#KMI_Obon
ไฟเย็นแท่งสุดท้ายในมือของคุณหมดลง
ขณะที่กำลังคิดจะวนไปซื้อเพิ่ม หรือรู้สึกเสียดายที่ไม่เหลืออะไรให้เล่นแล้ว
ชายหนุ่มใส่หน้ากากจิ้งจอกที่ยืนอยู่ข้างคุณก็สะกิดเข้าที่ไหล่เบาๆ
แล้วยกไฟเย็นอันล่าสุดที่เขามีให้
______
(แปะสกินโอบงของโค่ยคุงด้วยคนคับ มาเทศกาลวันท้ายๆเลย แรนด้อมเจอได้แต่จะโดนแกล้งหนักเป็นพิเศษ ริวอิจิคือใครกัน ผมคือวิญญาณบรรพบุรุษต่างหากล่ะ 👻👻👻)
ไฟเย็นแท่งสุดท้ายในมือของคุณหมดลง
ขณะที่กำลังคิดจะวนไปซื้อเพิ่ม หรือรู้สึกเสียดายที่ไม่เหลืออะไรให้เล่นแล้ว
ชายหนุ่มใส่หน้ากากจิ้งจอกที่ยืนอยู่ข้างคุณก็สะกิดเข้าที่ไหล่เบาๆ
แล้วยกไฟเย็นอันล่าสุดที่เขามีให้
______
(แปะสกินโอบงของโค่ยคุงด้วยคนคับ มาเทศกาลวันท้ายๆเลย แรนด้อมเจอได้แต่จะโดนแกล้งหนักเป็นพิเศษ ริวอิจิคือใครกัน ผมคือวิญญาณบรรพบุรุษต่างหากล่ะ 👻👻👻)
Comments
เขาบังเอิญมรไฟเย็นในมือ เพียงเพราะได้รับต่อมาจากเด็กๆเฉยๆ ในทีแรกก็ยืนเล่นไฟเย็นอยู่กับเด็กตัวเล็กคนอื่นๆ
แต่เมื่อมันหมดลง และเด็กพวกนั้นวิ่งไปเล่นต่อบริเวณถัดไป เขาก็ยังคงยืนถือไฟเย็นที่มอดไปแล้วอยู่
” ? “
เมื่อหันไปตามที่โดนสะกิด เขาก็หยุดนิ่งไปเล็กน้อยเพราะไม่รู้ว่าเป็นใคร—แต่สีผมกับส่วนสูงที่คุ้นตา ทำให้เขานึกออก
”…ริวอิจิจัง?~“
...
คนใต้หน้ากากได้ยินการเรียกชื่อแล้ว แต่ไม่มีการตอบรับกลับมา
ทำเหมือนกับว่าชื่อนั้นไม่ได้มีความเกี่ยวข้องใดๆกับเขาเลยด้วย
ยังไงก็ตาม ชายปริศนาที่ว่ายังคงถือไฟเย็นค้างไว้ รอคุณรับมันไปอยู่
เมื่อเห็นคู่สนทนาไม่ตอบรับชื่อเรียก เขาก็ลังเลขึ้นมาว่าใช่เจ้าตัวจริงๆรึเปล่า—แต่เขาก็ไม่คิดว่าตัวเองจะจำคนผิดง่ายขนาดนั้น
แล้วก็รับไฟเย็นมาจากมือคุณจนได้
“ให้ผมเหรอ?~ ขอบคุณหนา~”
อ่ะ แต่เขาดันไม่ไฟแช็คของตัวเองซะด้วยสิ
คนผมส้มผงกให้แทนคำว่าไม่เป็นไร แต่พอคุณจะเอื้อมมือมารับ เขาก็ยกไฟเย็นที่ว่าหนี
โบกไปโบกหน้าตรงหน้าคุณ อ้อมไปข้างตัวคุณ ยกขึ้นมาอีกทีเหมือนจะเอามาจิ้มใส่หน้าผากที่เปิดโล่งนั่น แต่สุดท้ายก็ไม่ได้ทำ
หยอกจนพอใจแล้วก็เลิกเล่นหูเล่นตา ยื่นให้ดีๆในตอนท้าย
คิก..
มีเสียงขำหลุดออกมาใต้หน้ากากด้วย
เด็กสาวหันตามแรงสะกิด ก่อนดวงตาจะเป็นประกายให้กับสิ่งที่ถูกยื่นมาให้เธอ อันเก่าที่ถือเมื่อครู่ดับลงพอดี
อย่างกับอ่านใจได้แหนะ เธอส่งยิ้มหวานก่อนจะเอ่ยตอบ
"ขอบคุณค่ะ ! " (≧∇≦)
เธอรับไฟเย็นอันใหม่มา นันย์ตาสีหวานค่อย ๆ เลื่อนขึ้นมองหน้าเขา แม้จะสวมหน้ากากแต่สีผมสีคุ้นเคยทำให้เธอเอียงคอน้อย ๆ
"โค่ยคุง...เหรอ ?"
