แต่ฉันก็ไม่อยากเห็นไอ้เวรนั่นไปควงกับคนอื่นเหมือนกัน
เอาจริง ๆ เลยนะ ที่เป็นอยู่ตอนนี้มันก็ไม่ได้แตกต่างไปจากเมื่อก่อนเลย แต่แค่สถานะมันชัดเจนขึ้นก็เท่านั้น"
รินตอบออกไปตามความรู้สึกของตัวเองจริง ซาเอะจึงรู้สึกโล่งใจขึ้นมาทันทีเลย
"ดีแล้วล่ะ งั้นฉันไปก่อนนะ" (132)
เอาจริง ๆ เลยนะ ที่เป็นอยู่ตอนนี้มันก็ไม่ได้แตกต่างไปจากเมื่อก่อนเลย แต่แค่สถานะมันชัดเจนขึ้นก็เท่านั้น"
รินตอบออกไปตามความรู้สึกของตัวเองจริง ซาเอะจึงรู้สึกโล่งใจขึ้นมาทันทีเลย
"ดีแล้วล่ะ งั้นฉันไปก่อนนะ" (132)
Comments
ซาเอะจึงหยุดเดิน ก่อนที่จะหันมาตอบน้องชายตัวเองออกไปว่า
"ก็อยากให้เห็นกับตาว่านายมีความสุขอยู่จริง ๆ ไม่ใช่โดนบังคับให้จำใจคบกันแบบนั้น
ซึ่งตอนนี้ฉันก็สบายใจแล้วล่ะริน" (133)
แต่ตัวซาเอะเองก็คอยดูความเป็นไปของรินตลอด เพราะยังไงซาเอะก็ยังรักน้องชายคนนี้อยู่เหมือนเดิม
และเมื่อได้เห็นว่ารินมีความสุขดีกับการคบอิซางิและไกเซอร์จริง ๆ (134)
รินมองตามแผ่นหลังของพี่ชายตัวเองไปจนสุดสายตา แล้วเจ้าตัวถึงได้เดินกลับไปซ้อมต่อที่ตึกเหมือนเดิม
"วันนี้ซาเอะมาหาฉันแหละ" พอโลกิปล่อยให้พักแบบอิสระแล้ว รินก็รีบมาหาแฟนของตัวเองที่ตึกเยอรมันทันที (135)
"แล้วแกอยากเล่าไหมล่ะ?" ไกเซอร์ถามออกไป ก่อนที่จะโยนผ้าห่มไม่หนามากมาให้รินไปด้วย
"ก็เล่าได้ มันแค่มาถามฉันเฉย ๆ ว่าฉันคบกับพวกแกแบบนี้ แล้วฉันมีความสุขจริง ๆ หรือเปล่า" สิ้นเสียงที่รินได้พูดออกมา (136)
"ดูทำหน้าทำตากัน ก็ถ้าฉันไม่โอเค ฉันจะมาหาพวกแกที่นี่ทำไมทุกวัน"
"กว่าจะพูดออกมาได้นะไอ้แมลงวันหัวเขียว ฉันก็ลุ้นไปสิ" ว่าแล้วไกเซอร์ก็เอื้อมมือผ่านตัวอิซางิ (137)
"โอ๊ย! มันเจ็บนะไอ้งี่เง่า! อิซางิแกดูสิมันหยิกฉันอะ" พอหันไปด่าไกเซอร์เสร็จ รินก็หันมาอ้อนอิซางิต่อ
"ไหน ๆ มาเพี้ยง ๆ เดี๋ยวก็หาย" แล้วอิซางิก็ก้มหน้าลงไปเป่าแขนตรงจุดที่รินชี้ประมาณ 2-3 ครั้ง
"ฉันเป่าให้แกด้วยเอาไหม?" ไกเซอร์แกล้งถามออกไป (138)