+กระพริบตาปริบ ๆ เหมือนเห็นหูและหาง...
ต ตาฝาด ล่ะมั้ง !
" ล แล้วอิจิฮาระซัง จ จะ 'เลิอก' ไวโอลีนแน่ ๆ นะครับ ? "
โทยะยังไม่ตอบตกลง แต่เป็นการถามซ้ำในความตั้งใจ
" อ เออ ค คือตัวผมจะม หมายถึงว่า อยากให้อิจิฮาระซังเลือกเริ่มด้วยเครื่องดนตรีที่ตัวเองชอบจริง ๆ ก่อน พ เพราะความชอบนั้นแหละคือแรงขับเคลื่อนที่ดีที่สุด...ป ประมาณนั้นค ครับ ! "
ต ตาฝาด ล่ะมั้ง !
" ล แล้วอิจิฮาระซัง จ จะ 'เลิอก' ไวโอลีนแน่ ๆ นะครับ ? "
โทยะยังไม่ตอบตกลง แต่เป็นการถามซ้ำในความตั้งใจ
" อ เออ ค คือตัวผมจะม หมายถึงว่า อยากให้อิจิฮาระซังเลือกเริ่มด้วยเครื่องดนตรีที่ตัวเองชอบจริง ๆ ก่อน พ เพราะความชอบนั้นแหละคือแรงขับเคลื่อนที่ดีที่สุด...ป ประมาณนั้นค ครับ ! "
Comments
"โยโกะ เรียกว่าโยโกะได้นะ"
"ไม่ต้องเกรงใจ"
ยิ้มร่าพร้อมหัวเราะเบาๆ
"โยโกะน่ะชอบไวโอลินนะ ชอบจริงๆ "
เอ่ยตอบจากใจ ไม่ใช่ว่าอยากจะเล่นตามคุณ แต่เพราะชอบอยู่แล้วต่างหากล่ะ
ริมฝีปากอ้าออกเขาพยายามจะเรียกชื่อจริงอีกฝ่าย แต่ดูเหมือนตอนนี้จะไม่ไหว
" ขอโทษนะครับ...จู่ ๆ จะให้เรียกชื่อเลย ตัวผ ผมคงยังไม่สามารถ...ต แต่ถ้าเป็นเรื่องไวโอลิน ตัวผมคิดว่าคงสามารถช่วยคุณได้นะครับ !"
ถึงจะยังไม่กล้าเรียกชื่อตอนนี้ แต่เรื่องดนตรีตัวเขาคิดว่าสามารถช่วยได้ !
"เพราะเราเป็นเพื่อนกันนี่น่า"
ยิ้มร่าขึ้นมา พร้อมถ้อยคำที่ล้วนแต่ออกมาจากใจจริง
"งั้นเหรอ? ดีจังเลย เพราะโยโกะเองก็อยากเล่นมาตั้งนานแล้ว✨"
"ต้องเริ่มจากอะไรบ้างล่ะ!"
แววตาประกายขึ้นมาอีกครั้ง ยิ้มและหัวเราะเบาๆ
พอพูดถึงเรื่องดนตรีและด้วยความที่เขาไม่เคยสอนใครด้วยโทยะก็ร่ายยาวอย่างลืมตัวแถมมีศัพท์เฉพาะปนมาด้วย
พออีกฝ่ายเอ่ยถามมาเช่นนี้ โยโกะเอียงคอเล็กน้อย พร้อมะยายามนึกบางอย่าง
"โยโกะน่ะเคยเรียนไวโอลินมาก่อนล่ะ แต่จะเรียกว่าเรียนคงจะไม่ได้รึป่าวนะ"
"เพราะเรียนคนเดียว แล้วก็ศึกษาแต่ทฤษฎีน่ะ"
ว่าพลางหัวเราะแหะๆ ออกมา
โทยะนั้นชื่นชอบดนตรีเป็นอยากมาก พอได้รับรู้ว่ามีคนสนใจสิ่งที่คล้ายกันคงรู้สึกตื่นเต้นราวกับเต็กน้อยได้ของเล่นใหม่
" อืม...แล้วตอนนี้คุณมีไวโอลินเป็นของตัวเองมั้ยครับ ? "
ถ้าพอมีพื้นฐานมาบ้างแล้วการจับของจริงเลยก็น่าจะดี