"ก็ได้ครับ แต่นี่จังต้องบอกยจจังนะ แล้วก็ห้ามมาทำแบบนี้อีกด้วย"
"สัญญาเลย กลับไปที่ตึกกันนะยจจัง"
แล้วทุกคนในตึกเยอรมันก็ได้เห็นภาพที่ไกเซอร์เดินแบกอิซางิขึ้นหลังกลับมา โดยที่อิซางิเอาแต่พูดจ้อออกมาให้ไกเซอร์ฟังไม่หยุด
"เนส ไหนไกเซอร์บอกว่าไม่เคยรู้จักไอ้เด็กนี่ไง" กริมถามขึ้นมาอย่างไม่เข้าใจ (222)
"สัญญาเลย กลับไปที่ตึกกันนะยจจัง"
แล้วทุกคนในตึกเยอรมันก็ได้เห็นภาพที่ไกเซอร์เดินแบกอิซางิขึ้นหลังกลับมา โดยที่อิซางิเอาแต่พูดจ้อออกมาให้ไกเซอร์ฟังไม่หยุด
"เนส ไหนไกเซอร์บอกว่าไม่เคยรู้จักไอ้เด็กนี่ไง" กริมถามขึ้นมาอย่างไม่เข้าใจ (222)
Comments
"ผมก็ไม่รู้เหมือนกันครับ" เนสตอบออกไป โดยที่สายตาของเจ้าตัวจ้องมองไปทางไกเซอร์กับอิซางิแบบจับผิด
'แปลก ๆ เหมือนมันมีอะไรบางอย่างที่ไม่ถูกต้องเลย' (223)
"ครับ ๆ" ว่าแล้วไกเซอร์ก็เดินตรงไปตามทางที่อิซางิชี้เอาไว้ ท่ามกลางสายตาของทุกคนในทีมที่มองตามไปมาไม่หยุด
"วันก่อนด่าอิซางิโคตรแรง วันนี้มาครับ ๆ เสียงอ่อนเสียงหวานเชียว" เป็นไรจิที่หันไปพูดบ่นกับคุโรนะแบบไม่เข้าใจ (224)
เพราะช่วงก่อนหน้านั้นอิซางิไม่ค่อยได้กินข้าวเลย ไกเซอร์ก็เลยพาคนเด็กกว่าแวะไปหาอะไรกินที่โรงอาหารก่อน และในคราวนี้อิซางิก็กินเอาจนข้าวหมดไปหลายถ้วย
พอหนังท้องเริ่มตึง ความขี้เกียจก็เริ่มมีขึ้นตามมา (225)
ทุกคนในทีมเยอรมันจึงได้เห็นภาพที่ไกเซอร์เดินแบกอิซางิขึ้นหลังมานั่นเอง...
"นี่จังกินนี่สิ อร่อยมากเลยนะ" อิซางินั่งเคี้ยวขนมอยู่บนโซฟาจนแก้มป่องออกมาเล็กน้อย (226)
ส่วนไกเซอร์ที่รู้สึกมันเขี้ยวจนทนไม่ไหว เจ้าตัวจึงเอื้อมมือไปบีบที่แก้มของอิซางิเบา ๆ
"กินแก้มป่องเหมือนตอนเด็ก ๆ เลยนะโยอิจิ" ไกเซอร์พูดขึ้นมาในขณะที่เจ้าตัวดึงแก้มทั้ง 2 ข้างของอิซางิไปมาด้วย (227)
เนื่องจากตอนแรกไกเซอร์เห็นว่าคนเด็กกว่ากำลังรู้สึกแย่อยู่ ไกเซอร์ก็เลยตัดสินใจเรียกแบบนั้นออกไป (228)