แม่ของรินจึงเดินเอาน้ำเย็นมายื่นให้ ก่อนที่จะเดินไปหยิบจดหมายฉบับนั้นมาให้รินอีกครั้ง
"มันไร้สาระ แม่ก็รู้ว่าผมมีเป้าหมายอะไร---
"คุณอิโยะโทรมาบอกว่ายจจังไปนะ ถะ---
"แม่เซ็นให้ผมเลย เดี๋ยวผมขอตัวไปหาข้อมูลเตรียมตัวก่อนนะครับ" (123)
"มันไร้สาระ แม่ก็รู้ว่าผมมีเป้าหมายอะไร---
"คุณอิโยะโทรมาบอกว่ายจจังไปนะ ถะ---
"แม่เซ็นให้ผมเลย เดี๋ยวผมขอตัวไปหาข้อมูลเตรียมตัวก่อนนะครับ" (123)
Comments
เพราะรินคิดว่าไม่ว่าจะยังไง ตัวเองก็ต้องได้ไปเจอกับอิซางิในนั้นแน่นอน
"ฉันขอโทษนะโยจัง ฉันอยากให้พวกเรากลับมาเป็นเหมือนเดิมนะ" รินพูดขึ้นมาในขณะที่หยิบรูปบนหัวเตียง ที่ตัวเองในวัยเด็กถ่ายคู่กับอิซางิและซาเอะเอาไว้ขึ้นมาดู (124)
ถึงจะรู้สึกขัดใจขึ้นมาขนาดไหน แต่ตัวรินก็คิดว่า มันจะต้องมีการฝึกสักอย่างที่ให้คนแต่ละกลุ่มมาแข่งกันเองด้วยแน่นอน รินถึงได้ระงับอารมณ์หงุดหงิดของตัวเองเอาไว้ให้มิด (125)
'ใจเย็น ๆ ไว้ก่อน มันแบ่งตึกแบบนี้ แสดงว่าจะการเลื่อนตำแหน่งหรือตึกกันบ้างล่ะ
อย่าเพิ่งใช้อารมณ์นะริน ใจเย็น ๆ ก่อน' รินพยายามนึกกล่อมตัวเองขึ้นมาไม่หยุด (126)
ทางด้านอิซางิเองก็ปวดหัวอยู่ไม่น้อย เพราะในช่วงแรก ๆ ของตัวเองกับพวกทีม Z มันก็ค่อนข้างที่จะไม่ลงตัวเลยสักนิดเดียว
แต่หลังจากที่แพ้ทีมของบะโรไป อิซางิก็เริ่มรู้สึกได้ว่า ทีม Z ของตัวเองดูมีความสามัคคีกันมากยิ่งขึ้น (127)
ตัวเองจะได้ไปเจอกับคนที่หลบหน้ามาตลอดหลายปี...
หลังจากที่อิซางิสามารถยิงลูกบอลเข้าประตูตามที่กำหนดได้แล้ว ประตูในด่านต่อไปก็ถูกปลดล็อกออกมา (128)
อิซางิเงยหน้าขึ้นไปอ่านคำสั่งที่จอมอนิเตอร์ แล้วเจ้าตัวก็รู้สึกได้ถึงสัมผัสหนัก ๆ ที่ไหล่ทั้ง 2 ข้างของตัวเอง
พออิซางิเบนสายตากลับไปมอง เจ้าตัวก็ได้พบว่าเป็นบาจิระนั่นเอง (129)
เจอกันตอนคัดเลือกครั้งที่ 2 ✅
รินคุงอย่าพึ่งไปโวยใส่เอโกะซังนะลูก 😂😂😂