#ASBclub_KMI
#KMI_โปรโมทชมรม
ไม่ใกล้ไม่ไกลจากพวกรุ่นพี่และเพื่อนๆนัก ทาโอะเองก็ยืนแจกใบปลิวชมรมอย่างสดใสเช่นกัน ตัวเธอดุ๊กดิ๊กไปมาอย่างอารมณ์ดี มองผ่านๆก็เหมือนมีฟิลเตอร์ดอกไม้ลอยด้านหลัง
"ขอฝากชมรมการละเล่นด้วยนะค้า~ พวกเราจะเล่นเกมกันหลายๆแบบ มีบอร์ดเกมให้เล่นเยอะแยะเลย สปอนเซอร์โดยคุณน้าที่เปิดร้านบอร์ดเกมของฉันเอง!"
+
Comments
เซนโซหยุดมอง เขารับใบปลิวที่อีกคนยื่นมา ใบหน้าที่คล้ายยิ้มตลอดเวลานั้นชวนให้รู้สึกน่าขนลุกดูชอบกล
”โอ้ มีอะไรบ้างหรือครับ“
“นี่น่ะนะ พวกเราเป็นชมรมการละเล่นค่ะ~”
“เป็นชมรมที่พวกเราจะนำการละเล่นหลายๆแบบมาเล่นกันในชมรม อย่างเช่น พวกคาโกเมะ, บอร์ดเกม, คกคุริซัง, เกมเตะกระป๋อง หรือๆๆ เกมอื่นๆที่พวกสมาชิกในชมรมจะเสนอมาล่ะ”
+
“มีเป้าหมายเพื่อคลายเครียดและความสนุกสนาน! ก็…พอเรียนเยอะๆเข้า พวกเราก็ต้องผ่อนคลายบ้างสิเนอะ!”
ทว่าขึ้นชื่อว่าเป็นคนที่ยกความเชื่ออยู่เหนือทุกสิ่งเช่นเขา สิ่งที่สนใจกลับเป็น..
“น่าสนใจดีจัง“
”แล้วหลังเลิกเรียน ทีนี่มีกิจกรรมสวดภาวนาเพื่อผ่อนคลายไหมครับ”
หลังจมกับความคิดอยู่ครู่หนึ่ง เด็กสาวจึงเอ่ย
“ไม่มีค่า~” หล่อนตอบเสียงใส “อื้อ! ไม่มีจริงๆนั่นแหละ เพราะการเล่นก็คือการผ่อนคลายไปแล้วนี่นา~” พูดจบ เธอก็ทำหน้าใสซื่อ กระพริบตา 2-3 ที และยิ้มออกมา
+
ช่วงเวลานี้เป็นช่วงทางโรงเรียนเปิดให้เหล่านักเรียนได้ลงชื่อเข้าชมรมต่าง ๆ ซึ่งมีบางกลุ่มที่จับกลุ่มกันเพื่อก่อตั่งชมรมของโรงเรียนและเด็กสาวในห้องเรียนของโทยะก็คงเป็นหนึ่งในคนกลุ่มนั้น
' นั่นคนในห้องเดียวกันนิรู็สึกจะชื่อ...โทมิโนะโคจิ ทาโอะ.. '
โทยะที่เดินผ่านมายังบริเวณนั้นพอดีก็ได้แอบมองอยู่ไกล ๆ เพราะตอนนี้เขายังไม่อยากยุ่งกับคนที่ดูพลังงานเยอะแบบอีกฝ่ายเท่าไร...
ในขณะที่กำลังแจกใบปลิวอยู่นั้นเอง คนที่มีดวงตากลมโตแบบทาโอะนั้นย่อมเห็นอะไรๆ(?)ได้มากกว่าคนอื่นอยู่แล้ว
แน่นอนว่าร่างที่กำลังแอบมองอยู่อย่างโทยะเอง ทาโอะก็สังเกตเห็นนะ!
เด็กสาวโบกมือให้อย่างสดใส เย้ๆ (๑>◡<๑)/ ก่อนเรียก “สึสึจิซัง~🌸”
โทยะที่กำลังจะหันตัวหนีก็ต้องรีบเปลี่ยนสีหน้าที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกมาเป็นใบหน้าที่นิ่งเฉยตามปกติพร้อมกล่าวสวัสดีอีกฝ่ายอย่างเป็นมิตร
" สวัสดีครับ โทมิโนะโคจิซัง "
“สึสึจิซังมาเดินดูชมรมเหรอคะ?” แถวนี้มีแต่พวกคนมาโปรโมทชมรม ทาโอะจึงคิดแบบนั้น
“ตอนนี้มีชมรมรึยัง~ สนใจชมรมการละเล่นมั้ยคะ~ ฮิฮิ” ไม่ว่าเปล่า หล่อนยื่นใบปลิวแผ่นสีฟ้าให้ด้วย
เมื่อเห็นก้อนสีชมพูผู้มีสายตาโตที่เฉียบคมเหมือนมองหาเหยื่อ (?) เดินเข้ามาใกล้ โทยะก็เผลอเดินถอยหลังหนี
เขารับมือกับคนที่ดูพลังเหลือล้นแบบเด็กสาวไม่ค่อยได้ ยิ่งเห็นท่าทีโปรโนทชมอย่างกระตือรือร้นแล้วก็รู้สึกเหนื่อยแทน
" อ อ..ครับ "
โทยะลังเลที่จะรับใบปลิวมา เพราะเขาดันเลือกชมรมไปแล้ว...ถ้ารับไว้แล้วไม่ได้ลงอีกฝ่ายจะผิดหวังรึเปล่า
"อ๊ะ---คุณคะ ช่วยรับใบปลิวทีน้า" เห็นใครเดินผ่านเป็นไม่ได้ ต้องรีบเข้าชาร์จใส่ทุกที
" คุณทาโอะ ! เหนื่อยไหม !? "
“ฟูรินจัง!”
“ไม่เหนื่อยเลย! แจกใบปลิวนี่สนุกมาก!” เธอตอบเสียงสดใส พลางชูใบปลิวที่เหลือให้ดูประกอบ “แล้วทางฟูรินจังล่ะเป็นไงบ้าง? เหนื่อยรึเปล่า อยากจะพักดื่มน้ำก่อนอะไรมั้ยเดี๋ยวฉันเลี้ยง~(*´ω`*)”
ฟูรินพยักหน้าเร็ว ๆ ก่อนจะส่ายหัว
" ม่ายย -- เหนื่อย -- เลย -- ! "
" ไม่ต้องห่วงเรื่องพักหรอก ฟูรินน่ะ แข็งแรงมาก ๆ เลยล่ะ ! "