"อ่า...แค่...ของเล็กๆ...น้อยๆ...น่ะ..."
เด็กหนุ่มรู้สึกเขินเมื่อถูกชม จึงยกมือมาเกาหลังคอตัวเองโดยไม่รู้ตัว
"เอ่อ...ถ้ามี...โอกาส...ไว้พวกเรา...มานั่ง...ทำงาน...ฝีมือ...กันมั้ยครับ"
เขาเอ่ยถามอย่างซื่อตรง ไม่บ่อยนักที่เขารู้สึกเปิดใจกับคนแปลกหน้า คงเป็นเพราะงานอดิเรกที่คล้ายกันทำให้เขากล้าที่จะชักชวนอีกฝ่ายกระมัง
เด็กหนุ่มรู้สึกเขินเมื่อถูกชม จึงยกมือมาเกาหลังคอตัวเองโดยไม่รู้ตัว
"เอ่อ...ถ้ามี...โอกาส...ไว้พวกเรา...มานั่ง...ทำงาน...ฝีมือ...กันมั้ยครับ"
เขาเอ่ยถามอย่างซื่อตรง ไม่บ่อยนักที่เขารู้สึกเปิดใจกับคนแปลกหน้า คงเป็นเพราะงานอดิเรกที่คล้ายกันทำให้เขากล้าที่จะชักชวนอีกฝ่ายกระมัง
Comments
ถ้าได้นั่งทำงานฝีมือด้วยกันแบบนี้ฟังดูน่าสนใจเอามากๆ ได้ถักนิตติ้งกับปักผ้าด้วยกันจะต้องสนุกมากแน่ๆเลย
มุมปากของโอนิกซ์ยกขึ้นเล็กน้อย มันเป็นรอยยิ้มที่บางเบาเสียจนเกือบสังเกตไม่เห็น
"...ผมว่า...จะออกไป...สูดอากาศ...ข้างนอกหน่อย...คุณลอเรไล...จะไป...ด้วยกัน...มั้ยครับ"
เธอตอบไปด้วยรอยยิ้ม อยู่ในงานนานๆแล้วมันแอบเกร็งไม่เบาเหมือนกันเลยน้า ได้ไปสูดอากาศสักหน่อยน่าจะดี