ชายเจ้าของไฟเย็นอันดังกล่าวผงกให้ว่าไม่เป็นไร
เขามองหน้าเธอเหมือนกับพินิจพิเคราะห์อยู่ชั่วครู่ แต่สุดท้ายก็ไม่ได้ตอบอะไรนอกจากเอียงคอน้อยๆ
ชี้ตัวเอง ส่ายหน้า
แล้วก็ยกนิ้วชี้ขึ้นมาแตะปากหน้ากาก เสียงชู่วดังเล็ดลอดออกมาเบาๆ
ฟังแค่นั้นก็ไม่รู้อยู่ดีแหละว่าใช้โค่ยคุงที่ว่ามั้ย
เธอเอียงคอน้อย ๆ ไปอีกข้าง ใบหน้าฉายแววสงสัยนิดหน่อย ไม่เข้าใจว่าเขาจะสื่ออะไรกันแน่
"ไม่ใช่โค่ยคุงเหรอ ? "
ปล่อยไฟเย็นในประทุระยิบระยับ พลางนึกไปด้วย ก็เหมือนโค่ยคุงขนาดนี้นี่นา
อืม—
"งั้นคุณลุงของโค่ยคุงเหรอคะ ? "
แสร้งถามอย่างจริงจัง แต่นึกในใจว่ายังไงก็โค่ยคุงแน่ ๆๆๆๆๆ
มั้ง
พรืด
เสียงลมหายใจที่ดูจะมาจากการขำก้องอยู่ใต้หน้ากาก ใช่ หมอนี่มันขำอยู่ ขำอยู่ชัดๆ
แต่เขาก็ดีดนิ้วแล้วชี้มาที่หน้าเธอพร้อมพยักหน้าหงึกๆๆด้วยนะ
คุณลุงเองล่ะ
เนียนมั้ย
คุณหน้ากากจิ้งจอกสีขาว จ้องกลับไปที่คุณหน้ากากจิ้งจอกสีดำ
...
ไม่มีคำพูดอะไร
แต่ก็ผงกหัวให้แล้วรับไฟเย็นมา
ก่อนที่จะ
หันปลายของไฟเย็นจี้ไปทางผู้มีอุปการะคุณที่อุตส่าห์ยื่นไฟเย็นอันนั้นมาให้
ยังไม่โดนตัว แต่ก็ชวนตกใจอยู่
กึก
...
ต้องหยุดมือเอาไว้ก่อน เพราะของที่ยื่นไปเมื่อครู่นี้ดันถูกเอากลับมาใช้ข่มขู่ตัวเองซะได้
ชายใต้หน้ากากส่ายหน้าเบาๆ พร้อมหัวเราะ
เขาจับปลายแขนยูกาตะตัวเองข้างที่ถือไฟเย็นรอจุดเอาไว้ แล้วยกก้านในมือเข้าฟาดก้านที่มีประกายไฟของคุณจิ้งจอกขาวเบาๆ เหมือนเล่นฟันดาบใส่ นี่แหน่ะ(?)
ยังไม่มีเสียงตอบกลับมาจากฝั่งของเด็กสาว
ที่ทำก็แค่เหวี่ยงปลายไฟเย็นกลับไปเป็นการโต้ตอบ
ถ้านายฟาดมาทีเดียว เธอจะฟาดคืนสองที
ก่อนจะปล่อยให้อีกคนจุดไฟเย็นดี ๆ
เสียงหัวเราะดังคิกคิกที่แสนยียวนกวนประสาท... อาจทั้งคุ้นหูและไม่คุ้นหู มันก้องอยู่ใต้หน้ากากที่ชวนให้รู้สึกหายใจอึดอัด เลยอาจจะฟังดูไม่เหมือนเสียงมนุษย์บ้างในบางจังหวะ
ถูกปล่อยตัวออกจากกับดักไฟเย็นแล้วก็มาจุดให้ตัวเองดีๆ แล้ววาดดวงไฟบนอากาศให้คุณจิ้งจอกอีกคนดูช้าๆ
よ (โย่)
ทักทายล่ะ
(น่ารักจังเลยยย หน้ากากจิ้งจอกนี้ ใส่ยังไงให้เหมือนหน้าจริง🥺🤲)
(ขอบคุณนะคั้บ!! เป็นปลาคาร์ปที่พาร์ทไทม์จิ้งจอกบ้างบางเวลาล่ะ)