ระหว่างกำลังเดินกลับเพราะวันนี้มีธุระข้างนอกนิดหน่อยจึงไม่ได้อยู่ทำกิจกรรมชมรมแบบเต็มเวลาเหมือนทุกที แต่ก็ยังพอมีเวลาอยู่จึงเดินเหม่ออยู่ระหว่างทางจะออกจากโรงเรียน
ได้ยินเสียงคนนับอะไรบางอย่างอยู่ไกลๆ เธอจึงลองเดินตามเสียงนั้นไปดูว่าใครกำลังทำอะไรอยู่ก่อนจะมาหยุดอยู่ที่ชมรมเบสบอล
จะว่าไปแล้วก็...
ได้ยินเสียงคนนับอะไรบางอย่างอยู่ไกลๆ เธอจึงลองเดินตามเสียงนั้นไปดูว่าใครกำลังทำอะไรอยู่ก่อนจะมาหยุดอยู่ที่ชมรมเบสบอล
จะว่าไปแล้วก็...
Comments
แม้จะแค่หางตา แต่ก็หันไปเห็นเข้าพอดี เซนส์แรงตลอดเวลาทำอะไรแล้วมีคนสนใจ
แบบนี้ต้อง
พอพยายามจะโชว์ออฟด้วยการหวดให้แรงขึ้น ไม้ก็หลุดมือปลิวไปหลังทุ่งหญ้าที่อยู่ข้างสนาม
...
หยิบผ้าขึ้นมาเช็ดหนาก่อนจะทำเป็นหันบนล่างซ้ายขวาไปเจอพอดี
"อ้าว คาวะงุจิ มาเยี่ยมชมรมเหรอ" ว่าแล้วก็ยิ้มแป้น
ก่อนจะถูกทักเข้าแบบไม่ทันได้ตั้งตัว ลังเลอยู่ว่าควรจะตอบอะไรดีสุดท้ายก็ส่ายหน้าตอบอย่างคลุมเครือพร้อมยิ้มให้น้อยๆ
พอเห็นว่าส่ายหน้าก็นิ่งเงียบไปพักหนึ่ง ไม่รู้จะพูดอะไรต่อเลย
"ต แต่ว่าไหน ๆ ก็มาแล้วเนาะ สนใจลองหน่อยมั้ย แบบว่า วันนี้ไม่ค่อยมีคนอยู่พอดี"
หัวเราะแห้ง ๆ ถึงอย่างนั้นก็พยายามขายแบบสุด ๆ
ท่าทางดูครุ่นคิดอยู่พอตัวแต่สุดท้ายก็หาทางเดินเข้าในสนามจนได้ ถึงจะไม่รู้ว่าจะต้องทำอะไรบ้างก็เถอะ
"เบสบอล..."
"ไม่เคยเล่นมาก่อนเลย"
"...ค่ะ"
เธอบอกไปตามตรงเรื่องที่ว่าไม่เคยเล่นเบสบอลมาก่อน เพื่อให้เขารู้ว่าตัวเอลไม่มีพื้นฐานหรือประสบการณ์เลย
"ไม่ต้องห่วง สบายทุกตำแหน่ง แค่...ถึงเวลาจริง ๆ อาจจะต้องวิ่งด้วย แต่เอาเป็นว่าสำหรับมือใหม่ก็แค่ตีให้โดนก็พอ คาวะงุจิก็มีพื้นฐานจากเคนโด้อยู่แล้วด้วยนี่ ตำแหน่งคนตีน่าจะชิวอยู่ละ"
พูดไปแบบนั้น แต่ที่จริงแล้วก็แค่ใช้มือจับฟาด ๆ เลยคิดว่าน่าจะเหมือนกัน
"ลองเหวี่ยงอันนี้ดูสิว่าพอดีมั้ย"
ว่าแล้วก็ยื่นไม้ที่คิดว่าพอดีกับอีกคนให้