"..แบบนั้นรีบกลับก็ดี โดนของในนี้บาดเอามันอันตรายอยู่" ได้ยินที่อีกคนบอกแล้วมุ่นคิ้วเลย ของในนี้มีแต่ของเก่าเก็บ มีสนิมหรือเปล่าก็ไม่รู้ หคนตรงหน้าเขาควรจะปล้างแผลที่โรงพยาบาลเลยด้วยซ้ำ
เจ้าตัวเดินตามรุ่นพี่ขึ้นไปชั้นสองอีกครั้ง แต่ไม่ได้หยิบมือถือมาเปิดไฟฉายแบบอีกคน คนโลว์เทคแบบเขากว่าจะเปิดเจอไฟฉายอีกคนคงหาของเจอซะก่อน
"สรุปก็ไม่รู้ทำไมพวกนั้นถึงมาเล่นในตึกนี้กันแน่นะ" ถอนหายใจ
เจ้าตัวเดินตามรุ่นพี่ขึ้นไปชั้นสองอีกครั้ง แต่ไม่ได้หยิบมือถือมาเปิดไฟฉายแบบอีกคน คนโลว์เทคแบบเขากว่าจะเปิดเจอไฟฉายอีกคนคงหาของเจอซะก่อน
"สรุปก็ไม่รู้ทำไมพวกนั้นถึงมาเล่นในตึกนี้กันแน่นะ" ถอนหายใจ
Comments
"โทษทีนะที่พานายมาลำบากน่ะเรนโจว สร้อยนั่นคุณยายเป็นคนให้มาก็เลย.."
"อยากหาให้เจอน่ะ" เขาพูดบอกรุ่นน้องด้วยความรู้สึกผิด
ฟังที่อีกคนพูดก็อ่อ ..ของสำคัญสินะ ถึงยอมขึ้นมาหาในที่แปลกๆนี่
"ถ้าผมไม่ได้พูดว่ามันลำบาก มันก็ไม่ได้ลำบากอะไรหรอก" พ่นลมหายใจ ท่าทางดูดื้อดึง
"อีกอย่างอย่าลืมสิ ไฟฉายผมก็อยู่บนนั้น อันนึงไม่ใช่ถูกๆ" ระหว่างที่เดินก็มองซ้ายขวาอย่างระมัดระวังไปด้วย