะ" รอยยิ้มยังคงอยู่บนหน้าเมื่อกล่าวถึง
"แล้วได้ขอพรรึยังล่ะวันทานาบะตะทั้งที"
Comments
ใบหน้าคลายกังวลมากขึ้นเมื่อฟังอีกคนว่า จริง ๆ แล้วเขากลัวว่าน้องสาวจะไปต่อยใครเข้ากลางงานเทศกาลมากกว่า
“อย่าไปตามใจมากสิยูเฮย์ซัง จะเสียคนเอานะ”
หัวเราะขึ้นมาเบา ๆ
“ไม่ล่ะ แค่นี้เทพเจ้าก็คงงานล้นมือแล้ว แต่พวกเขาคงตั้งใจทำให้คำอธิษฐานของเธอเป็นจริงแน่”
เขาส่งยิ้มยืนยันคำพูดของตัวเองให้คู่สนทนา
เขาไม่ปฎิเสธที่ว่าตามใจคน ถึงจะบอกว่าตามใจ แต่ถึงยังงั้นเขาก็ใช่ผู้ตามเสมอไปเรื่องที่ไม่เห็นด้วยเขาก็พยายามห้าม
"เทพเจ้าอาจจะแยกร่างก็ได้นะ ถ้าเกิดนายได้ขอพร เขาก็คงจะรับรู้เหมือนกัน"
เขาหัวเราะเล็กๆก่อนเอ่ยต่อ
"ก่อนหน้านี้ฉันเอาแต่พรให้สุขภาพร่างกายแข็งแรงขึ้น ดูเป็นแบบนั้นบ้างรึเปล่า"