#KMI_Nyugakushiki [โรลปิด with @shigoku-kmi.bsky.social ]
11:31 โต๊ะริมหน้าต่างแถวกลาง 1 - D
จากฟ้าหม่นอึมครึมกลายเป็นลมแรกพัดพา เมื่อพิธีฉลองต้อนรับจบลงจึงเดินทางไปยังห้องเรียนใหม่
เขาจับจองโต๊ะว่างริมหน้าต่าง แสงแดดเที่ยงที่รุนแรงมิได้เข้าองศาจะลอดมายังห้อง ตอนแรกเขาไม่ได้สนใจหากจะไม่มีใครขอนั่งข้าง แต่ดูเหมือน โชคชะตาจะไม่ปล่อยเดียวดายซะแล้ว
11:31 โต๊ะริมหน้าต่างแถวกลาง 1 - D
จากฟ้าหม่นอึมครึมกลายเป็นลมแรกพัดพา เมื่อพิธีฉลองต้อนรับจบลงจึงเดินทางไปยังห้องเรียนใหม่
เขาจับจองโต๊ะว่างริมหน้าต่าง แสงแดดเที่ยงที่รุนแรงมิได้เข้าองศาจะลอดมายังห้อง ตอนแรกเขาไม่ได้สนใจหากจะไม่มีใครขอนั่งข้าง แต่ดูเหมือน โชคชะตาจะไม่ปล่อยเดียวดายซะแล้ว
Comments
เสียงเด็กสาวเอ่ยถามสั่นเครือพร้อมกับเดินเข้ามาใกล้โต๊ะที่นั่ง เพราะที่อื่นมีคนที่นั่งกันเป็นคู่เกือบหมดแล้วเลยรวบรวมความกล้าเข้ามา เธอดูประหม่าและมืดมน สำหรับบางคนแล้วคงไม่สบายใจจะให้นั่งข้างๆเท่าไรเป็นแน่
" ขอนั่งข้างๆ...ได้มั้ยคะ ? "
" บ แบบว่า— ถ้าไม่ได้ก็ไม่เป็นไรนะคะ ขอโทษที่รบกวนด้วยค่ะ 💦💦💦 "
เธอดูลนลานขึ้นมา
เด็กสาวขี้อายคนนี้ ด้วยเหตุหนึ่งเขาจึงนึกถึงบางอย่าง-สิ่งหนึ่งที่คล้ายกันแต่ต่างกัน เมื่อมองห้องนี้ที่กำลังจับจองที่นั่งจนไร้คนยืนเขาจึงนึกออก
“ เชิญนั่งสิครับ ที่ตรงนี้ว่างอยู่พอดี ”
เขายิ้มออกมาเป็นธรรมชาติ มือเดิมที่กุมไว้ผายเชิญแก่อีกฝ่าย
" รบกวนด้วยนะคะ... "
เธอเอ่ยแล้วขยับเก้าอี้เพื่อนั่งลงแต่ก็ยังประหม่า สายตาแอบเหลือบมองคนข้างๆสลับกับคนอื่นๆในห้องก่อนจะตัดสินใจแนะนำตัว
" ท โทคุกาวะ.. ชิโกคุนะคะ "
" ..ฝากตัวด้วยค่..ะ.. "
“ ผมอากิยามะ ฮาชิโระ ยินดีที่ได้รู้จักโทคุกาวะซังนะ ”
แน่นอน ความยินดีนั้นมาจากหัวใจไม่ใช่พล่อยปาก และเขา ก็ควรจะทำเช่นนั้น
“ อีกสักพักอาจารย์คงเข้ามาในห้องแล้ว เราลองทำความรู้จักกันหน่อยมั้ย? “
” อย่างเช่น ลองบอกความชอบของตัวเอง “
'ชิโกคุโดนเรียกด้วยนามสกุลด้วย..ดีใจจังเลยค่ะ'
เธอคิดในใจก่อนที่อีกฝ่ายจะเสนอเรื่องชวนคุยเพื่อทำความรู้จักกัน
ความชอบงั้นหรอ..?
" ชิโกคุชอบประวัติศาสตร์ญี่ปุ่นค่ะ และก็...ชอบ.. ไม่สิ รักท่านโทคุกาวะ อิเอยาสุมากๆเลยค่ะ "
เธอกล่าวพร้อมหยิบหนังสือเล่มหนาเล่มนึงมากอดเอาไว้ราวกับเป็นของสำคัญ
" แล้วฮาชิโระซังล่ะคะ..สิ่งที่ชอบ..? "
“ น่าสนใจมากเลยนะครับ ผมสามารถเรียกได้มั้ยว่า ความรักของคุณ เหมือนจะมาจากความรู้สึกที่ลึกซึ้งมากๆ “
ดวงตาสีดำไม่อาจแสดงยินดีและอาวรณ์ได้มากนัก ร่างกายเขาโน้มเพื่อจะฟังอย่างตั้งใจ มองจรดหนังสือและกลับมายังดวงตาคู่สนทนา
“ ผมหรอ ส่วนตัวผมชอบการถ่ายรูป การออกไปท่องเที่ยว แต่คงพูดไม่เต็มปากหรอกว่าหลงใหล ฮะฮะ ”