"นักเลงอะไรกันขอรับ!? กระผมเป็นแค่พ่อบ้านธรรมด...ที่พิเศษมากต่างหากขอรับ!!!" เถียงทั้งๆ ที่หัวยังนอนกับพื้น แต่ชั่วอึดใจก็กระเด้งตัวขึ้นมาตั้งหลัก ปัดฝุ่นตามตัวฉึบฉั่บให้กลับมาหล่อเนี้ยบ(????)
"และนั่น...มันเป็นการเปรียบเปรยต่างหาก ตัวตนนั้นได้ตายไปแล้ว ไม่ได้หมายความว่าตัวกระผมตายไปจากโลกใบนี้จริงๆ ขอรับ" พูดจบแล้วก็ ฮึ เรานี่มันโครตคมขอรับ
+
"และนั่น...มันเป็นการเปรียบเปรยต่างหาก ตัวตนนั้นได้ตายไปแล้ว ไม่ได้หมายความว่าตัวกระผมตายไปจากโลกใบนี้จริงๆ ขอรับ" พูดจบแล้วก็ ฮึ เรานี่มันโครตคมขอรับ
+
Comments
"พูดแบบนั้น ทั้งๆ ที่ทุ่มกระผมลงมาอย่างนั้นหรือขอรับ ใครกันแน่ที่เป็นอันธพาล...ป่าเถื่อน!?" ชี้เธอด้วย เพื่อสร้างฟามอิมแพค
"ก็พูดแบบนั้น ใคร ๆ ก็เข้าใจผิด !" เธอเถียงกลับ
"นักเลงสู่พ่อบ้าน...อะไรทำนองนั้นเหรอ..."
"แปลกคน" เธอว่า
ความคิดในใจคุณ ช่างเป็นความคิดที่บุลลี่เด็กสาวใสซื่อ นิสัยไม่ดีสุด ๆ
"มันเป็นการป้องกันตัวค่ะ ! ใคร ๆ ก็ต้องกลัวมั้ย ชิออนเป็นแค่สาวน้อยนี่ !! "
"คนที่ป่าเถื่อน คือผู้ชายที่มาชี้ใส่ร้ายหญิงสาวตากหาก ! "
กำนิ้วคุณ /บีบแน่น
มองยังไงก็นักเลงชัด ๆๆๆๆ