ระหว่างที่เขากำลังยืนคิดหาทางกลับอยู่นั้น หางตาเหลือบเห็นบางอย่างกลิ้งมาที่ปลายเท้า พอก้มมองจึงพบว่าเป็นลูกแก้วแบบเดียวกับที่ตนกำลังถือ

"...?"

นึกสงสัยได้ไม่นานก็พบว่ามีเด็กสาวกำลังยืนหอบอยู่ไม่ไกล สมองประมวลเหตุการณ์ตรงหน้าไปครู่หนึ่งก่อนจะถึงบางอ้อ รีบก้มหยิบลูกแก้วของเธอแล้วเดินไปหา

"เอ่อ...ของคุณ...ใช่มั้ยครับ?" เอ่ยถามด้วยเสียงเบาหวิวราวกับสายลมอ่อน