"นายลองชิมสักชิ้น แล้วบอกฉันหน่อยว่าอร่อยไหม"
"หืม ทำไม..."
มือของคนตัวสูงสั่นเล็กน้อยและดวงตาสีเทามองมาที่ยอนชีอึนด้วยความกังวลเต็มเปี่ยม วินาทีนั้นเขาก็ฉุกคิดได้
"ช็อกโกแลตอันนี้ นายทำเองเหรอ ซองเจ?"
"...อืม"
ความอบอุ่นแล่นเข้าสู่หัวใจ ความรู้สึกมากมายประเดประดังเข้ามา ผู้ชายห่ามๆ แบบกึมซองเจทำขนมให้เขาด้วยตัวเอง
"หืม ทำไม..."
มือของคนตัวสูงสั่นเล็กน้อยและดวงตาสีเทามองมาที่ยอนชีอึนด้วยความกังวลเต็มเปี่ยม วินาทีนั้นเขาก็ฉุกคิดได้
"ช็อกโกแลตอันนี้ นายทำเองเหรอ ซองเจ?"
"...อืม"
ความอบอุ่นแล่นเข้าสู่หัวใจ ความรู้สึกมากมายประเดประดังเข้ามา ผู้ชายห่ามๆ แบบกึมซองเจทำขนมให้เขาด้วยตัวเอง
Comments
ให้ตายเถอะ เมื่อไหร่เจ้าหมอนี่จะเลิกทำตัวน่ารักสักทีนะ
เขารักกึมซองเจจนโงหัวไม่ขึ้นแล้ว
เมื่อเห็นเขาเงียบไปนาน กึมซองเจก็ประหม่าจนทนไม่ไหวเตรียมจะชิ่งหนีกลับก่อน
"รสชาติเป็นไงค่อยบอกพรุ่งนี้ละกัน ฉันกลับก่อนล่ะ"
"เดี๋ยวก่อน อย่าเพิ่งไป"
"นั่งก่อนสิ ฉันมีของจะให้ รอแป๊บหนึ่งนะ"
ร่างเล็กพูดก่อนจะรีบวิ่งขึ้นบันได ทิ้งกึมซองให้นั่งรอที่โซฟา ยอนชีอึนเดินเข้าไปในห้องนอนและหยิบการ์ดที่ตั้งใจทำทั้งคืนขึ้นมา
'ถ้าเทียบกับขนมทำเองแล้ว การ์ดที่ฉันทำดูโรแมนติกน้อยกว่าเยอะเลย...'
ยอนชีอึนเดินลงบันไดกลับไปนั่งข้างร่างสูง เขาหยิบกล่องช็อกโกแลตยี่ห้อดังที่ซื้อมาและการ์ดวาเลนไทน์ให้กึมซองเจ
"สุขสันต์วันวาเลนไทน์ อย่าเพิ่งเปิดการ์ดตอนนี้ล่ะ กลับไปเปิดที่บ้านนะ"
เมื่อเขาเห็นกึมซองเจทำท่าจะเปิดการ์ดก็รีบหยุดไว้ก่อน ถึงยังไงเขาก็ยังอายนิดๆอยู่ดี
"วันนี้พ่อกับแม่ฉันไม่อยู่ เพราะงั้น...อย่าเพิ่งรีบกลับเลย"
ค่ำคืนนั้นเขากินช็อกโกแลตที่กึมซองเจทำเองจนหมดเกลี้ยง พวกมันรสชาติหวานล้ำเหมือนกับริมฝีปากของคนทำไม่มีผิด
"กึมซองเจนี่โรแมนติกไม่เบาเลยน้าา"
"เกิดอะไรขึ้นเหรอ?"
"เอ๊ะ นายยังไม่ได้ดูไอจีแฟนตัวเองเหรอ?"
"ฉันไม่มีไอจี"
ซอจุนแททำหน้าเลิ่กลั่ก ก่อนจะเปิดโทรศัพท์มือถือให้เขาดู กึมซองเจได้โพสต์รูปภาพหนึ่งรูป
เมื่อเลื่อนสายตาอ่านแคปชั่นใต้รูป แก้มของเขาก็เริ่มร้อน
'ฉันก็รักนาย ขอให้เราได้รักกันไปนานๆ '
มีเพียงแค่เขาที่รู้ว่าข้อความของกึมซองเจคือการตอบกลับข้อความของเขา หากพลิกอีกฝั่งของการ์ดจะมีตัวอักษรที่เขาได้เขียนเอาไว้
'ขอให้เรารักกันไปนานๆ ฉันรักนาย จากยอนชีอึน'