"อึก! ผมเห็นมาตั้งแต่เมื่อกี้แล้วนะว่ากำลังแอบขำอยู่น่ะ !"
ใบหน้าขึ้นสีเล็กน้อยเงยมองคนตรงหน้าพร้อมกับมุ่นคิ้วบ่น น้ำเสียงฟังดูเขินอายมากกว่าจะเป็นการโมโห
เขารีบตัดจบบทสนทนาทันที แล้วเดินนำเข้าไป มือที่ถูกกุมไว้เริ่มแกว่งไปมาช้า ๆ ตลอดทาง
"วันนี้มีร้านน่าสนใจอยู่เยอะเลยล่ะครับ! บางทีอาจจะมีของที่ชูซังชอบอยู่ด้วยก็ได้"
"แน่นอนว่า..ทาโกยากิ กับยากิโซบะก็มี~"
"เราไปกินอะไรกันก่อนดี?"
ใบหน้าขึ้นสีเล็กน้อยเงยมองคนตรงหน้าพร้อมกับมุ่นคิ้วบ่น น้ำเสียงฟังดูเขินอายมากกว่าจะเป็นการโมโห
เขารีบตัดจบบทสนทนาทันที แล้วเดินนำเข้าไป มือที่ถูกกุมไว้เริ่มแกว่งไปมาช้า ๆ ตลอดทาง
"วันนี้มีร้านน่าสนใจอยู่เยอะเลยล่ะครับ! บางทีอาจจะมีของที่ชูซังชอบอยู่ด้วยก็ได้"
"แน่นอนว่า..ทาโกยากิ กับยากิโซบะก็มี~"
"เราไปกินอะไรกันก่อนดี?"
Comments
ชูเลือกที่จะตอบไปตามตรงในเรื่องที่ตนหัวเราะอีกฝ่าย ในขณะที่ปล่อยให้อีกคนแกว่งมือตนเล่นโดยไม่ได้ว่าอะไร
"ถ้ายังไงเราทานของคาวก่อนของหวานดีไหมครับ? ยากิโซบะก็น่าสนใจนะ"
"หรือว่าเอ็นกะคุงอยากทานของหวานก่อน?"
ถึงวันนี้เขาจะเป็นคนถูกโอ๋ แต่ก็เลือกที่จะถามความเห็นเด็กข้างตัวก่อน เพราะว่าเป็นคนช่างตามใจนี่นะ
"ให้กินพร้อมกันหมดยังได้เลย"
พูดจบก็หัวเราะคิกคักออกมา เดิมทีเจ้าตัวเป็นคนกินง่ายอยู่แล้ว เขาจึงไม่ได้ใส่ใจเรื่องลำดับการกินเท่าไหร่
"อ๊ะ ! เจอแล้ว เจอแล้ว !~"
ดูเหมือนทางที่ทั้งสองกำลังเดินอยู่จะมีร้านทาโกะยากิ และ ยากิโซบะตั้งอยู่ใกล้ ๆ กัน
"งั้นเริ่มจากเจ้านั่นกันก่อนดีมั้ยครับ ! ทั้งคู่เลย !"
เริ่มกลับมาทำตามใจตัวเองซะแล้วสิ..
"ครับ งั้นเดี๋ยวผมไปซื้อยากิโซบะให้นะ"
"เอ็นกะคุงไปซื้อทาโกะยากิให้หน่อยได้ไหม?"
ถ้าแยกกันไปคนละร้านน่าจะได้ของเร็วกว่าน่ะนะ ยังไงร้านก็อยู่ใกล้ ๆ กัน กวาดตาแปปเดียวเดี๋ยวก็เจอเองแหละ ไม่หลงหรอก
"อื้ม ! ได้เลยครับ!~"
พยักหน้าตอบอย่างว่าง่าย ระหว่างนั้นเอ็นกะหันไปมองรอบ ๆ เพื่อหาจุดสำหรับรวมตัว อย่างน้อยมันก็ช่วยให้หาตัวกันเจอได้ง่ายขึ้น
"ถ้าเสร็จแล้วเราไปเจอกันตรงนั้นมั้ยครับ ?"
ว่าแล้วก็ชี้ไปยังจุดที่มีม้านั่งเรียงกันอยู่เป็นหย่อม ๆ ที่อยู่ไม่ไกลนัก
"งั้นผมไปก่อนนะ !!"
เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลา ยังไม่ทันได้ยินคำตอบเขาก็ปล่อยมือออกก่อนจะวิ่งตรงไปยังร้านทาโกะยากิทันที
"เอ็นกะคุง! วิ่งแบบนั้นระวังสะดุดนะครับ!"
รู้ทั้งรู้ว่าอีกคนก็ไม่ใช่เด็ก ๆ แล้วแต่ก็อดไม่ได้ที่จะเตือนไปก่อน เพราะถ้าหกล้มขึ้นมาจะแย่นี่นะ
หลังจากนั้นไม่นานชูก็ค่อย ๆ เดินไปทางร้านขายยากิโซบะ กวาดตามองอยู่ครู่หนึ่งแล้วเอ่ยปากสั่งอาหารกับเจ้าของร้าน
ยากิโซบะยังร้อนอยู่เพราะเพิ่งคำเมื่อครู่ กระนั้นแล้วชูก็ไม่คิดที่จะทานก่อน เขารอให้เอ็นกะกลับมาแล้วค่อยทานด้วยกัน เขาคิดว่าแบบนั้นน่าจะดีกว่าน่ะนะ