และในวินาทีต่อมา เจเรเมียเบิกตากว้างเมื่อเธอก้าวออกไปยังอากาศ ครั้นจะคว้าก็ไม่ทันการเพราะคิดไม่ถึงว่าเธอจะกระโดดลงไปเช่นนั้น
“นี่เธอ—!“
ชายหนุ่มจึงรีบก้าวกระโดดลงตามไป
ในหัวไม่ได้นึกถึงเทพีอเดรสเทียหรืออะไร
มีแค่เพียงภาพของวิลเฮลมิน่าเท่านั้นเอง
“นี่เธอ—!“
ชายหนุ่มจึงรีบก้าวกระโดดลงตามไป
ในหัวไม่ได้นึกถึงเทพีอเดรสเทียหรืออะไร
มีแค่เพียงภาพของวิลเฮลมิน่าเท่านั้นเอง
Comments
ให้ตายสิ
ปลายเท้าสัมผัสพื้นหญ้าลำดับแรก หญิงสาวร่วงหล่นถึงพื้นด้วยทีท่าที่น่าประทับใจหากเทียบกับความสูง
เหมือนว่าเธอเคยทำมาบ่อยครั้ง
อย่างไรก็ตาม เธอเป็นห่วงลอร์ดซินแคลร์ผู้ดูบอบบางเสียมากกว่า เช่นนั้นจึงได้หันไปมองว่าเขาจะร่วงลงมาท่าไหนกัน
เป็นห่วง?
ช่างเถอะ
+
เถาวัลย์ลอยเคลื่อนตัวออกไป แต่เขากลับรวบรวมสติแล้วเดินเข้าไปหานางผู้ที่ดูเหมือนจะไม่รู้ถึงอันตรายในสิ่งที่ทำ
“มันอันตรายนะ องค์หญิง“
น้ำเสียงของเขากลายเป็นแข็งกร้าวขึ้นเล็กน้อย
ไม่ทันได้สนใจวิวทิวทัศน์เสียด้วยซ้ำ
วิลเฮลมิน่าได้ยินเขาเช่นนั้นก็ได้แต่เพียงหัวเราะเบาๆ
“วิวสวยอย่างที่คิดจริงด้วย” เธอเปลี่ยนบทสนทนา เพิกเฉยเสียงที่แข็งกร้าวของเขา ถึงแม้มันจะน่าสนใจที่ได้ยินน้ำเสียงนี้จากคนตรงหน้า
น่าสนใจจริงๆ เธอยกยิ้มมองไปทางทิวทัศน์ด้านหลังเจเรเมีย
+
หากไม่จับเธอไว้ดีๆ เธอก็อาจจะหายไป ไม่หันหลังกลับมา ไม่มีการรอใดๆ ทั้งสิ้น
นั่นอาจจะเป็นสาเหตุที่ไม่มีใครสามารถยืนเคียงข้างเธอได้อย่างมั่นคงเลยสักคนเดียว
แสงจันทร์ที่เคยทอดผ่านถูกแทนที่ด้วยเงาของเขาไปทันใด
พลันริมฝีปากบางที่เธอเพิ่งแตะไปเมื่อครู่ก็เคลื่อนไหวอีกครั้ง เอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงที่มั่นคง
“มันอันตราย”
+