#KMI_เปิดโรล #KMI_Nyugakushiki
ดูเหมือนชินระเองก็จะมาร่วมวันปฐมนิเทศด้วย แต่เขาไม่ค่อยอยู่กับที่เท่าไหร่ เดินวนไปทั่ว
ถ้าคุณหาเขาเจอ สามารถแวะมารับเข็มกลับติดกระเป๋าและเงินค่าขนม(ตีเป็นเงินไทยก็500กว่าๆ)ได้นะ
แต่จะเจอรึเปล่าน้า~?
(สามารถมาบอทรับ นำไปวาด โควทรับ หรือมาโรลด้วยก็ได้ครับ โดยนักเรียนจะได้พิน 1 อัน+ค่าขนม ส่วนตัวละครอาจารย์ เอ็นพีซีจะได้แค่พินนะ)
ดูเหมือนชินระเองก็จะมาร่วมวันปฐมนิเทศด้วย แต่เขาไม่ค่อยอยู่กับที่เท่าไหร่ เดินวนไปทั่ว
ถ้าคุณหาเขาเจอ สามารถแวะมารับเข็มกลับติดกระเป๋าและเงินค่าขนม(ตีเป็นเงินไทยก็500กว่าๆ)ได้นะ
แต่จะเจอรึเปล่าน้า~?
(สามารถมาบอทรับ นำไปวาด โควทรับ หรือมาโรลด้วยก็ได้ครับ โดยนักเรียนจะได้พิน 1 อัน+ค่าขนม ส่วนตัวละครอาจารย์ เอ็นพีซีจะได้แค่พินนะ)
Comments
รายนี้เดินต๊ะตอนยอนเข้ามาเพราะเห็นว่าไม่ได้ใส่ชุดพิธีการหรือสิ่งที่แสดงถึงความเป็นนักเรียน—เลยโฉบมาจ้องคุณไว้ เหมือนว่าจะสำรวจน่ะ
ผู้มอบความรู้ละมัง, หล่อนคาด
เช่นนั้นจึงถาม
“อาจารย์สอนวิชาอะไรหรือคะ?”
อาจเป็นคำทายทักที่ฟังดูประหลาดในการสนทนาแรก
พอโดนจ้องก็จ้องคืนไม่กะพริบ
"สอน—" เขาลากเสียงยาวก่อนจะยอมเอ่ยปากเฉลย "ไม่ได้สอนประจำหรอกครับ เป็นวิทยากรด้านฟิสิกส์ดาราศาสตร์ให้โรงเรียนนี้น่ะ"
"คุโรซึจิ ชินระครับ"
แน่นอนว่าการเจอเขาเป็นตัวเป็นตนในโรงเรียนนั้นนับว่าหายากมาก การได้เจอนับเป็นโชคดีสุดๆเลยล่ะ
ไร้แวววาด—เป็นเช่นนั้น
“สอน—” หล่อนหยอกล้อ, ลอกคำเลียนเสียงประโยคต้นเฉลย ”คุณวิทยากรนี่เอง—“ ตามมาด้วยเสียง: ว้าว
ยังไม่เอื้อมมือลงไปในกล่องปริศนา หนนี้ใช้เวลาพักหนึ่งในการพิจาณราเชียว
“คุณวิทยากรคุโรซึจิเลือกให้ได้ไหมคะ? เช่นนั้นคงจำได้ดีกว่าว่าได้มาจากใคร“
มีการต่อรองซะด้วย?
"ครับ เป็นวิทยากร"
"คงไม่ได้มาที่นี่บ่อย"
แต่ก็คงยินดีที่ได้พานพบ
ก่อนสีแดงชาดนั่นจะบังไว้ตาที่ปิดซึ่งวาดตามรอยยิ้มปลอมเปลือก ยามได้ยินการต่อรอง
"งั้นเป็นแมวสามสีไหมครับ" เขายื่นมันให้ "ถึงชอบเย้าแหย่ไม่เท่าเธอ แต่พกไว้ด้วยก็ไม่เสียหาย"
"แถมน่ารักซะด้วย ? มีแมวน่ารักตามไปไหนมาไหนด้วยออกจะดีด้วยซ้ำ"
* คุณ > เธอ ชินระเรียกแทนทุกคนว่าเธอ
* เข็มกลับ > เข็มกลัด
“ทางไหนน้า—ตรงนี้ต้องมีเบาะแสเอเลี่ยนแน่—ง๊าก—!!👽⁉️💀”
เด็กสาวที่เดินสุ่มวิ่งแจ้นไปมา กับเดินชนหลังเข้ากับคนตัวใหญ่อีกคนจังๆ แอ้ก-!!!
ตัวกระเด็นล้มไปกองกับพื้นซะเต็มเปา ก่อนเกาหัว
“อะไรมาขวางทางเนี่ย—!! อะ”
“คุณชินระนี่!”
ยิ้มแป้นนน แล้วเด้งตัวขึ้นมา 👽💚💚
แน่นอนว่าคนตัวสูงผงะทันที อดไม่ได้ที่จะหันไปมองว่าใครกันที่วิ่งมาชนเขา จนกระทั่งเห็นหน้าเข้าเสียงหัวเราะเอ็นดูก็ตามมาทันที
"รุริซัง" เห็นเด้งตัวมาได้เลยเก็บมือที่คิดช่วยไป "มาตามหาเอเลี่ยนอีกแล้วเหรอครับ"
"แถวนี้มีแค่สองตัว"
"เอาตัวไหนดี"
มือซ้ายมีเอเลี่ยนเขียว มือขวามีเอเลี่ยนสามตา ไม่วายขยับมือบอกให้คุณหยิบซองขาวปริศนาไปด้วย
ทำท่าฟันธงก่อนจะมองมือทั้งสองอย่างฉงนก่อนทำตาลุกวาวเหมือนเด็กได้ของเล่นใหม่
“ค ค ค คุณชินระเจอเศษเสี้ยวแสนสำคัญแบบนี้แล้วจะให้รุริแบบฟรีๆเหรอ—”
พูดเหมือนเกรงใจแต่มือเริ่มจะคว้าไปแล้ว
👽⁉️⁉️💚💚😭😭😭
"แน่นอน"
"ถ้าพกไว้ เวลาเจอคุณเอเลี่ยนอาจจะผูกมิตรกันได้เร็วขึ้นนะ"ได้แต่รอดูว่าจะคว้าอันไหนไป ระหว่างนั้นก็ยื่นซองขาวให้
"ส่วนอันนี้ไว้เปิดตอนที่อยากกินหรืออยากได้อะไรมากๆแล้วกันนะครับ"
"แอบเปิดก่อนระวังมันหายไปนะ"
แน่นอนว่าเป็นเรื่องหลอกเด็ก เขาแค่อยากให้คุณเก็บไว้ใช้ตอนจำเป็นน่ะนะ