"อะ...ครับ" โดนดุเข้าจนได้ เขาปล่อยให้อีกฝ่ายกดแผลให้จนเลือดหยุดไหล
"ขอบคุณนะครับ" เขาบอกก่อนจะแบมือขอผ้าเช็ดหน้าเปื้อนเลือดนั่น
"เอามาให้ผมเถอะครับ ผมจะเอาไปซักฆ่าเชื้อให้สะอาดเลย"
"ขอบคุณนะครับ" เขาบอกก่อนจะแบมือขอผ้าเช็ดหน้าเปื้อนเลือดนั่น
"เอามาให้ผมเถอะครับ ผมจะเอาไปซักฆ่าเชื้อให้สะอาดเลย"
Comments
“ไม่เป็นไรหรอก เรารีบำปที่ศาลเจ้ากันเถอะ เอ่อ…”
คนคนนี้ เขาชื่ออะไรนะ?
"ลืมแนะนำตัวไปเลย ผมชิโนมิยะ สึบาสะครับ อยู่ปี 2 ห้อง C ครับ"
"แล้วเธอ...?"
เอมิกะแนะนำตัวเองบ้าง
"ถ้ายังไงเรารีบไปที่ศาลเจ้ากันเถอะนะ ชิโนมิยะคุง อ๊ะ-"
แล้วเธอก็นึกขึ้นได้
"รอเดี๋ยวนะ ฉันน่าจะมีปลาสเตอร์ในกระเป๋า"
“เอ่อ...ไม่ต้องห่วงผมหรอก”
“รุ่นพี่แปะแผลตัวเองก่อนเถอะครับ” เขาทนไหวอยู่แล้ว แถมเลือดก็หยุดไหลแล้วด้วย
เอมิกะเถียงก่อนจะล้วงปลาสเตอร์อแกมาแล้วแกะห่อออก
"ยื่นแผลมาสิ"
“ขอบคุณนะครับ รุ่นพี่เองก็กลัวมากแท้ๆยังเป็นห่วงผมอยู่”