"...ถ้านายมีฝีมือจริง ๆ นายก็โชว์ให้พวกฉันเห็น โดยที่ไม่ต้องมีชิโด้ก็ได้นี่นา" ไอคุเดินเข้ามาพูดคุยเรื่องชิโด้กับซาเอะเป็นการส่วนตัวในห้องพัก
ตัวซาเอะที่พอจะเดาได้ว่ามันอาจจะเกิดกรณีแบบนี้ขึ้นมาได้ เจ้าตัวจึงไม่ค่อยรู้สึกตกใจอะไรสักเท่าไหร่ เพราะถึงจะไม่มีชิโด้ แต่ตัวซาเอะก็ยังมีแผนสำรองเอาไว้อีกเยอะแยะ (278)
ตัวซาเอะที่พอจะเดาได้ว่ามันอาจจะเกิดกรณีแบบนี้ขึ้นมาได้ เจ้าตัวจึงไม่ค่อยรู้สึกตกใจอะไรสักเท่าไหร่ เพราะถึงจะไม่มีชิโด้ แต่ตัวซาเอะก็ยังมีแผนสำรองเอาไว้อีกเยอะแยะ (278)
Comments
"ได้สิ แต่ถ้าความสามารถของพวกนายไม่พอ ฉันก็อาจจะถอนตัวออกไปก่อนก็ได้นะ"
"หึ ไม่มีทางหรอก เพราะพวกฉันเป็นถึงทีมชาติเลยนะ อิโตชิ ซาเอะ" (279)
"คิดถึงจัง" ซาเอะพูดพึมพำกับตัวเองขึ้นมาเบา ๆ ในขณะที่สายตาของเจ้าตัวกำลังจับจ้องไปที่รูปถ่ายในวัยเด็ก
มันเป็นภาพถ่ายที่ซาเอะถ่ายคู่กับรินและอิซางิในวันคริสต์มาสเมื่อตอนที่ซาเอะอายุได้ 10 ขวบ (280)
จากนั้นซาเอะก็หยิบมือถือขึ้นมา แล้วกดเข้าไปในช่องแชทของอิซางิ ที่ตัวซาเอะเองก็ไม่รู้ว่าตอนนี้อิซางิปลดบล็อคให้แล้วหรือยัง (281)
อิซางิที่ฝึกซ้อมในสนามเสร็จแล้ว เจ้าตัวก็เดินกลับมาที่ล็อคเกอร์ของตัวเอง เพื่อหยิบมือถือและของสำคัญอื่น ๆ ออกมา
พอได้เห็นข้อความที่ส่งมาจากซาเอะแล้ว (282)
ดังนั้น ไม่ว่าทั้ง 2 คนนั้นจะส่งอะไรมา อิซางิก็เห็นหมดนั่นแหละ แต่แค่ไม่ได้กดเข้าไปอ่านในช่องแชทของรินกับซาเอะเฉย ๆ
"ก็แน่ล่ะ จะให้เรามาเป็นคนผิดรึไงล่ะ" ว่าแล้วอิซางิก็เลื่อนผ่านแจ้งเตือน (283)
ความลังเลกำลังเกิดขึ้นมาอยู่ภายในใจของอิซางิ เพราะตัวอิซางิเองก็ไม่เคยโกรธซาเอะเลยแม้แต่นิดเดียว
แล้วตลอดระยะเวลาที่ได้ใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันในวัยเด็ก ซาเอะก็คอยดูแลอิซางิเป็นอย่างดีมาตลอด (284)