"...ฉันก็จะกระชากแกลงมาจากบัลลังก์ แล้วกระทืบซ้ำทันที เอาให้ไม่มีที่ยืนในวงการฟุตบอลอีกต่อไปเลยโนอา
แต่ถ้าแกทำตัวดี ๆ กับอิซางิไปตลอด อนาคตของแกก็จะเป็นแบบเดิมทุกอย่าง แกจะได้ลงจากบัลลังก์มาอย่างสง่าผ่าเผย และได้ถูกจารึกชื่อว่าเป็นนักฟุตบอลที่เก่งกาจขนาดไหน (303)
แต่ถ้าแกทำตัวดี ๆ กับอิซางิไปตลอด อนาคตของแกก็จะเป็นแบบเดิมทุกอย่าง แกจะได้ลงจากบัลลังก์มาอย่างสง่าผ่าเผย และได้ถูกจารึกชื่อว่าเป็นนักฟุตบอลที่เก่งกาจขนาดไหน (303)
Comments
อ้อ ฉันขอเตือนแกอีกอย่างเลยนะโนอา ว่าอย่าคิดที่จะเล่นตุกติกอะไรอย่างเด็ดขาด
เพราะคราวที่แล้วแกเป็นคนกำหนดโชคชะตาของอิซางิว่าจะต้องมาเป็นเครื่องมือให้แกใช้
แต่ครั้งนี้อิซางิจะเป็นคนกำหนดโชคชะตาของแกไปตลอดชีวิตเลยโนอา" (304)
"ยจจัง" ไกเซอร์เรียกชื่อคนเด็กกว่าขึ้นมาพร้อมกับเดินเข้าไปนั่งชันเข่าอยู่ตรงหน้าอิซางิด้วย (305)
"มีอะไรเหรอครับนี่จัง"
"หลังจากนี้ถ้ายจจังอยากจะทำอะไรหรืออยากไปที่ไหน ยจจังก็มาบอกนี่จังได้เลยนะ"
พอได้ยินแบบนี้แล้ว อิซางิก็ทำหน้าครุ่นคิดอยู่สักพัก ก่อนที่จะเผยรอยยิ้มขึ้นมา (306)
"พ่อกับแม่ยจจังเป็นห่วงนี่จังมากเลยนะครับ ถ้านี่จังมีเวลาว่าง นี่จังช่วยไปหาพวกท่านหน่อยนะครับ"
ไกเซอร์ไม่เคยคิดเลยว่า ตัวเองจะรู้สึกอบอุ่นไปทั้งหัวใจแบบนี้ขึ้นมาอีกครั้ง (307)
'ให้ตายเถอะ ฉันมีที่ที่ให้กลับไปได้แล้วสินะ' แล้วไกเซอร์ก็เอื้อมมือขึ้นมากอดตอบอิซางิกลับไป
กิจวัตรประจำวันของไกเซอร์ที่เพิ่มมามันก็มีอยู่เพียงแค่ไม่กี่อย่าง (308)
ส่วนเรื่องการแข่งขันในสนามนั้น ตัวไกเซอร์เองก็ไม่ได้รู้สึกเป็นห่วงอะไรมากนัก เพราะเจ้าตัวมีทั้งโนอา เนส คุนิงามิ และฮิโอริคอยช่วยเหลืออยู่ไม่ห่าง (309)