“ไม่อยากไปหรือคะ? ถือเสียว่าเป็นประสบการณ์ได้เยี่ยมชมอาณาจักรอื่น”
“รู้สึกอย่างไรก็พูดออกมาเถอะ คำปฏิเสธไม่ทำให้ฉันเสียใจหรอกนะคะ ลอร์ดซินแคลร์” หญิงสาวเอ่ยต่ออย่างหยอกเย้าไร้ความจริงจัง
ดวงตาสีสวยจดจ้องมองเขา ริมฝีปากที่ขยับเอื้อนเอ่ยวาจาที่แสนนุ่มนวลดั่งเสียงเพลงของภูตไม้ในป่า แสงจันทร์ส่องสว่าง กระทบสะท้อนลงบนภาพตรงหน้าของเธอ +
“รู้สึกอย่างไรก็พูดออกมาเถอะ คำปฏิเสธไม่ทำให้ฉันเสียใจหรอกนะคะ ลอร์ดซินแคลร์” หญิงสาวเอ่ยต่ออย่างหยอกเย้าไร้ความจริงจัง
ดวงตาสีสวยจดจ้องมองเขา ริมฝีปากที่ขยับเอื้อนเอ่ยวาจาที่แสนนุ่มนวลดั่งเสียงเพลงของภูตไม้ในป่า แสงจันทร์ส่องสว่าง กระทบสะท้อนลงบนภาพตรงหน้าของเธอ +
Comments
ไม่รู้สิ
นิ้วโป้งขยับเลื่อนประทับริมฝีปากเขาหมายให้หยุดพูดก่อน ถึงกระนั้น รอยยิ้มบนใบหน้าเธอก็คงไม่จางหายไป
“อย่าเสียสละตัวเองเพียงเพราะคิดว่าคุณคิดว่ามันถูกต้องเลยค่ะ มันดูน่าเวทนา” องค์หญิงเอ่ยพร้อมยิ้มหวานมิต่างจากน้ำผึ้งที่เอ่อล้น หยดย้อยไปตามคำพูดของเธอที่ค่อยขับร้องออกมา
+
“แม้พระราชาจะดูไร้ค่าในหมากรุก อย่างไร หากเสียไป….” มือของเธอละ เลื่อนลงมาลูบไล้ลำคอขาวเนียนของเขา สายตาที่เฉียบคมดั่งอสรพิษจดจ้องมาที่เขา น้ำเสียงที่เย็นวาบดั่งเสียงเพลงของไซเรนล่อลวงเหยื่อ
“Game over.”
เช่นนั้น เธอจึงปล่อยเหงื่อเธอไปอย่างง่ายๆ ฟองอากาศที่โคลงเคลงส่งผลให้เธอเลื่อนตัวห่างจากเขาไปเล็กน้อย +
“คุณควรพยายามอย่ายึดติดอะไรแบบนี้นะคะ” วิลเฮลมิน่ากอดอกถอนหายใจเบาๆ พลางมองไปทางเขาด้วยรอยยิ้ม ราวกับว่าไม่ได้รู้สึกรู้สาว่าโมโห หรือแม้กระทั่ง… ซาบซึ้งใจ?
“ดูสิคะ แค่ตอนนี้คุณก็เหมือนกำลังถูกควบคุมด้วยความรู้สึกผิดอยู่แล้ว”
“รอยยิ้มของคุณ มันปกปิดได้ไม่หมดหรอกนะคะ” +
“เป็นการเสียสละตัวเองที่โง่สุดๆ เลยละค่ะ เจเรเมีย” เธอค่อยๆ ลุกขึ้นยืนบนเถาวัลย์ ใบหน้าสวยเงยมองจันทราส่องสว่าง ดวงตาหมายปองที่จะครอบครองแม้ผืนนภา แม้ตัวเธอจะเป็นเพียงมนุษย์เดินดิน อย่างไรแล้ว ความโลภและมักมากของเธอย่อมสูงกว่าสิ่งใด
เธอไม่คิดถึงชีวิตของตัวเอง +
ตายแบบไร้ศักดิ์ศรี
ตายด้วยการหลอกตัวเองว่านี่คือสิ่งที่ถูกต้อง หรือแม้ว่ามันคือสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับทุกคน
“คุณไม่สามารถทำให้ทุกคนมีความสุขได้หรอกค่ะ และคำว่าดีของคุณ บางทีมันก็ใช่ว่าดีสำหรับคนอื่น”
“เป็นคนที่เห็นแก่ตัวเหมือนกันนะคะเนี่ย” มุมปากกระตุกยกยิ้มยามที่เธอมองลงไปทางอีกฝ่ายที่นั่งอยู่ น้ำเสียงหยอกเย้าแซวเขาเล่น +
เหมือนว่าเธอเตรียมตัวที่จะกระโดดลงไปอย่างไงอย่างงั้น
(ยาวเหลือเกิน..... /คลาน /สลาย)